Bir gün bir derviş, bir kucak dolusu elma ile bayırlar aşan bir genç kıza rastlamış.
Bozkırın sıcağında yorgunluktan al almış kızın yanakları.
Nereye gidersin, ne doldurdun kucağına, diye sormuş derviş.
Uzak bir tarlayı işaret etmiş kız.
Sevdiğim çalışıyor orada, ona elma götürüyorum.
Kaç tane diye soruvermiş derviş.
Kız şaşkın;
İnsan sevdiğine götürdüğü şeyi sayar mı hiç deyivermiş.
Derviş, usulca koparıvermiş elindeki tespihin ipini....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Deryadan Damlalar...
Spirituellesİlim sonsuz bir deniz,bitmez bir okyanusdur. Bu ummandan ne kadar alırsak kârımızdır. Ne kadar fazla konu işlersek sususuzluğumuz o derece diner... İşte bu kitap ruhumuza su serpmek, bir inşirah serinliği hissetmek için yazılmıştır... Huzurlu ok...
