Drifting with the Waves (Elyu Series #1)

Chapter 9

"Ano yang pinapanuod mo, Cel?"

Tumingala si Celeste at tinanggal iyong suot niyang earphones.

"Interview video ng mahal—" she cleared her throat and spoke slowly this time. "Interview ni Ravi. Iyong sinasabi ko sa iyong singer?"

Tumango ako, naalala iyong pinarinig niya sa akin. Sikat na pala siya, huh? He deserves it. His songs are heartwarming and at its best, can change your life if you read between the lines. Alam kong palaging nagbibiro si Celeste pero itong paghanga niya kay Ravi, it is more than how he looks but also how he writes his songs.

"Ka-edad lang natin 'to! Grabe talaga... siya na ang favorite ni Lord! Gwapo na, talented pa!"

Hinayaan ko siyang magkwento nang magkwento tungkol kay Ravi hanggang sa mag-ring ang bell para sa first period namin. Pagsapit ng lunch, sumama ulit si Celeste sa dati niyang mga kaibigan. Si Ivo ay naroon din sa kabilang classroom para samahan si Lulu kaya kami nalang ni Avery, Karlo, at Yari ang magkasama.

"Kailan ba sila magbabati, Raya?" Avery moaned, looking so sad. "Miss ko na sila..."

I bit my lower lip and nodded. "Ako rin..."

"Hayaan muna natin sila, lilipas din yan..." si Yari naman pero bakas pa rin ang lungkot sa mukha.

Lumipas ang mga araw na halos hindi na kami nagsasama pito at sa totoo lang, nalulungkot talaga ako. Hindi naman ako katulad ni Ivo na may kaibigan sa bawat classroom, o ni Lulu na kilala lahat ng officers sa student council, o ni Celeste na may mga kaibigan sa elementary at kasama pa rin ngayon, o ni Avery, Yari, at Karlo na nakikisalamuha sa kapwa niya third years. Sila lang ang meron ako. Pag wala sila, mag-isa lang ako. I'm still trying to form deep friendships with other people and I am devastated to see it slowly crumbling down because of a simple misunderstanding.

As if it couldn't get worse, something bad happened the following week. Pumutok ang balitang hindi daw inaprubahan ng principal iyong pinakolekta na pera ng student council sa mga estyudante. Halos lahat kami ay nakapagbayad na. When the SSG president was interrogated about it, he admitted using the funds for his personal beach trip. Galit na galit ang mga estyudante sa kaniya, pati na rin kay Lulu na siyang nangolekta ng pera.

"Grabe, ang yaman na nina Luanne tapos mangungurakot pa!"

"Ay beh, baka yun ang galawan ng tatay niya sa Malacañang! Impossible namang ganun talaga sila kayaman eh bodyguard lang naman siya!"

I clenched my fists in anger while listening to the conversation of girls from other section. Tapos na ang P.E. namin kaya nagbibihis ako ng uniporme sa loob ng cubicle.

"Balita ko kasabwat daw sila ng president?"

"Hindi ko alam, wala naman siya dun sa pictures! Pero baka nga! Siya yung nangolekta ng pera, eh,"

I stepped out of the cubicle and stared at them. Napatingin naman sila sa akin at tinaasan ako ng kilay.

"May problema ka?"

Binuksan ko ang bibig para magsalita, para ipagtanggol si Lulu at sabihing wala naman siyang ideya sa nangyari. Gusto ko silang pagmumurahin at batuhin ng masasamang salita gaya ng ginagawa nila pero hindi ako ganun. I've never confronted someone in my entire life. It's the last thing I would do... even if they see it as my weakness.

Umiling nalang ako at puno ng sama ng loob na lumabas ng C.R.

"Tahan na, Lulu, hindi mo naman kasalanan yun..." alo sa kaniya ni Avery.

Mas lalo pang sumama ang pakiramdam ko nang makita ko si Lulu na umiiyak pagpunta ko ng classroom nila. None of her classmates believed that she was involved. They know her too well. Pero iyong ibang estyudante, automatic na idinadawit ang pangalan niya dahil pirma niya naman ang naroon sa resibo.