WHAT IF THE STARS INTERVENED (JhoBea)

Happy Color

"Bea, ano ba? Bilisan mo naman! Baka nag-start na 'yong movie!"

Jho is being masungit again. As if it's my fault we're late. Siya naman 'tong 30 minutes akong pinaghintay while she was dressing up. She had so much time before I went to pick her up but she chose to start moving only when I arrived. Ugh.

"Naririnig ko 'yang mga buntong-hininga mo, Beatriz, hindi ako bingi. Kung ayaw mo akong samahan, ako na lang ang manonood mag-isa."

When I raised my head to look at Jho, she was already a couple of steps away from me. Ugh, this girl!

"Jho, wait! Wala naman akong sinabing ayaw kitang samahan eh."

Thankfully, binagalan niya naman ang paglalakad kaya nasabayan ko rin siya. Tinapunan niya ako ng masamang tingin so I went and placed my right arm over her shoulders.

"Ow!" I hissed when I felt static electricity as our skins came into contact.

"Hm? Bakit? Anong nangyari?" nagtatakang tanong ni Jho habang pinapasadahan ako ng tingin mula ulo hanggang paa.

Shit, static electricity AND goose bumps? Ano ba 'to, para naman akong high school student eh!

Umiling-iling ako bilang tugon sa tanong niya bago ko siya muling inakbayan. Nakakunot-noo pa rin siya kaya ngumiti ako at pasimple na siyang hinila para maglakad.

"Let's go, Jho, baka mag-start na 'yong movie eh."

Pagkatapos naming bumili ng snacks ay dumiretso na kami sa loob ng sinehan. Sa may gitna kami umupo, third row from the front. Walang masyadong tao kasi weekday ngayon at last day na ng showing, tapos umaga pa. Romance film ang panonoorin namin, a fitting choice for us, I guess.

While watching– wait, no, scratch that, hindi nga pala ako makanood nang maayos. Wala pa yata sa kalahati ng movie ang napanood ko nang seryoso kasi busy akong tinititigan si Jho. I mean, can you blame me? She's gorgeous!

So far, she has combed her hair back 15 times, giggled over cheesy lines 11 times, knitted her eyebrows together 22 times, and threw glances at me 31 times. Bilang na bilang ba? I couldn't help it. She was too cute to ignore.

"Bea, kanina ka pa. Nanonood ka ba talaga ng movie o ako ang pinapanood mo?" mahina pero mariing tanong ni Jho sa akin after her 32nd glance. Oops.

Agad kong binawi ang tingin ko sa kaniya at itinuon ang pansin sa screen. "Huh? Nag-i-imagine ka ba? I wasn't watching you kaya!" kabadong pagde-deny ko.

"Tsk. Beatriz."

Bumagsak ang mga balikat ko at nakayukong iniharap ang katawan sa direksiyon niya. Napabuntong-hininga ako bago ako bumulong, "Sorry na. Tsine-check ko lang naman, baka kasi you're cold na or what."

Narinig ko siyang tumawa nang mahina kaya napataas ako ng tingin. Jho was staring at me with a soft smile on her deli– on her lips.

I sound like a freaking lovesick puppy. What the hell, self?

"Beatriz."

"Hmm?"

"Ba't bigla kang sumimangot d'yan? Ngumiti ka nga, 'di mo bagay na sambakol ang mukha, nagmumukha kang aso," seryosong sambit ni Jho, the beautiful smile already gone in an instant. Ayan kasi, Bea.

I sighed, "Basta ba cute na aso, why not?"

"Mhm. Mukha kang bulldog," nakangising sabi ni Jho, sabay pabulong na idinagdag, "Cute."

Awtomatiko naman akong napangiti sa sinabi niya. Cute daw ako eh, sinong 'di matutuwa kung sabihan kang "cute" ng crush mo? Granted, tinawag niya rin akong mukhang bulldog, pero at least cute. Hehe.