ASANSÖR

3.1K 54 14
                                    

Herkese iyi okumalar
.
.
.
İçki bardağına bakarken ikimizden de konuşmuyorduk sanki birşeyler anlatmak istiyor ama bilmiyorum korkuyor mu ya da başka birşey

" Hayat sana ne öğretti asya " dedi şaşırmıştım evet hayat bana ne öğretmişti bana neler katmıştı aslında geçmişim benim için bir hiçlikten ibaretti
Hafif sırıtarak ona cevap verdim
" Hayat bana herşeyin değişebileceğini öğretti mutluyu mutsuz, mutsuzu mutlu yapar o herşey yolunda giderken hiç aklına gelmeyecekler olaylar yaşanır hiç tatmadıgın duyguları tatdırır "
Beni öyle dikkatli dinliyordu ki sanki ona çok önemli bir şey anlatıyorum
Sözüm bittikten sonra söylediklerimi biraz düşündü acaba aklından ne geçiyordu acaba bende ona sorsam mı diye düşündüm ve kendime cesaret vererek sormaya karar verdim
" Peki ... Size hayat ne öğretti " yüzünde benim gibi ama yalan olmayan bir gülümseme oldu
" Bana ne öğretti bilmiyorum ama bildiğim bir şey varsa hayat hiç bir zaman mutluluk getirmez o mutluluğu sen almalısın "
Evet haklıydı mutluluk hiç bir zaman gökten düşmemişti çabalamıştım hemde herşey için en çokta ailem için

" Neyse ufaklık bu kadar yeter evine bırakayım ben seni "
Ufaklık demişti uzaklıktan sonra ne demişti bilmiyorum ama bana ufaklık dedi normalde olsa çoktan çemkirmiştim ama şu an haraket bile edemiyordum
" Hıhı... "
Evet ağzımdan en fazla bu çıkabildi çünkü başım dönüyordu ve galiba yıldızlar dünyaya inmeye karar vermişti

" Hadi eşyalarını toparla çıkalım " ayağa kalktım duvara tutunarak dışarı çıktım masamın üzerinde olan telefonu çantaya koydum o sırada Sergio bey odasından çıktı hemen masanın karşısında bulunan asansöre doğru ilerledi bende onu takip ettim asansöre bindikten sonra bir anda aklıma o klişe sahneler geldi ve ilk önce sessiz olan gülümsemem giderek kahkahalara dönüştü

Ve evet Sergio bey bana baya garip bakıyordu
" Noldu niye gülüyorsun " tabi hemen sert adam ol ufakliga noldu dedim içimden
Kendimi susturmaya çalıştım
" Şey ... Hani kitaplar da olur ya ... Kız ve oğlan asansörde kalır ve o sırada kimse de ortalıkta yoktur ..." ( ... = Kahkaha)

Dediğim şey yüzünden yüzünde bir sırıtış oldu ve bana yandan bir bakış attı
" Demek kitap okuyorsun "

" Evet ama daha çok imkansız şeyleri "

" Fantastik ve bilim kurgu mu ?

" Hayır aşk "

"Ama aşk imkansız değildir bunu sana düşündüren ne "

" Aşk diye bir şey yoktur aslında sadece biz o hislere o adı veriyoruz... mesela siz hiç gördünüz mü bir karganın bülbül gibi ses çıkardığını" kafasını olumsuz anlamda salladı ve beni dinlemeye devam etti

"İşte aşkta budur çirkin her zaman çirkindir fakir her zaman fakirdir mutsuz ise mutsuz olmaya mahkumdur bu doğanın kanunu bunu kimse değiştiremez " yüzünde bir sırıtış oluştu kulağıma eğildi yumuşak bir ses tonu ile

" Ama senin burda olman bile imkansız değil miydi " nefes alamıyorum çok yakındı benden bir cevap bekliyordu
Yavaşça yutkundum ve gözleri ilk önce boğazıma sonra gözlerime kaydı

O sırada asansörün açılma sesini duydum gözlerimi ondan hızlıca çekerek ordan uzaklaştım dışarıya çıkınca havanın çoktan karardığını fark ettim saat kaç diye bakmak için telefonumu çıkardım

" Kahretsin şarjım bitmiş " o sırada yanıma gelmişti kokusu yine burnuma dolmuştu bu adam bana iyi gelmiyordu

" Birini mi arayacaksın "

" Evet taksi çağıracaktım "

" Taksiye gerek yok ben bırakacam "
Ne bir dakika o bana bile sormadan karar mı verdim benim adıma

" Gerek var ben kendim giderim size ihtiyacım yok"
Gözlerim yüzüne kaydı dişlerini sıkmıştı ve ağzından kısık sesle bir şeyler çıkmıştı ama anlamadım

" Lütfen asya hava karardı benim yüzümden bu saatte kadar kaldın zaten özür niyetine düşün "

' Özür niyetine kaç kadın bıraktın acaba '

" Sayamayacagın kadar çok"

'Ben onu dışımdan mı dedim '

" Evet , hadi beni takip et "

Daha fazla uzatmak istemediğim için konuyu kaptın ve onu takip ettim
Otoparka indik arabalar baya iyidi acaba hangisi onun diye etrafa bakıyordum

" Arabaları taciz etmen bittiyse hadi bin " bi arabanın önünde durmuştu markasını bilmiyordum ama baya güzel gözüküyordu hızlıca yanına gidip ön koltuğa oturdum yolculukta hiç konuşmadık sadece bir ara evimin adresini sordu

Evin önüne geldiğimde görmek isteyeceğim son kişiyi gördüm

" Sonunda gelebildiniz asya hanım hemen evimi boşaltın hem siz gece gece bu ahlaksızlık ne " ahlaksızlık mı

"Ben ne ahlaksızlık yapmışım pardon bu arada merak etmeyin 1 hafta içinde evinizi boşaltacam "

" 1 haftamı ben size şimdi diyorum şu an sizin gibi bir bayanı evimde istemiyorum "

" Ama şu-"

" Yeter hemen evinizi boşaltıyoruz alın başınıza çalın "bana doğru döndü ve " git eşyalarını topla " itiraz edecekken " hadi" diye tekrarladı zaten mecburdum ama ne yapacaktım şimdi gidecek bir yerim yoktu neyse bir kaç gün otelde falan kalırdım sonra bir şekilde hallederim diye düşündüm

Yukarı çıktım ve bana ait olan her şeyi toparladım zaten evin çoğu eşyaları ev sahibine aitti eşyalarımı toparladıktan sonra valizleride alıp aşağı ya indim ev sahibi kapıda bekliyordu ona anahtarı verdikten sonra Sergio beye döndüm

" Teşekkürler rica etsem beni otele bırakır mısınız "

"Hayır "

.
.
.
Başrol kız karakterin ismi değişecektir
✨🥂

Vâvelya +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin