Tek davası okumak olan Avin Mirşad.
Bin derdin dermanı olan Maran Mirşad.
"Mardin şahidim Maran yüreğimin güneşisin. Dışımı aydınlatırken yüreğimi yakansın."
Hayatın acımasız döngüsü içerisinde birbirlerine denk gelen iki insan.
"Mezopotamya şah...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İkisi de oldukları durumun farkında değildi ilk defa dudakları o kadar yakınlaşmıştı. Bütünüyle birbirine yakındılar...
Maran'ın ne yapmaya çalıştığını bile anlamakta güçlük çekiyordu Avin zira oldukları pozisyon her şeye aykırıydı.
Maran yüzünde alaylı bir sırıtışla konuşmasını sürdürdü.
"Düğün bitene kadar halayın başını çeken o kehribar gözlü kız sendin değil mi?" Sona doğru kaşları çatıldı yüzüne ciddi bir ifade kondu.
Avin'in yüzüne şaşkınlık dolu bir ifade yerleşti. O kişi tam da kendisiydi ama Maran nasıl hatırlayabiliyordu?
Geçmiş-------
"Avin reyhani bitti halaya geçiyorlar." Mutfak kapısında seslenen Gül ile Avin ağzındaki tatlıyı yutup kolasından bir yudum aldı.
Elindeki bardağı tezgaha bırakıp mendilini eline aldı.
"Aha geliyorum." Sesindeki heyacan anlaşılır şekildeydi halay Avinin yaşam sevinciydi. O kadar çok seviyordu ki stres falan bırakmıyordu.
Günler öncesinden Avazla iddiaya girmiş iddiayı kendisi kazanmıştı kaybeden kişi ise bir hafta boyunca kazananın her isteğini yapacaktı. Avin bir hafta değilde sadece Hebunun düğünde ne isterse onu yapmasın istemişti Avazdan.
Avazında itiraz etme hakkı olmadığı için kabul etmişti..
Seyran ciddi olmazsın dercesine kuzenine bakıyordu biliyordu ki Avin halayın başını alırsa hiçbir Allah'ın kulu o mendili elinde alamazdı.
"De Kuranıma?"
Avin gülerek cevapladı kuzenini. "Kuranıma." Derken kapıda beliren kızla bütün genç kızlar kapıya döndü.
"Maran ağa geldi." Mutfaktaki sesler yükselirken Avin kaşlarını çatarak ağzı kulaklarına varan kıza sonrada yanındaki arkadaşlarına baktı anlamsızca neden bu kadar heyacan yapmışlardı ki?
"Maran ağa kimdir?" Seyran gözlerini devirirken diğerleri de eşlik etmişti Seyrana doğru ya Avin okula gitmekten kimseyi doğru dürüst tanımıyordu.
"Nadir ağanın büyük oğlu nasıl tanımazsın." Avin omuz silkti elindeki mendili sallayarak kapıya ilerledi.
"Tanımıyorum bebekamın tanımak zorunda değilim." diyerek kapıdan çıkıp Gül ile kalabalığın içine girdi halayın başına girdiğinde tam karşısında bir adamla sohbet eden kuzenine baktı.
"Avaz söyle cida çalsınlar." Avinin sesiyle Maran başını kaldırıp elinde mendille halay başında duran kıza baktı.
"Allahım çok yakışıklı değil mi?" Aslı'nın dediğiyle Avin kendine bakan adamla kısa bir an göz göze geldi ilk defa görüyordu bu adamı ama kızların dediği kadar dikkatli bakmadı kafasını hemen çevirdi.
