Duydum ki Driftwood'uözlemişsiniz, ben de size güzel ve uzun bir bölümle geldim.
Bu arada 10k olmuşuz, bunun için de çokça teşekkür ediyorum efenim.
Bir de 6. Bölümün sonuna koyduğum ileriki bölümlerden spoilerı ve 10. Bölümün başındaki Jungkook'un rüyasını unutmayın diyorum ve gidiyorum.
Umarım bölümü beğenirsiniz Hepinize keyifli okumalar Sizi seviyorum 💜💜💜
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Birkaç saat önce geldiğim şirketten hızlı ve seri adımlarla çıkarken yumruklarımı sıkıyordum. İntikam ateşiyle yanan içimdeki yangın giderek büyüyordu ve ben kendimi durduramıyordum. Gözlerim hiçbir şey görmüyordu, sadece ölüm istiyordum. Öldürmek istiyordum.
O adamları öyle bir hâle getirecektim ki öldükten sonra gittikleri cehennemde bile azap içinde kıvranacaklardı. Acımayacağım, hiç kimseye acımayacağım. Bundan sonra sevgim de merhametim de sadece tek bir kişi içindi.
İçimden iyiye dair tüm duygular çekilip alınmış gibiydi. Sadece nefret vardı. Bu nefretle bütün bir şehri yakar yıkardım. Gözlerimi kırpmadan direkt karşıya bakarak yürüyor ve her attığım adımda öfkem artıyordu.
Arkamdan koşturarak gelen Hoseok hyungun bana seslendiğini duymuş ama durmadan şirketin çıkışına doğru yürümeye devam etmiştim.
Hoseok hyung odamdayken yanıma gelmiş ve bana o adamların kim olduğunu ve nerede olduklarını bildiğini söylemişti. O bunu söyler söylemez alev alev yanan bakışlarım onu bulmuştu. Namjoon hyungla konuşmuş ve onları bulup o depoya götürmesini istemiştim.
Taehyung'umun canını yaktıkları, parmaklarını kırıp ağlattıkları, soğuktan titremesine sebep olan o depoya...
Her şeyin başladığı yerde öldürecektim onları. Taehyung'un yanan canını misliyle ödetecektim. Gözlerinden akan her bir yaş için akıtacak kanları kalmayana dek vuracaktım. Öyle pisliklerin yaşamasına izin veremezdim. Eğer yaşarlarsa belki de yine birilerine isteği dışında zorla dokunacaklardı, yine birilerinin canını yakacaklardı. Taehyung'u koruyamamıştım ama o pislikleri yeryüzünden silerek bir can kurtarmış olacaktım. Yaşamayı hak etmiyorlardı. Tecavüzcü için tek af ölümdür.
Arabama bindiğimde telefonuma gelen mesajı açtım. O sırada Hoseok hyungda arabaya binmiş ve yan koltuğa oturmuştu. Gözleri bana korkuyla bakıyordu. O da yapacaklarımdan, dönüşeceğim kişiden korkuyordu. Namjoon hyungdan gelen mesajı açtığımda yıllar önce Hoseok hyungun gönderdiği deponun adresine baktım. O gün oraya gidememiştim ama bugün gidip intikamımı alacaktım. Her şey sırayla olacaktı. Önce bu köpekler sonra da köpeklerin başı olan o...
