OTEL |TEXTİNG| ✓

28✨

Otelci Beyim: Babanın dün bahsettiği konu hala geçerli mi?

Siz: Hangi konu?

Otelci Beyim: *gözdevirenemoji*

Otelci Beyim: Hep beraber gezmekten bahsetti ya bugünden için.

Siz: Haaa onu diyorsun.

Siz: Geçeri tabii ki canım.

Otelci Beyim: Hah çok güzel.

Otelci Beyim: Eğer sizin için de uygunsa Şeytan Sofra'sına gidelim diyorum.

Otelci Beyim: Hiç gittiniz mi?

Siz: Hayır, hiç gitmedik.

Siz: Babamla konuşacağım, kesinlikle kabul edecektir.

. . .

Saat öğlen üç olduğunda tam takım Şeytan sofrasına gelmiştik. Annem, babam, Melih ve tabii ki ben.

Melih, asıl olayın burası olduğunu söyleyerek bizi oldukça yükseğe çıkarmıştı. Karşımızda muhteşem bir deniz manzarası, önümüzde demirden kafese benzeyen bir yer vardı. Kafesin etrafı kırmızı kurdelelerle donanmıştı.

Melih "Buranın efsanesini biliyor musunuz?" diye sorduğunda başımı olumsuz anlamda salladım.

"Aslında burası çok eskiden volkanik bir patlama sonucu oluşmuş. İsmini de burada yer aldığına inanılan Şeytan'ın ayak izinden alıyor. Her ne kadar efsane olsa da bu gördüğünüz kafesin içinde Şeytan'ın ayak izi olduğuna inanıldığı için korumaya almışlar. Zamanla da batıl inanışlar artmış ve insanlar bu ayak izine dilek dileyip bozuk para atmaya başlamışlar. Etrafındaki kırmızı kurdeleler ise dilek dileyenlerin rahat dileyebilmeleri için çevredeki esnaftan aldıkları kurdeleler. Yani esnaf bir nevi batıl inançtı ticarete dökmüş." Dediğinde hepimiz kahkaha attık.

"Bu bilgilendirici konuşma için teşekkür ederiz Melih Bey." Dediğimde kıkırdadı.

Ardından babama dönüp "biz de mi atsak babacığım? İnandığımdan değil eğlence olsun diye." Dedim.

Annem de bana katılarak "Ay evet Murat, biz de yapalım. Ne olacak?" dediğinde babam itiraz edemedi.

Bozuk parayı atarken dileğimi diledim.

Melih'le mutlu bir hayat diliyorum.

Melih de dileğini dilediğinde "ne diledin?" diye sordum.

Sırıtarak bana baktı."Söylersem gerçek olmaz."

Kollarımı küçük bir çocuk gibi birleştirdiğimde "sen ne diledin?" diye sordu.

Onun taklidini yaparak "soylorsom gorçok olmoz." Dediğimde ikimiz de kahkaha attık.

O sırada babam yanımıza gelerek "biraz ileride kafe varmış çocuklar, biraz orada oturalım diyoruz. Ne dersiniz?" dedi.

"Bana uyar, ben her zaman açım." Dediğimde Melih de gülerek başıyla onayladı.