Kızıl Tilki Ve Karanlık Lord (AU)

-Yabancı-

İlahi bakış açısı;

Genç kız üzerine pijamalarını geçirip kendini  yatağa yattı. Birkaç kişinin çoktan uyanmış olduğu bu saatte o yeni uyuyacaktı. Elinin bir hareketi ile güneş alan pencerenin önüne siyah bir perde oluşturdu. Karanlıkta uyumayı seviyordu. Yatağının serinliği onu huzurlu bir uykuya çekiyordu. Gözleri yavaşça kapanırken uyku sorunu çekmediği için çok mutluydu. Onca derdin arasında birde bununla uğraştığını hayal bile edemiyordu.

Derin uykusu saat 12'ye geldiğinde Harry tarafından bölündü. Çocuk kız kardeşini uyandırmamak için büyük bir çaba sarfetsede o lanet olası Kızıl Tilkiydi ve muhteşem tilki türtüleri çok hassastı. Her ufak seste beyine sinyal yollayıp tetiğe geçmesini sağlıyorlardı. Kız uyandığını belli etmedi ama Harry'nin hislerini sezdi.

Kardeşi adına üzülüyordu. Ne kadar belli etmese de onun için hala çok endişeliydi. Kız bir an bu evrene gelmeseydi ve YN Potter ölseydi ne olurdu diye düşündü. Kafasında ki gerçek Potter onun düşüncelerini hissetmişçesine irkildi ve ona teşekkür etti.

"Teşekkür ederim...Sen gelmeseydin ve ben o gün ölseydim Harry ne yapardı bilemiyorum."

Kafasındaki ses ile düşüncelere daldı. Elinde olmadan onları önemsemeye başlamıştı. Bu kızın iyiliği için o kadar çabalarken nasıl önemsemediğini söyleyebilirdi ki zaten? İşin tuhaf yanı artık Harry'i de önemsiyordu. Kendi evreninde de ondan nefret etmiyordu ama bu çok daha farklıydı. Gerçekten kardeşiymiş gibi...

Harry'nin duygularını tilki hisleri sayesinde çok net hissediyordu. Kardeşi artık kabus görmediği için mutluydu. Kardeşi bu saatlere kadar asla uyumazdı ama bu aralar hep geç kalkıyordu ve ondaki değişim herkesi mutlu ediyordu.

"Bedenimi buradan gidene kadar kullanabilirsin. Neden sana güvendiğimi bilmiyorum ama sanırım sen gerçekten bensin. Onları mutlu ediyorsun. Bu benim çoğu zaman yapamadığım şey. Lütfen burada kaldığın sürece bunu yapmaya devam et olur mu? İntikam hırsının seni yok etmesine izin verme. Benim için olsa bile-"

'Senin için değil küçük Potter. Kendim için yapıyorum. Hangi evrende olduğum umrumda değil. Aynı zamanda senin intikamında. Ama sen bensin ve sana yapılmış şey bana yapılmıştır. Buna göz yummamı bekleme benden.' Kafasında ki cevap vermedi. Sadece derin bir iç çekti ve sessizliğine gömüldü. Geçen gün uyanmasına rağmen o zaman da şimdi yaptığı gibi kendini uyutmuştu. Bunu yapabilmesini sorgulamadı çünkü onun daha önemli işleri vardı. Harry yatağın bir ucuna sessizce ve yavaşça oturdu.

Kardeşinin eskisine göre daha gür ve canlı görünen kızıl saçlarını okşadı. Onu çok seviyordu. 'En azından birimiz kabus görmeden uyuyabiliyor...' Aklından geçirdi. Kardeşinin bu ara kabuslardan bahsetmediğini biliyordu. Keşke kendisi de bu konu hakkında düşünmek zorunda kalmasaydı.

YN onun zihnini okumak için yüzüne bakmaya ihtiyaç duymuyordu. Korunmasız olan çoğu zihinden bazı sesler zaten kendiliğinden gelirdi ona. Harry ise çok savunmasızdı. Kendisi de biliyordu ki zihin duvarları çelik kadar sağlam olmasa o da bir sürü kabus görürdü. Bu evrenin Voldemort'u kendi Tom'u değildi ve bu onu öldürmesi için yeterli bir sebepti. Şuan da kardeşi olan kişiye  kimse zarar veremezdi. Harry kardeşinin saçlarını okşamayı bırakıp odadan sessizce çıktı ve aşağıya temizlik için yardım etmeye gitti. Herkesi yukarı çıkmamaları konusunda uyardı.

YN, Harry odadan çıkar çıkmaz yataktan çıktı. Bu evrenden gittiğinde görsel ikisinin huzurlu olacağından emin olmalıydı. Ondan huzurlu yaşamı alan ilk kişilerden intikam alacaktı. Yatağını yedek asası ile düzeltti ve duşa girdi. Üzerinde ki yorgunluktan iyice arındıktan sonra saçlarını da köpürttü ve bir şişe şarap içmek istedi. Asasını kaldırarak bir şişe şarap çağırdı. Şişeyi dikledi ve bitirmek için uğraşmadı. Ortadan kaybolan şişelerin hesabını Sirius'a vermek istemiyordu bu yüzden kendisine sonrası için ayırmaya karar verdi. Üzerini bornoz ile iyice duruladıktan sonra saçlarını kuruttu ve üzerini giyindi.