Tek davası okumak olan Avin Mirşad.
Bin derdin dermanı olan Maran Mirşad.
"Mardin şahidim Maran yüreğimin güneşisin. Dışımı aydınlatırken yüreğimi yakansın."
Hayatın acımasız döngüsü içerisinde birbirlerine denk gelen iki insan.
"Mezopotamya şah...
Wattpad hesabım- @Helin_q İnstagram- Diyartöre6 TikTok - helin_q6 Yedek - hellymis7 - keşfetim kapandı yardım ederseniz sevinirim nasıl açılır?
Sınır- 1,8K = 4K yorum
Satır arası yorum yapmayı unutmayın.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Herkesin acısı kendine ağırdı. Avinin yaşadıkları Avine Maranın yaşadıkları ise Marana ağırdı. Hayat onları alıp savurmuştu bir yerlere ve hayatları değişmişti birden...
Kulaklarına dolan son sözlerle duraksayan genç adam kaşlarını çatıp arkasını dönerek çatık kaşları altında kadına baktı...
Uzun bir süre yüzünü yokladı benimle dalga mı geçiyor diyerek fakat kadının yüzündeki ifade ciddiydi...
"Sen ne saçmalıyorsun Avin sen boşamadın da babam mı boşadı bizi 3 yıl içinde zekanda değişmiş." Sona doğru alay içeren ses tonu ve yüzündeki ciddiyetsizlik kadının sinirlerine dokunmuş yüz ifadesi gerilmişti Avinin...
Maranın bu tavrı çok sinir bozucuydu...
"Sana anlatsam dinleyecek misin beni dinledin diyelim inanacak mısın bana?" Kendisini dinlemesini inanmasını ister gibi adamın gözlerinin içine baktı..
Giden yılları yaşananları anlatsa değişir miydi bir şeyler? Gerçekten Maran inanır mıydı ona?
Ama inansın istiyordu. Yaşadığı şeyleri anlatmak aslında hiçbir suçu olmadığını böyle olmasını istemediğini söylemek istiyordu..
Söylemek istiyordu ama adamın o dipsiz bir kuyuyu andıran gözleri buna izin vermiyordu..
"Biliyor musun artık söyleyeceğin hiçbir şeye inanmak istemiyorum çünkü senin anlatacakların 3 yılı geri getirmeyecek." Sesi kontrolsüz şekilde çıkarken ikisi de kendilerini izleyen çocuğu unutmuştu..
Ronav ağladı ağlayacak bir ifade ile tartışan anne babasını izliyordu. Küçük yüreği bunlara maruz kalıyordu oysa en çok istediği şey babasıyla annesinin yanında olmasaydı.
Bir çocuğun yanında olabilecek en kötü şeylerden biri anne babanın gözünün önünde tartışmasıydı...
Avinin kırgınlığı sesine eşlik ederek sesini olabildiğince güçlü tutmaya çalışıyordu.
"3 yıl sadece senin hayatından mi gitti? Bir sen mi acı çektin bir sen mi özledin bir sen mi kırıldın? Ben paramparça oldum senin gözlerinin önünde bana yaptıklarını hala unutmuş değilim benimle evliyken sevgiline gittiğini unutmadım sevgilinin kapıya kadar gelip sevgilim ben geldim dediğini unutmadım ben hiçbir şey unutmadım bir yara gibi yüreğimde taşıyorum." Dudaklarından firar eden her kelime yüreğindeki yaraları deşmeye yetmişti.
