KARANLIK

21• BÖLÜM

Hatırlatma

"Keremle ne zamandır tanışıyorsunuz?"

"Çocukluk arkadaşımdır Kerem, yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi."

"Kerem'in küçükken arkadaşlık yaptığı bir kız var mıydı?"

"Bunu bana neden soruyorsun ki ona sorsana."

"Soruma cevap verir misin lütfen?"

"Evet vardı bazen üçümüz takılırdık. Hiç ayrılmazdı Keremden Keremde halinden memnundu zaten severdi kızı."

Severdi kızı. Severdi kızı. Kelimeler kulaklarımda yankılandı bir an, o kız ben olabilir miydim acaba. Dudaklarımın arasından istemsizce döküldü kelimeler merakıma yenik düştüler ve o soru çıktı ağzımdan.

"Peki kızın adı Rana mıydı?"

~~~~~~~~

Ya evet derse. 'Evet Ranaydı' derse. Ne yaparım, ne hissederim hiçbir fikrim yok. Üzülür müyüm, sevinir miyim, kızar mıyım, şaşırır mıyım...
Şu an sağır olmak ve vereceği cevabı duymamak istiyorum. Bir şey olsun ve cevap veremesin lütfen Allah'ım tek istediğim bu şu an, lütfen.

"Rana sen iyi misin?"

Ne, bu ses Cenk'in sesi değil. Ben neredeyim. Neden etrafımdan geçen yığınla insan yok. Anlayamıyorum neler oluyor...

Gözlerimi yavaşça açarak bulunduğum yere baktım. Bir hastane odası, başıma toplanmış sırasıyla Nil, Öykü, Cenk ve, ve en uç kısımda gözleri kızarmış üzgün gözlerle bakan KEREM.

Gözlerimi Keremden ayırmadan en son hatırladığım, cevabını duymaktan ölesiye korktuğum o soruyu sordum. Ne kadar korksamda gerçeklerden kaçamam. Ne yaparsam yapıyım bir gün karşıma çıkıcak. Ve her ne olursa olsun geçmişimi bilmek istiyorum. Neden hatırlamadığımı bilmek istiyorum. Aklımda dönüp duran onca neden sorusunun cevabını bilmek istiyorum...

"Peki kızın adı Rana mıydı?"

Soruyu Kerem'e bakarak sormuş olabilirim ama sorum Cenk'e ve diğerlerineydi. Bir cevap bekliyordum fakat herkes birbirine bakıyordu sadece. Ne söylemeleri gerektiğini bilmiyormuş gibi hepsi birbiri gözüne bakıyordu. Ama Kerem'in gözlerinde sadece korku vardı. Korkuyordu. Neden korkuyordu, niye korkuyordu hiçbir fikrim yok. Korkmasını gerektiren şey neydi. Benim geçmişin mi. Kötü bir geçmişin mi vardı? Öğrenilmeye bile değmeyen iğrençliklerle dolu bir geçmişin mi vardı? Sonra ne oldu. Hepsi toz olup gitti mi? Şimdide iyi oldu öğrenmesin mi diyorlar.

Ama benim iğrençliklerle dolu nasıl bir geçmişin olsun ki. Olamaz. Olmaz ki.
Neden bir cevap vermiyorla. Çok mu zor bir evet yada hayır demek. Ben neden hatırlamıyorum hiçbir şey nedeeen? Dayanamıyorum artık görmüyorlar mı görmüyor mu. Herkesi geçtim görmüyor musun Kerem. Göremiyor musun?

"Korktuğunuz, söylemeye çekindiğiniz, öğrenmemem için çabaladığınız geçmişim. Lanet olsun ben geçmişimi neden hatırlamıyorum? Neden?"

Kimse cevap vermiyordu. Odada sadece nefes alışverişlerimiz ve kaçamak bakışlar dönüp duruyordu. Ha bir de Kerem,in korku dolu bakışları...

"Soruyorum size. Bunca zaman saklamayı başardınız. Ben hiçbir şey hatırlamadım, hani Kerem hatırlıyor musun bana o mesajı attığın gün AVM de çarpıştık ve bek kafamı vurmuştum. Her şey o çarpışmayla başladı. Daha yavaş çarpsaydın belki bu kadar sıkıntıya girmezdiniz. Ben hiçbir şey hatırlamazdım öyle yine kandırırdınız beni. Senin kim olduğunu söyleyememen de geçmişimle alakalı değil mi ama artık ben senin kim olduğunu biliyorum. Az önceki soruma bir cevap vermesenizde cevabın evet olduğu aşikar. Naber Cenk ben Rana değişmiş miyim. Hatırladığın gibi miyim yoksa... Neden ha neden sakladınız geçmişimi benden. Hadi sizi geçtim ya annem. O neden hiçbir şey söylemedi. Bir dakika ya herkes burada annem nerede. Bilmiyor değilmi burada olduğumu, az da olsa bir şeyler hatırladığı..."

İçimdekileri kusmaya devam edicektim oysaki ama kapıdan bana bakan Buğra beyi farketmem susmama yetti. Ne zamandır oradaydı. Söylediklerimi duymuşmuydu. Büyük ihtimalle.

Odadaki herkes başını eğmiş söyleyecek bir şey bulamıyorlardı. Sustuğumu fark eden tek kişi Keremdi. Bakışlarımı takip ederek baktığım yere baktı. Korkuyla bakan gözlerine bir o kadar daha korku ve endişe eklendi. Babasından mı korkuyordu. Babasının beni öldürmek istediği gerçeğinden mi? Kerem yaşadığı şokun etkisiyle ağzından sadece fısıltıyla bir 'baba' döküldü. Odadaki o iğrenç sessizliğin içinde Kerem'in fısıltıyla söylediği 'baba' yankılandı.

Şimdi ne olacaktı belinden bir silah çıkarıp beni vuracak mıydı. Daha sebebini bile bilmezken. Ölecekmiyim ben şimdi, daha aşık olduğum kişiyi yeni bulmuşken gerçekleri yeni yeni hatırlamaya başlamışken ölecek miyim...?