NAGISING si Rachel na dama ang pag-iinit ng katawan sa ibabaw ng kama. Alam niya, palatandaan lamang iyon ng pagtatagal niya sa higaan. Sa halip na bumangon ay isiniksik pa niya ang sarili sa kama. Inaasahan niyang may mga brasong yayakap sa kanya subalit bakante ang tabi niya nang kapain iyon.
Napadilat siya. Awtomatikong iginala niya sa buong paligid ang mga mata. Wala kahit anong bakas na naroroon pa si Andrew gayong nakatitiyak siyang hindi panaginip lamang ang lahat.
The unfamiliar tenderness of certain parts of her body was telling her that Andrew spent the night with her.
Bumangon siya na mabigat ang pakiramdam. Tila replay lamang iyon ng nangyari anim na taon na ang nakakaraan. Na matapos siya nitong maangkin ay iiwan na lamang at sukat.
May paghihimagsik na dumagan sa dibdib niya.
Mabilis niyang inayos ang sarili. Sa isip niya ay alam na niya ang gagawin niya.
PAGBABA ni Rachel kinabukasan para bisitahin ang iba pang restaurants sa isla ay dumaan muna siya sa front desk. Inaasahan niyang mayroong solidong dahilan kung bakit basta na lamang siyang iniwan ni Andrew.
"Hi! Is there any message for me?" kaswal na tanong niya sa receptionist. Iba na iyon kaysa sa naka-duty kagabing umuwi sila.
"For a while, Ma'am," anito.
Ipinaling niya sa labas ang tingin. Hindi niya gustong magmukhang expectant. Pero sa sarili niya ay wala naman siyang hinihintay na mensahe maliban na lamang ang manggagaling kay Andrew kung mayroon man. Ang iba na maaaring kumontak sa kanya ay malaya namang makakatawag sa cellphone niya.
The receptionist smiled at her apologetically. "Wala po, Ma'am."
Nakuha pa ni Rachel na ngumiti sa kabila ng disappointment. "Okay, thanks."
Sa halip na tunguhin ang restaurant na dapat niyang puntahan sa araw na iyon ay hinanap muna niya si Miss Bennet. Desidido talaga siya sa gagawin niya.
"May sarili bang bahay dito si Andrew?" tanong niya dito nang makausap.
"Yes. Doon sa main road. Iniimbitahan ka niya doon?" curious na tanong nito.
Pinili niyang tumango na lang. Kung magsasalita siya ay baka mahalata pa nito na nagsisinungaling lang siya. Ngunit hindi naman siya pinagdudahan ni Miss Bennet. Napangiti pa nga ito.
"I've been working in this hotel bago pa si Sir Andrew ang namahala dito. And no one was invited in his place maliban sa iyo. I guess it's an honor for you."
Naghagilap ito ng papel at sa mabilis na minuto ay nagawang i-sketch ang direksyon ng bahay ni Andrew pati ang kumpletong address. "Don't ignore his invitation," paalala pa nito.
"Thanks," wika na lamang niya. Sa sarili niya ay natutuwa rin siya sapagkat nagkusa na si Miss Bennet na sabihin sa kanya ang gusto niyang malaman. "Uunahin ko lang muna ang trabaho," noncommittal pa sabi niya kay Miss Bennet.
Hati ang atensyon niya habang mga European specialties naman ang nasa harapan niya ngayon. Mabuti na lamang at pamilyar siya sa mga pasta, wine at cheese kaya mabilis ang pick-up niya habang ipinapaliwanag sa kanya ang mga iyon.
LAGPAS na nang makapananghali nang matapos niya ang trabaho. Bumalik siya sa hotel. Nalaman niyang hindi pa rin nagtutungo roon si Andrew kaya lalong tumining ang hinala niyang umiiwas ito sa kanya. Nagpahinga siya sandali at inayos ang sarili. Gusto niyang paghandaan ang gagawing pakikipagkumpronta kay Andrew at sisimulan niya iyon sa pag-aayos ng sarili.
BINABASA MO ANG
Places & Souvenirs - BORACAY 2 - Not Just Another Brief Summer Affair
Romans"Palagi na lang ba tayong ganito? Na pagkatapos ng ilang araw na pagsasama ay magkakahiwalay uli ng landas? Kailan tayo uli magkikita? After another six years? Don't you want a long, lasting affair?" Hindi lamang basta espesyal ang unang pagkakatao...
