çete üyesi

Bölüm 2 rövanş

3#Soygun 23/06/22

Komiser şaşkınlıkla bana bakarken kelepçeyi elimden çıkartmıştım. Çünkü bileklerim çok ince ama kelepçe büyüktü.

"Yine o sihir numaralarını kullanarak mı çıkarttın o kelepçeyi"

"Hayır tabii ki kelepçe çok büyüktü elimden kolayca çıktı"

Tekrar elime kelepçeyi takıp çıkartarak gösterdim.

"Artık çıkabilir miyim?"

"Evet"

Kapıya doğru ilerledim ve dışarı çıktım. Kenan ağabeyler beni karakolun biraz ilerisinde bekliyor olmalılar. Karakolun çıkış kapısına doğru gittim arkamdan biri seslendi döndüğümde siyah takım elbiseli dağınık kumral saçlı adam bana bakıyordu. Bu sefer yüzünü görebilmiştim. Dolgun dudakları ve ne çok beyaz ne çok esmer bir teni vardı ela gözlerinde insan kaybolup gidiyordu. Bana yaklaşmaya başladı. onun polis olduğunu hiç düşünmüyordum. Hangi polis karakola simsiyah takım elbiseyle gelirdi ki. Suçlu da olamazdı çünkü sorgu odasından beni dinlemişti.

"İsmin Melis değil mi?"

Bunu sorması çok mantıksız ne de olsa az önce sorgu odasında ismimi duymuştu.

"Evet siz kimsiniz?"

"Senin dediğin gibi bundan sonra sizi sorgulayacak kişi"

Ne yani bizi bu adam mı sorgulayacaktı? O kimdi ki polis olmadığı kesindi. Bu beni korkutmuştu.

"Pardon, siz kimsiniz?"

"Ben senin ve ekibinin suçlarıyla ilgilenecek ajanım."

"Ne? Gerçekten polisler bizi yakalayamadığı için siz ajanlar mı bizi takip edecek?"

"Evet, bundan sonra bence daha dikkatli olmalısınız"

Cevap vermeden arkamı dönüp gittim. Gerçekten çok şaşırmıştım bizim gibi küçük bir çeteyi ajanlara mı vermişlerdi? Aslında düşününce yaptığımız suçlarında hiç aşağı kalır yanı yoktu. Aslında böyle yakışıklı bir ajanın bizi takip etmesi hiç sorun değildi. Tabii ki şaka yapıyorum bu bir sorundu ama gerçekten Emir'den yakışıklı birini daha önce hiç görmemiştim. Sonunda arabanın yanına gelmiştim. Moralim bozuktu ama gülüyordum. Herkes meraklı gözlerle bana bakıyordu.

"Melis anlatmayacak mısın ne olduğunu?

"Sakin ol Onur bir soluklanayım. Tabii ki suçsuz olduğumu kanıtladım. Ama çok büyük bir sorunumuz var"

"Ne oldu?"

"Polisler bizi kanıtlarla yakalayamadığı için bizi yakalama görevini ajanlara vermişler."

"İşte şimdi bittik"

Emiri ilk defa böyle endişeli görmüştüm.

"Eski suçlarımızın hiç birinden kanıt bulacaklarını sanmıyorum. O yüzden yeni suçlarda dikkat etmemiz gerek."

"Bundan pek emin değilim. Ajanlardan her şeyi beklerim eski suçlarımızı tamamen temizlemedik kanıt bulabilirler."

Hepimiz derin düşüncelere daldık. Sonunda kaldığımız depoya geldik. Arabadan inip içeri girdik. Kimsenin ağzından çıt çıkmıyordu. Onların aksine ben nedenini bilmediğim bir şekilde çok rahattım, hatta gülüyordum. Ama neden güldüğümü ben bile bilmiyordum. Herkes koltuklarda oturmuş telefona bakıyordu. Saat baya geç olduğu için gözlerim yavaş yavaş kapandı. Gözlerimi tekrar açtığımda etrafa baktım herkes gitmişti. O sırada dışarıdan sesler duydum yavaş yavaş kapıya doğru ilerledim ve dinlemeye başladım. Emir konuşuyordu