Rüya Takımı~Miva Wakabayashi

3.5

"Misaki, ben de erken gelenin sadece kendim olduğumu sanıyordum." Miva antremana yarım saat önce gelmişti ve diğer oyuncular da normal olarak hâlâ gelmemişlerdi. Tabii Misaki dışındakiler.

"Alarmı yanlış kurmuşum." Dedi genç çocuk ve gelip arkadaşının yanına oturdu.

"Hadi kalk. Şu ilerdeki markete gidelim de diğerlerine ve kendimize içecek alalım." Miva ayağa kalkarak Misaki'nin de kalkmasını sağladı.

"Ama antreman?"

"Daha yarım saat var. Beş dakikada gider geliriz, hadi."

"İçecekler bittikten sonra diğerlerinden paralarını isteyecek misin? Sonuçta onlar senden içecek istemedi."

"Saçmalama Misaki. Ben Kisugi'miyim öyle şeyler yapiyim?" Miva gülerek dedi.

Misaki ile birlikte sahadan çıkarak markete doğru yürümeye başladılar. İçeri girdiklerinde Miva alış veriş arabalarından birini alarak içeceklerin olduğu reyona doğru gitmeye başladı.

"Şimdi önce cola alalım." Miva dedi. Uzanıp cola alıcakken Misaki onu durdurdu. "Bence sağlıklı değil. Sporcuyuz sonuçta ne kadar iyi olur?"

"Ne alalım o zaman?"

"Soğuk çay olabilir." Misaki düşüncesini bildirdi.

"Tamam." Dedi ve takımdaki çocukların sayına uygun olarak soğuk çayları aldı ve arabaya koydu.

"İyide bunun limonlusu var şeftalilisi var? Nasıl karar vereceğiz?" Miva Misaki'ye sordu.

Misaki omuz silkti. "Dur, seçmeye çalışalım."

Bu şekilde içecek seçmeye karar verirken on dakika boyunca markette dolandılar. Miva "para veriyorsak en iyisini alalım" demiş ve Misaki de bu fikri onaylamıştı. "İkisi aynı akılda" diyen Kisugi sonuna kadar haklıydı.

"Miva, keşke herkese aynısını alsaydık. Şimdi sorun çıkarsa ne yapacağız?"

"Değiştirmek için markete geri gelmek serbest sonuçta."

"Haklısın." Dedi Misaki. "Antremanın başlamasına az kaldı. Hadi parasını ödeyip çıkalım."

Misaki içeceklerle ağırlaşmış market arabasını kasaya doğru ittirdi. Paralarını öderken Misaki paranın bir kısmını kendisinin ödemek istediğini belirtmiş ve Miva da itiraz ettiğinde beş dakika da kasanın önünde tartıştılar. Tabii tartışmak denirse.

"Çocuklar, bekleyen başka müşteriler de var. Lütfen çabuk olun." Dedi arkasında sırasını bekleyen kadın.

"Afedersiniz teyzeciğim." Misaki bir anlığına gerçekten de markette başkalarının da olduğunu unutmuştu ve anlayınca kadından özür diledi.

"Teyze mi? Sen kime teyze diyorsun?! Hanımefendi diyebilirsin ya da abla desen yeterli olurdu. Teyzeymiş!"

"Pardon." Dedi Misaki. Çocuk bir de tanımadığı bir kadından azar işitmişti.

"Tamam Misaki. Sen madem yardım etmek istiyorsun sorun değil." Miva gülmemek için kendini zor tutuyordu.

Misaki bir şey demede dışarı çıktı. Miva parayı ödeyip poşetleri alarak çocuğun peşinden gitti.

"Hadi ama dostum! O ablanın seni azarlaması benim suçum değildi."

"Bunu diğerlerine anlatmak yok." Misaki poşetlerden birini alarak dedi. "Merak etme."

İkili sahaya tekrar geldiklerinde diğerlerinin de gelmiş olduklarını gördüler.

"Gerçekten merak ediyorum. Nasıl hem bizden erken gelip hem de bizden geç gelmeyi nasıl başardınız?" Genzo sordu inanamayarak.