KARANLIK

10• BÖLÜM

Peşimden gelmeyeceğini söylemişti ama şu an tam karşımdaydı. Son kez gözlerinin içine bakıp sordum.

-Beni evime bırakıcak mısın?

Sessizce bir kaç saniye boyunca düşündü başını onaylar anlamda aşağı yukarı sallayınca yüzümde istemsizce bir tebessüm oluştu.

-Bir gün bu inadına kurban gidiceksin.

'Bir gin bu inidini kırbın giriceksin.' Sana ne arkadaşım kurban da giderim adaklıkta giderim her türlü giderim AllahAllahh.

-Artık gidelim istersen oturma organımı hissetmemeye başlıyorum da.

Sitem edişimle elini geçmem için işaret etti bende yüzüme yapmacık bir gülümseme yerleştitrip ilerlemeye başladım. Yetişip yanıma geldiğinde başımı ona çevirip yüzüne baktım. Bir şey söylemek için ağzını açtı vaz geçip tekrar kapadı içimdeki meraklı Rana'yı uyandırmayı başardın Kerem gerçekten teşekkürler. Kerem nefesini sertçe geri üflediğinde dikkatimi ona verdim.

- Bir sorun mu var?

Sorduğum soruyla onu düşüncelerinden çıkardım kafasını kaldırıp yüzüme baktı.

-Anlamadım?

Artık neler geçiyorsa aklından beni bile duymamıştı.

-Bir sorun mu var diyorum biraz huzursuz görünüyorsun.

Huzursuz mu şu an huzursuzdan ziyade tedirgin gözüküyordu. Söylemekten çekindği şey neydi acaba .

- Hayır bir sorun yok. Arabam biraz ileride gel bu taraftan.

Konuyu değiştirmeye çalışıyordu söylemek istemiyorsa zorlayamam kendi bilir.

......

Sonunda arabasına ulaşabilmiştik, bu çocuğun mesafe anlayışına.... Biraz ilerde diyor 15 dakikadır yürüyoruz.

Arabayı açtığında direk arka koltuklara yerleştim. O da bindiğinde kolunu arkaya atarak bana döndü.

-Öne neden binmiyorsun?

-Sağol ya ben almıyım burası gayet iyi.

Peki deyip önüne döndüğünde ısrar eder diye düşünmüştüm ilginç, zaten ısrar etse bile işe yaramayacağını anlamış olmalı artık.

Aslında düşünüyorum da az önce söykediklerinde haklıydı bir gün bu inadım yüzünden başıma bir şey gelecekti ama hadi hayırlısı.

Keremin sesiyle düşüncelerime ara verdim.

-Efendim dalmışım tekrar eder misin?

-Ne düşünüyorsun diyorum daldın da?

Ne mi düşünüyorum.

-Önemli bir şey değil yaa. Yolu tarif etmeme gerek var mı biliyorsundur büyük ihtimalle ama.

-Gerek yok biliyorum.

Bilir tabi artık ne kadar süre beni takip ettiyse ya da ailemle ne bağı varsa bilmesi normal yani pek şaşırmadım.

-Bir şey sorabilir miyim?

Neden izin istiyorsam kibar olasım tuttu yine.

-Sor.

-Neden peşimden geldin çıkmadan önce dediğini duydum bu arada kıvırmaya çalışma yani.

Yalnız gelmemiş olsaydı inadım yüzünden başıma gelmeyecek kalmayacaktı bazen şu katır inadını bırakabilsem keşke.

-Gelmememi mi tercih ederdin bana teşekkür etmen gerekirken neden geldin diye soruyorsun olmuyor ama böyle alınıyorum Rana.

Dalga mı geçiyor bu benimle ay çok komik gerçekten, alınıyormuş bide. Ona yüzümü buruşturarak karşılık verdiğimde gülmeye başladı.

-Neye gülüyorsun sen gerçekten hiç komik değil, ahh iki dakika daha dayanamadın değil mi gün içinde yeterince didiştiğimizi sanıyordum günün sonunu gayet iyi getiriyorduk mahvetmesen olmazmıydı.

Ben az önce ne dedim iki sevgilinin ergence kavgaları gibi oldu bu, yanlış anamaz umarım yaa neden öyle bakıyor bu şimdi.

-Haklısın aslında şu son...35 dakika 26 saniyedir gayet normal bir kız gibisin ve hiç benimle zıtlaşmadın bunu sevdim.

Sözlerini tamamlayıp bana aynadan göz kırptığında gözlerimi devirdim arkama yaslanıp başımı cama döndüm. Yanaklarımın ısındığını hissedebiliyordum lütfen Allahım fark etmesin şimdi yine dalga geçer görmesin kızardığımı Allahım çok amin. Gözüm aynadan Kereme kaydığında beni izlediğini fark ettim.

-Önüme bak önüne kaza yapacağız.

-Benim arabamdasınız küçük hanım korkmana gerek yok bir çok işi bir arada yürütebilirim.

-İçime su serptin doğrusu ne diyeyim.

Araba durduğunda geldiğimizi anladım son kez Kerem'e dönüp;

-Bir daha görüşmemek üzere Kerem.

Deyip hızla kapıyı açıp ona konuşma fırsatı vermeden arabadan indim. Koşar adımlarla eve yol aldım. Çantamın içinden evin anahtarını arıyordum ki kapının açık olduğunu fark etmem uzun sürmedi. Ses çıkarmamaya çalışarak kapıyı sonuna kadar açtım içeriye girip ışıkları açtım. Ev bomboştu kimsecikler yoktu annemin yukarı ki katta olduğunu umarak emin adımlarla merdivenleri tırmandım. Çalışma odasının kapısını açtığımda gördüğüm şeyle ağzım beş karış açıldı. Buraya ne olmuş böyle.