(Hikayeye başlamadan önce yazdığım şeyleri okumanız şart.)
Vampir Günlüklerinde kanalımı kapattığımdan ve bölümler silindiği için değişiklik yapmaya karar verdim ve en baştan, pek farklı bir şey olmadan yazmaya karar verdim.
Bu bölümde cinsel içerikli sahneler var, rahatsız olacağını düşünenler lütfen okumasın. Hikayenin +18 olduğunu bilerek okumaya başlamış olacaksınız o yüzden bundan sonra fazla olmayan yerlerde uyarı yapmama gerek kalmıyor. Neyse. Umarım beğenirsiniz. Düşüncelerinizi ve sormak istediğiniz, anlamadığınız bir yer olursa her şeyi yorumlarda belirtebilirsiniz, sizi seviyorumm.
İyi okumalar.
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kimsenin toz pembe bir hayatı olmazdı ancak mutlu olduğumuz anlar çoktu. Hiç haketmediğim hakaretler, sözlü şiddetler duydu bu kulaklarım. Babam beni hiçbir zaman sevmedi, annem beni hep sevdi. Onun sayesinde bu zamana kadar hayatta kaldım ben. Sonra babamın başı paraya sıkıştığı için okulumu, hatta oturduğumuz şehirden ayrılmak zorunda kaldık. Babam hiçbir zaman bizi düşünmez her zaman daha fazla parayı düşünürdü.
Yeni okulumda hiç mutlu olamayacağımı, hayatımın burada, bu şehirde çok değişeceğini sanıyordum ancak yanılmıştım. Aşık olmuştum.
Adrien Agreste'yi gördüğüm ilk kalbimi ona teslim etmiş ve ona bağlanmıştım ancak bunu anlamam uzun sürmüştü. Bu süreçte onun bir vampir olduğunu öğrenmiştim...
Evet şaka gibiydi, vampirler gerçek değildi. Olamazdı ancak o çok gerçekti işte. O kadar çok gerçekti ki onu öptüğümde atan kalbi, sıklaşan nefesi ve eşsiz kokusu onu herşeyden daha gerçekçi kılıyordu. Tabii bir de onun kuzenleri vardı. Erik, Damon ve Caroline. Caroline evlatlıktı, kuzeni bile değildi ve bana oldukça düşmandı çünkü ben bir insandım. Adrien'a iyi gelmeyeceğimi hatta onu öldürteceğimi düşünüyordu. Erik bana çok iyi davranıyordu, sıcak kanlı ve iyi bir çocuktu ama Damon için aynı şeyi söylemezdim. O tam bir baş belasıydı, bir çok kez bana zarar vermişti ve Adrienla onun yüzünden ciddi bir kavga etmiştik. Adrien benim yüzümden kuzenini öldürecek raddeye bile gelmişti, benim için herşeyi yapabilirdi. Beni seviyordu, bunu görebiliyordum ama yüzüme karşı hiçbir zaman söylemedi. Ben de söylememiştim.
Babam ve annem beni bırakıp gitmişlerdi ve teyzem arada bir yanıma geliyordu, bana sahip çıkıyordu. Hatta bir keresinde bana zarf dolusu para getirmişti, büyüyünce ödeyeceğimi söyleyerek ondan o zarfı almıştım. Çünkü paraya ve kendi ayaklarımın üzerinde durmam için o zarfa ihtiyacım vardı, sonrasında çalışarak teyzeme kuruş kuruşuna geri verecektim.
