Vâvelya +18

ANILAR

Uyandığım da oda çok karanlıktı yatağın yanındaki telefona doğru uzandım ilk gözüme çarpan 17 cevapsız çağrı oldu Begüm of ben onu tamamen unutmuştum onunla buluşacaktık hemen onu geri aradım

" Çok çok çok özür dilerim uyuya kalmışım valla bilerek olmadı sana haber verecektim aklımdan tamamen çıkmış "

" Ha asya ne diyon sen gece gece off kapat bı hadi hadi iyi geceler seni çok öpüyom bayyy "

Ve yüzüme kapatı saate baktığım da haklı olduğunu anladım saat 03.44
o sırada tarih dikkatimi çekti 30 nisan benim için son durağın da kapandığı gündü tam 4 sene geçmişti üzerinden 4 koca yıl şu hayata 2 kişiye karşı çok büyük hisler besledim biri kalbimi paramparça etti diğeri ise onun parçaladığı kalbi onardı ama kalbimi paramparça etmesine rağmen belki babam olduğu için belki de hani derler ya küçük kızların ilk aşkı babalarıdır ondan onu hep sevecem ta ki sevecek bir kalbim olmayana kadar ve mallesef iyilerin kazanmadığı bu dünya da benim kalbimi onarmaktan hiç usanmayan dünyalar tatlısı bir kadını aldı onun hakkında belki her şeyi uturum ama bana seslenişini asla unutmam" küçücük kuzum " bunu hatırlayımca göz yaşlarım akmaya başladı odadaki banyoya gidip elimi yüzümü yıkadım kendimi toparlamak zorundaydım saat çok erkendi istesem bile uyuyamazdım bende aşağı inmeye karar verdim elimden geldiği kadar sesiz olmaya çalışırken bir yandan ya düşüncelerimi cevaplıyordum

acaba uyuyor mu ? bu saate ne yapılır ki kesin uyuyordur , Ya uyanıksa ya mutfaktaysa? Ee olabilir selam verirsin diye düşünürken sert bir şeye çarptım bir adım geriye gittim ve ne olduğuna bakmak istedim ama kafamdaki acı ile yere büküldüm ah çok acıdı oturup ağlayacam şimdi neye çarptığıma bakmak içim kafamı kaldırdım ve koskocaman bir duvar ile karşılaştım ha ben bu işi ne zaman diktiler bu duvarı eminim yoktu burda önceden duvar yavaşça ayağa kalktım hemen kendimi salondaki koltukların birine attım kafam çok acıyordu çarptığımda nasıl çığlık atmadım çok şaşırmıştım çarpmanın etkisimi ne bilmiyorum ama hafif bir uyku bastırmıştı göz kapaklarımın kapanma isteğine karşı koymadım ve uykuya kendimi teslim ettim

Kafamda hissetiğim acı ile uyandım" Ah ben senide gelmişinide ... " duyduğum kıkırdama sesi ile hızla kafamı kaldırdım ve bir darbe daha " ah kafam kesin bu sefer gitti " karşımda benimle aynı şekide kafasını tutan bir adet begüm görmemle ufak çaplı bir şok geçirmem bir oldu " senin burda ne işin var burda"

" İnsan hoşgeldin bilemedim, acıyor mu en kötü, ay pardon der "

" Aaa kusura bakmayın hanımefendi kafamda dikilen bir adet baykuş görünce aklıma onlar gelmedi aklıma " bunları derken bir yandan etrafa gözlerimi gezdirdim ama yoktu acaba yukardamı ,bu arada begüm nasıl girdi asıl soru burayı nasıl buldu

" Ben sana baykuşun hesabını sonra soracam sen ilk önce bana cevap ver kafana ne oldu sergio mu yaptı yoksa "

" Tabiki hayır duvara çarptım "

" Daha iyi bir yalan yükleniyor "

" Yalan değil gece 3 te uyandım karanlıkta çarptım sonrada burda uyuya kalmışım asıl sen nasıl geldin "

" Sergio getirti "

.

.

.

Benim için yazması en zor bölüm oldu birde bu aralar kısa kısa gelecek haftada 1 kesin bu sefer söz