Tek davası okumak olan Avin Mirşad.
Bin derdin dermanı olan Maran Mirşad.
"Mardin şahidim Maran yüreğimin güneşisin. Dışımı aydınlatırken yüreğimi yakansın."
Hayatın acımasız döngüsü içerisinde birbirlerine denk gelen iki insan.
"Mezopotamya şah...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hayat bazen bitti dediğimiz yerde çiçek açar Maran içinde hayat tekrar çiçek açmıştı sevdiğinin sesini duyması ile...
O uzun bekleyiş sonunda güzel bir haberle son buldu.. Kulaklarına dolan Avinin sesiydi günlerdir duymak istediği sesti hasret kaldığı o sesti...
Maran ağa son anda duyduğu ses ile silahı havaya kaldırmış Simarın bedenine isabet etmesi gereken kurşun havaya sıkılmıştı...
Sevinçten dudaklarını ısıran adam ne diyeceğini bilemedi. Gözleri doldu sevinçle utanmasa şimdide sevinçten ağlardı...
Polisler Simarı alırken Maran seslice yutkunarak titrek bir nefes verdi... Kalbi özgürlüğe kanat çırpan kuş gibi atıyordu...
Yüreğinde bir çocuğun sevinci vardı yüzünde derin anlamlı bir ifade vardı sanki tekrar doğmuştu sanki biri ona dünyaları vermişti..
"Çok şükür Allah seni bana bağışladı." Karısının yorgun sesiyle cevabını aldıktan sonra telefonu kapattı.
Simar depodan çıkartılırken Maranla komiser karşı karşı geldi...
"Maran bey sizinde gelmeniz gerekiyor." Maran duruşunu dikleştirerek adamın gözlerine baktı. Kendinden emin ve bir o kadar ciddi bir ifade ile konuşmasını yaptı.
"O it bir yıl yer çıkarsa şerefsizim çıktığı gün öldürürüm." Tehdit dolu sesi komiseri şaşırtmamıştı. Maran ağayı tanıyordu yapacağım derse yapacağını biliyordu..
Komiser başını yavaşça aşağı yukarı hareket ettirdi. Elbette hak ettiği cezası alacaktı adalet bunun için vardı öyle değil mi?
"Gereken cezayı alması için elimizden geleni yapacağız fakat sizin de bizimle karakola gelmeniz gerek." Maran itiraz etmeden kafasını sallayarak komiserle birlikte depodan çıktı.
Arabaya binmeden önce kardeşine döndü. "Hastaneye git ben işimi bitirip geleceğim." Deran tamam dercesine başını sallayıp arabasına binerken, Hewar Maranla birlikte karakola gitmek için arabaya bindi..
Avin uyanmıştı ya artık dünya yansa umrumda olmazdı.. Ve bundan sonra en güzel zamanlar onların olacaktı...
2 saat sonra-
Maran karakolda işlerini hallederken Diğer herkes Avinin uyanma sevincini yaşıyordu. Şahnaz hanımlar haberi alır almaz hastaneye gelmişti Gülistan hanım gelmek istemiş oğlunu aramıştı fakat Miran kesin bir dille gelmemelerini söylemişti..
