19. Bölüm

884 143 12
                                    

Söz veriyorum her şey çok güzel olacak. (Gel Benimle – Yaşar)


"Elif seni öldürecek," diye fısıldadı bir kez daha Alper gülerek. Zaten yeterince gergindim, arabaya bindiğimizden beri benimle uğraşıyordu. Alnımda biriken ecel terlerini sağ avucumun içiyle sildim. Merdivenleri bitirip kata geldiğimde, hala ağır ağır basamakları tırmanmakta olan annemi ve babamı bekledim. Bir saniyeliğine gözüm Alper'e gittiğinde, onun zile uzanmakta olduğunu görünce "Lan!" diye sessizce tıslayarak onu durdurdum. Alper hızla elini geri çekip, kucağı ve zile uzanmadığı kolu arasında sıkıştırdığı koca çiçek buketinin arasından bana baktı.

"Annemleri beklesene! Hem gergin olduğumu görüyorsun! Azıcık nefeslenmeme izin ver!"

Alper duyduğu sözler üzerine sırıtarak gözleri iyice küçülene kadar uzun süre gülümsedi. "Elif seni cayır cayır yakacak," dedi bir kez daha. Oflayarak arkamdaki duvara dayandım.

Elif'le bu akşam aileleri tanıştırmak için sözleşmiştik. Amaç sadece tanıştırmaktı, en azından Elif böyle biliyordu. Elif dışındaki herkes bu akşam ufak çaplı bir isteme olacağının bilincindeydi. Çünkü herkesi böyle örgütleyip müstakbel nişanlımdan—istemeden sonra yüzük takılacağını umuyordum, tabii Elif yalan söylediğim için beni şutlamazsa—bu gerçeği saklamıştım. Normalde Elif'in çıldıracağı, köpük köpük köpüreceği derecede sinirleneceği bir davranıştı bu. Lakin Elif'in kızgınlığını göze almıştım. Bu işi hızlı bir şekilde halletmeye yeminliydim. Sonuçta başta kızacaktı, sonra geçip gidecekti, her şey yüzük takılana kadardı.

"E ne duriiniz, çalsanıza kapıyı?!"

Babam kata varır varmaz bıyıklarını düzeltti. Alper gülerek bakışlarını babamdan kaçırırken bir kez daha zile uzandı. Zilin sesini duyar duymaz derin bir nefes alıp tam annemin arkasında durdum.

Bugün annem gerçekten çok güzel olmuştu, çok özenmişti giyimine. Aylin Hanım'dan bile modern görünüyor olabilirdi. Kadıncağız bunca kez İstanbul'a gelişine kıyasla ilk defa bu kadar diken üstündeydi. Daha bugün gazetede haberleri çıkmıştı. Dün sabah annemle ve babamı Rumelihisarı'nda kahvaltıya götürmüştüm ve gazeteciler gizlice bizim fotoğraflarımızı çekmişlerdi. Senelerden beri ilk defa İstanbul'da maaile görüntülenmeyi başarmıştık. Ve sabah annem gazetedeki halini, benim önceden göstermiş olduğum Aylin Hanım'ın fotoğrafındaki haliyle kıyaslayınca yok yere dertlenmiş, "Benim de en az Elif'in annesi kadar güzel görünmem lazım," diyerek tüm gününü süse püse harcamıştı. Oysa bana ve ailenin geri kalan erkek fertlerine göre annemin asla böyle bir şeye ihtiyacı yoktu. Aylin Hanım'ın tek avantajı annemden yaşça daha genç olmasıydı. Yoksa annemden daha güzel değildi.

Yine de babam akşamüstü annemin son halini gördüğünde şaşırıp, öylece kalakalmıştı. Bu yaştan sonra anne ve babamın o yüz kızartan haline şahit olunca, Alper'le aptala bağlayıp ne yapacağımızı bilememiştik. Bir an için gerçekten babamdan korkmuştum. Bir de öyle flörtözlük tipine hiç yakışan bir adam da değildi ki! Neyse ki annem hemen oluşan o utandırıcı atmosferi dağıtıp, yola çıkmamız gerektiğini söylemişti.

Kapının açılmasını beklerken düşünebildiğim tek şey, Aylin Hanım'ın Tarık Bey'i biraz da olsa bu isteme ve evlilik fikrine alıştırabilmiş olmasıydı. Ailemi İstanbul'a getirtip, Elif'le ailelerin buluşması için sözleştikten sonra özel olarak Aylin Hanım'ı aramış ve onunla, eşini asıl niyetime hazırlaması için konuşmuştum. Aylin Hanım ilk anda bu aceleciliğim karşısında şaşırsa da, en sonunda elinden geleni yapacağını söyleyerek telefonu kapamıştı.

Eğer benim annemin babamı parmağında oynattığının yarısı kadar, Aylin Hanım da Tarık Bey'i parmağında oynatıyorsa, bu iş olmuştu.

Başta ailemi arayıp evleneceğimi haber verdiğimde, anneme ufak çaplı bir şok krizi yaşatmıştım. Sonra olan biteni tüm detaylarıyla anlatıp Elif'le aramızı düzelttiğimizi, ona evlenme teklif ettiğimi ve bu işi en kısa sürede, hatta mümkünse bu yaz sonuna kadar nihayete erdirmek istediğimi söylemiştim. Ve ondan sonra annemin üzerine en zor yükü yıkıp, bugüne kadar bir kez bile İstanbul'a ayak basmamış olan babamı, buraya gelmeye ikna etmesini istemiştim.

YILDIZLARA DOKUNMAK (2)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin