CHAPTER 6

30 17 6
                                    

New Neighbor

Sabog akong nagising kinabukasan. Inabot ako ng madaling araw kakaisip sa revelation kagabi. Tho hindi pa din naman ako totally na naniniwala pero still ayaw maalis sa isip ko.

A scenario suddenly flashed in my mind. It's a man with green eyes, para akong nalulunod sa mata niya. Inaaya niya ako.

Nabalik ako sa katinuan ng tumunog ang alarm clock ko. I check it, 6am palang pala. Kaya pala wala akong makitang liwanag nang nagising ako kanina.

I do my routine before going out my condo when I here a sound of music. Hindi ko na pinansin iyon dahil sa sobrang pagmamadali.

Maybe I'm just hallucinating, wala naman nakatira near my condo since we are at the top floor, konti lang kami dito since mostly mas gusto ng iba sa lower floors since mas madali daw doon while me is different. I want a place na peaceful and I love the view up here.

I greeted my employees once I enter our shop. No changes, ganon pa din ang ginagawa ko.

I decided to pay visit to my family's company. Palabas na sana ako ng makarinig ako ng katok.

"Come in", I said

It's Cara, as expected. Siya lang naman ang laging nag-iinform saken ng reports and other things.

"I'll just inform you about the delivery, yung kulang lasttime Ms S. Ahm I need your signature", she said sabay abot ng folder.

"Here, thanks", I said pagkatapos ko ibigay yung folder.

"Ahm Cara"

"Yes po?"

"I'm going to our company. If ever there's something urgent, you know what to do. Call me if need talaga. Ikaw ng bahala, update me", I said sabay kuha sa bag ko at iniwan siya sa loob ng office.

•••••

"Villarreal Empire", basa ko sa pangalan ng kompaniya.

Agad akong pumasok.

"Good day Ms S", bati ni kuya Milo, isa sa mga guard

"Hello kuya, good morning po", I respond

Patuloy lang ako sa paglalakad.

"Good morning ma'am", rinig kong bati ng mga empleyado. Binigyan ko lang sila ng maliit na ngiti.

Nang napadpad ako sa labas ng office ni ay agad akong sinalubong ng secretary niyang si Annie.

"Hi ma'am, wala pa po si Sir. Tatawagin ko po bah?", aniya

I smiled, "No need Annie, Hintayin ko nalang sila sa loob".

"Ah sige po. Patapos na din po siguro yung meeting"

"Ma'am do you want some drinks po?", dagdag niya

"Just bring me some pineapple juice and Annie drop the Ma'am and po just call me using my name. Nagmumukha akong matanda eh."

"Ok po ma--, I mean ok Hershey. I'll be back, kukunin ko lang yung juice mo"

Nilibot ko yung tingin ko sa buong office. Wala pa ding pinagbago. Still malinis pa din yung paligid. Since nasa top floor ako kitang kita ko ang malawak na mga tanawin sa baba.

"Honeyyy", oh I know that voice. I smiled.

"Hey mom, how are you", I asked pagkatapos bumeso sakanya.

"I'm fine, mabuti naisipan mong bumisita"

"Nakakahiya naman parang wala ako dito ah"

"Daddyyy", I hug him

"So how's life hmm", I started a conversation.

Sa sobrang closeness namin ng parents ko parang magkaibigan lang kami mag-usap. Feeling bagets din kase sila.

"Still fine, tumaas yung rating ng company", mom said

"That's great"

"Honey...can you go home on Sunday?", Dad ask

"Dad you know that I'm busy, madami pa akong gagawin. Asikasuhin ko pa yung---"

"Please Shey, just this one", Oh here we go again. He knows my weakness, they know rather.

"We have a surprise, promise magugustuhan mo", mom added

I know na hindi ako makakalusot this time. Sana lang hindi na ulit nila iopen yung topic na ayaw ko.

"Fine, just dinner", pagsuko ko

"Oh by the way... Since you're here, sino naiwan sa shop mo?", dad ask

"I let Cara take my place for the mean time"

We just talk about our company, my shop and businesses. Dahil kailangan umattend ni Dad sa isang importaneng meeting ay kami ni mom nalang ang naiwan sa office niya.

It's already 5pm, napatagal pala ang pag-uusap namin. Hinintay namin na makabalik si Dad para sabay na kaming pumunta sa parking lot.

"Here he is", rinig kong sambit ni Mom. It's Dad mabuti nalang at natapos na din siya.

"Oh you're still here", aniya. Akala niya siguro ay nakauwi na ako.

"So let's go", pag-aya ko sakanila.

Agad naman nilang kinuha ang mga importanteng gamit nila.

Sabay kaming naglakad. Nadadaanan pa namin yung mga empleyadong nagmamadali sa pag-aayos ng kanilang kaniya-kaniyang gamit.

I bid my goodbye nang matapat ako sa sasakyan ko. I wave my hand before entering my car. Nauna na akong umalis dahil magkaiba din naman kami ng daan.

•••••

Deretso akong naglakad papasok sa building ng condo ko. I click the top floor button ng makapasok ako sa elevator.

Nagmamadali akong naglakad habang hawak ng phone ko. Naalala kong nakalimutan ko palang iinform si Cara na dumiretso na ako sa pag-uwi. Baka naghihintay pa din yon.

Calling Cara

It takes a few minute bago niya sagutin

"Hey it's me, I already got home. Pwede bang ikaw nalang yung magclose ng shop?"

"Yes, yes cge thank you. Send me the sales through email. Ok thank y-- Ano bahh", pagrereklamo ko ng may humarang sa daan ko na naging dahilan kung bakit ako nabangga.

"Po ma'am", I heard Cara ask

"No no not you, just update me later bye", paalam ko bago tapusin ang call.

Agad kong nilingon ang kung sino mang nakabangga sakin.

"YOUUU!", duro ko sakaniya

"Bakit ka ba paharang harang sa daan at sino ka ba? Sa pagkakaalam ko walang nakaoccupy sa rooms malapit dito", I added

"Well ngayon meron na at hindi ako humaharang Miss. Masyado ka lang busy sa kausap mo. It's not my fault"

"Arggg damn you", inis kong sabi sabay lakad papunta sa sarili kong room.

"You're familiar btw", he said. Nilingon ko siya gamit ang nagtatanong na tingin.

"Yeah right, Ms. Book. I didn't know na madaldal ka pala. I thought you're a silent type."

So it's him. Ang malas ko naman ata. Padabog kong sinara yung pinto dahil sa inis.

InstallTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon