İlk önce size şunu söylemek istiyorum ben bu kitaba 2021 de başladım ve bir çok kez değişti ilk kitabımda çok fazla tecrübesizliğim vardı aynı zamanda da bölüm atmaya zaman bulamıyordum normalde final vermek ve sezon finali vermek arasında çok kaldım çünkü kitabın aslında nasıl gideceğini bende bilmiyorum yani bu 3-4 bölüm içerisinde tahminen anlarsınız onun için herşeye hazırlıklı olmanızı tavsiye ediyorum
.
.
." Asya ben senin alarmını sikeyim kızım " duyduğum sesle gözlerimi ovuşturmaya başladım
" Ya nolur ya niye bağırıyorsun " gözlerimi açmam ile kafamda dikelen damlayı bulmam bir oldu
" Kendin uyanmak için alarm kuruyorsun sen hariç bütün apartmanı kaldırıyor mübarek" ona anlamaz gözlerle baktım 2 saniye sonra alarmı niye kurduğum aklıma gelince hemen yataktan fırladım
" Ha siktir ben nasıl unutum pantolonum nerde benim " odada sağ sola koşturmaya başladım hiç bir yerde yoktu kafamı damlaya çevirince elinde pantolonumu salladığını fark ettim hızla elinden kaparak banyoya girdim üzerimi giyinip saç ve makyajımı da hızlıca yaptım
" Hademelik için mi gidiyordun " rimeli sürerken damlaya doğru bir bakış atıp gözlerimi devirdi birde dalga geçiyordu bence gayet resmiydi
"Akşam gelirken birşey istiyor musun"
Elini kafasına götürdü düşünmeye başladı istemiyordu sadece bana zaman kaybettirmek için yapıyordu pislikPortmantodan eşyalarımı alıp ayakkabı giymeye başladım o sırada damla yanıma doğru geldi
" Ya niye gidiyorsun çok önemli birşey diyecektim " ona doğru baktım acaba bu sefer ne saçma şeyi isteyecekti
" Portakal al " kafamı salladım ve hızlıca merdivenlerden indim bu sırada arkamdan bağırıyordu
" Bak sakın unutma " deli kız diyerek içimden geçirdim" Çağatay bey bu geçen haftanın raporları bu da- " telefonumun çalması ile bir anda toplantı salonunda sessizlik oluşmuştu herkesten özür dileyerek telefonu kapatım toplantı 30 dakika sonra sonlandı
" Asya seni daha öncede uyardım Çağatay bey bu tarz sorumsuzlukları sevmez şimdi bana kahve getir " evet bu kadar kısa bir sürede asistanın asistanı olmuştum neyse en azından bunada şükürKafamı sallayıp aşağı kahve makinasının olduğu kısma doğru ilerledim bardağı koyup makinayı çalıştırdım o sırada ınstegram da takılıyordum
" Pardon banada bir kahve koyar mısınız" arkamı döndüm ve siyah saçlı ve bembeyaz bir teni olan bir kadın ile karşılaştım kadın çok zayıf duruyordu ama bi o kadarda güzeldi 40-45 yaşları arasındaydı tahminen
" Ah pardon tabiki nasıl istersiniz " hızla yukardan yeni bir bardak çıkardım
"Sütsüz ve şekersiz olsun " kadına doğru döndüm çok yumşak konuşuyordu hoşuma gitmişti
" İsterseniz benimkini alabilirsiniz " kadın bana doğru gülümseyerek makinenin içindeki kahveyi aldı
" Teşekkür ederim iyi günler " diyerek uzaklaştı bende hızlıca tekrar kahveyi yapıp buse hanımın yanına doğru gittim
" Buyrun buse hanım başka birşey ister misiniz " elindeki dosyaya bakıyordu kafasını hiç benim olduğum tarafa çevirmeden eli ile işaret ederek yanına koymamı istedi
" Akşam bir yemek var normalde ben eşlik edecektim Çağatay beye ama acil işim çıktı " gözleri ile beni baştan aşagı süzdü kaşlarını çatarak kafasını diğer tarafa çevirdi üzerime birşey mi döktüm diye baktım ama hayır dökmemiştim
" Lütfen üzerine düzgün şeyler giy istersen erken çık kendine birşeyler al ama asla Çağatay beyi rezil etme umarım anlamışsındır " dişlerimi sıkarak kafamı salladım eşyalarımıda alarak ordan ayrıldım evimin yakınındaki bir butiğe uğradım siyah sade ama şık bir elbise almıştım bence gayet uygundu ayakkabı zaten vardı çantayı da damladan alabilirdim ama eve doğru yürürken düşüncelerim arasında dolaşıyordum 1 ay olmuştu görüşmeyeli o konuşmayı yapalı ne ondan ne de benden bir adım gelmişti ikimizde hayatımıza devam etmiştik artık bir düzenim işim ve evim vardı ama sanki birşeyler eskikti bazı parçalar oturmuyordu ve o an görmeyi beklemediğim birşey ile karşılaştım begüm kaldırımda çökmüş bir şekilde ağlıyordu saçı dağılmış ayakkabısı ve çantası kaldırımın bir tarafında atılmış bir şekilde olduğum yere mıhlanmıştım o gece bir anda gözümün önüne geldi bana dedikleri evden kovuluşum , yutkundum ve onun yanına doğru adımladım onun gibi kaldırıma oturdum ama beni fark etmemişti sırtına doğru dokundum beklemediği için hafifçe sıçradı kafasını benim olduğum tarafa çevirdi gözleri ağlamaktan kızarmış ve şişmişti beni görmeyi beklemediği için yüzünde şaşırmış bir ifade yer aldı
" İyi misin noldu furkanla mı tartıştınız " gözleri iyice açıldı Furkan dememle beklemediğim bir anda bana doğru sarıldı ve ağlayışı giderek daha hiddetli olmaya başladı
" Özür dilerim aptalın tekiyim asya affet beni ben tam bir malım hiç onlara bulaşmamalıydım " onu kendimden uzaklaştırdım hiç birşey anlamamıştım nolmuştu ama şu an anlatabilecek bir durumda gözükmüyordu derin bir nefes aldım
" Gel evim buraya yakın orda kedinine gel sonra olanları anlatırsın"
Kafasını sallayarak ayağa kalkmaya çalıştı kaldırımda duran çantasını ve ayakkabısını alıp beni takip etmeye başladı ne kadar garipti hayat beni evden kovan kızı şu an evime alıyordum sanki hiç birşey yaşamamışız gibi ,işte benim gibi insanların en büyük sorunuda bu değil midir canımızı tekrar tekrar acıtacaklarını bildiğimiz insanları kalbimize almamız tabi geriye bir kalp kaldıysaEve ulaştığımızda ona kendi kıyafetlerimden vererek duşa soktum ne kadar ona öfkeli olsam da şu an sakin kalmalıydım işte o an aklımdan tek bir cümle geçti * peki kerem ona olan öfkem ona ne olacak ?* İşte bu sorunun cevabını bilmiyorum çünkü daha neden öfkeli olduğumu bile anlayamıyorum evet herşeyi anlatmıştı formaliteydi yalandı peki niye hâlâ öfkeliydim
Odaya doğru gelen ayak sesleri ile düşüncelerimden sıyrıldım
" Asya teşekkür ederim "yanıma doğru oturdu kafa sallayarak
" Rica ederim şimdi anlat bakalım noldu "gözlerini yere doğru indirdi elleri ile oynamaya başladı
" Furkanla kavga ettik hepsi bu kadar işte " kaşlarımı çatmıştım sadece öylesine olan bir kavga mıydı peki dedikleri
" Neyse ben gideyim sanada daha fazla rahatsızlık vermeyeyim " ayağa kalktı o sırada hızlıca kolundan tutum hayır asya seni ilgilendirmez sen vatandaşlık görevini yaptın
" Seni geçireyim" kafasını salladı eşyalarını alarak evden uzaklaştı bende içerdeki kanepeye doğru ilerledim boylu boyunca uzanıp düşünmeye başladım evimin nerdeyse önünde kavga etmeleri garipti neyse hasiktir yemek hızla telefonumdan saate baktım 2 saatim vardı hızla hazırlanmaya başlamalıydım bu yemeğin olaysız ve harika geçmesini ümit ediyordum hızla duşa girdim işlerimi halledip odama doğru ilerledim aldığım yeni elbiseyi inceledim siyah vücudumu saran uzun kolu bir elbiseydi hızlıca üzerime geçirdim altına siyah topuklu ayakkabılarımıda geçirip makyaj ve saçımı yapmaya koyuldum abartı olmamasına dikkat ederek hazırlandım en son damlanın dolabından siyah bir çanta alarak evden çıktım üzerime birşey almamıştım hava gayet sıcaktı o sırada telefonum çaldı Çağatay beydi
" Asya geldim ben aşağıdayım "" Hemen geliyorum " kapıyı da kitleyip hızla aşağı indim aşağıda arabasının içinde bekliyordu bende yan tarafına oturdum ardından arabayı çalıştırdı
" Merhaba asya heyecanlı mısın? " Onun olduğu tarafa doğru kafamı çevirip kafamı salladım
" Evet heycanlıyım biraz Çağatay bey " oda benim olduğum tarafa kafasını gülümsedi
" Harika bir gece olacak merak etme " ve göz kırptı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Vâvelya +18
JugendliteraturTamam " bakışları yumşamıştı hatta sanki gözlerinin içi ışıldadı hiç beklemediğim bir şeyi yapıp bir anda dudaklarıma yapıştı bu sefer ilk öpüşü kadar yumuşak değildi birkaç saniye afaladıktan sonra bende ona karşılık vermeye başladım bunu fark edin...