Açıklanamayan duygu

172 13 5
                                    

Sebastian
-Genç efendim,iyi misiniz?

Bir şey diyemedim.Sadece kıp-kırmızı gözlerine odaklanmıştım.Kalbimin atışları git gide artıyordu.

Sebastian
-Genç efendi?

Onu hafif itdikden sonra konuştum

-İ.iyiyim..Çok yakınsın biraz geride dur.

Bunu dediğim anda ani bir şekilde
belimi kıvrayıb kucağına aldı ve merdivenlere doğru yöneldi.
Düşmemek için sıkıca tutunmuştum.
Sebastianın hafifce sırıtdığını gördüm.Bir kaç kolidordan sonra benim odamın kapısına doğru yaklaşıb kapıyı açtı.Yatağa doğru
yönelib beni yatağa oturtdu.

Sebastian
-Genç efendim,bu gün çok yorulmuşsunuzdur.Biraz uyuyub dinlenin.Misafir odasını halledeceğim bu konuda endişelenmeyin.

Bunu dedikden sonra üstümü değiştirib geceliğimi giydirdi.

-Ne yaparsan yap.Misafir odasını
düşünücek halim yok..

Diye mırıldandıkdan sonra uykuya daldım.

~~~~~~~~~~~

Gecenin bi saatinde uyanmıştım.
Yorgun hissediyordum ama uyuyamadım.Kalkıp pencereme doğru adımladım.Biraz dışarıyı seyr ettikden sonra çalıların arasında bir şeyin kımıldadığını gördüm.
Karanlıkdan tam anlam veremedim bu yüzden dışarı çıkmaya karar verdim.Aşağı ya doğru yavaş-yavaş adımlarken,Sebastianın uyuma gereği olmadığını hatırladım.Beni fark etme ihtimali çok yüksekdi.Bu yüzden odama geri döndüm.Biraz düşündükden sonra sadece pencereden çıka biliceğimi anladım.Ve çarşaflardan bir halat yapıp pencereden doğru aşağıya attım.Yere ulaşmasada aşağı inmeye başladım.Artık dışarıdaydım.Aniden bi ses duydum.Her kim ise çok ürkütücü bir şekilde bir şeyler söylüyordu.O tarafa doğru ilerledim.Artık ne demek istediğini net bir şekilde duyuyordum.Her kim ise beni istiyordu.Geri dönmeye karar verdiğimde.Kafamda ağırlık ve acı karışığı bir şey hissetdim.Hemen sonra gözüm kararmaya başladı.

~~~~~~~~~~
~~~~~~~

Gözümü yavaşca açtığımda bağlı olduğumu farketdim.Kafamı kaldırdığımda gözüm fal taşı gibi açıldı.Beni kaçıran Drossel Keinz
di.

Drossel Keinz
-Ah,uyandın demek.Senin için hazırlıklıklar yapıyordum.
Düşündümde sen özel bir kuklasın
bu yüzden senin neyden olacağına senin karar vermenin daha iyi olduğunu onayladım.Sana iki seçenek sunacağım;
Demir ve çelik
Balmumu ve taş
Bunlar en mükemmelleri.

Tamda okuduğum bilgideki gibi.Çok gerçekci gözüküyor ama haraketleri ve yürüyüşünden onun bir kukla olduğu anlaşılıyor.
Belki..

-'yetersiz'

Bunu dediğimde Drossel bi anlık duraksadı.Daha sonra titremeye başladı.Yere yığıldı ve garip sözcükler kullandı.Biraz geçtikden sonra kapı aniden kırıldı.Tüm kaçırılan çocuklar birer kukla olarak üstüme doğru ilerliyordular.

Kuklalar
-"yetersiz...yetersiz...yetersiz...yetersiz.."

Drossele baktığımda oda 'yetersiz' diye sayıklıyordu.
Fazla tepki göstermişti.Gözümdeki bandı açmaya çalıştım.Bir süre uğraştıkdan sonra çıkara bilmiştim.

|Sebastian,hemen yanıma gelmeni emr ediyorum|

Kuklalar artık bana yaklaşmıştı.
Beni omuzlarına alıb odadan çıktılar.Ve beni drosselin kuklaları yaptığı yere getirdiler.Sağa sola baktığımda kaçırılan çocukların cesedleri vardı.Ama hiç birinde yara izi falan yoktu.Beni soğuk ve sert bi yere uzandırıb ellerimi ve ayaklarımı uzandığım yerin köşelerine bağladılar.Ellerine bıcak alıb üzerime doğru geldiler.O an sebastian direk içeriye daldı.Onun suratına baktığımda endişelendiğini görmüştüm.
Kuklalar hemen üzerine atladı.
Sebastian onlarla uğraşırken benim yanımdaki kukla bıcakla üzerime doğru geliyordu.
Çırpınarak engel olmaya çalışıyordum.Ama artık gücüm yetmiyordu.Bıcağı kafama yerleştirdiği an Sebastian onu durdurdu.

-Genç efendi,iyi misiniz?!

Endişeli bir şekilde bana bakıyordu.Başımı onaylarcasına haraket etdirdim.Sebastian beni çözüb kucağına aldı.Kafamı onun göğzüne sürtdüm ve uykuya daldım.
Sebastian hemen ordan ayrılıb malikaneye doğru ilerledi.

~~~~~~~~~~
Devam edcek..

Sebaciel || KarışıkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin