𝘠𝘰𝘶 𝘈𝘳𝘦 𝘈 𝘚𝘵𝘢𝘳

22. KAYIT

22. KAYIT

"Herşey yolunda gidiyor."

"Bir tek o başarılı oldu."

Duyduğu şeyleri anlayamıyordu. Ne başarılı oldu?

Beyaz renkli tavana bakarken yerinde hafifçe kıpırdandığında sedyeye bağlı olduğunu yeni fark etmişti. Korkması gereken yerde neden hiç birşey hissetmiyordu?

"Anne... Baba..."

Cevaplar istiyordu. Umutsuzca ailesine seslendi. Ama yanında değillerdi. Hiç bir zaman da tam olarak olmayacaklardı.

Yavaşça gözlerini açtığında beyaz renkli tavana baktı. Az önce rüyasında gördüğü eski anıda ki gibi. Sonra hafifçe kıpırdandı. Bağlı olup olmadığını kontrol etti. Bütün vücudu serbestti. Sadece kolundaki serum iğnesi ona yerinde kalması gerektiğini hatırlatır nitelikteydi.

"Uyanmış."

Hızla yanına gelen bedene baktı. Mavi gözleri dolu dolu hatta çoktan dışarıya taşmaya başlamış gözyaşlarıyla süslenmişti. "Jungkook..."

Bu sevdiğini söylediği, hayatının ilk aşkı değil miydi? Öyleydi tâbi. Ama her zamanki gibi onu görünce kalp atışları ritmini bozmamıştı. Sakince atarken onunda diğer herkes gibi biri olduğunu anlatıyordu.

Hisler banyoda geçirdiği sinir krizi sebebiyle kendinden akıttığı kanla birlikte akıp gitmişti. Öfke, acı, üzüntü, sevgi, hayal kırıklığı hepsi gitmişti. İyi ya da kötü hissetmeyi sevdiği, insan olduğunu kanıtlayan duygular yerini boşluğa bırakmıştı.

"Jungkook iyisin!"

Sıcak kollar vücudunu şefkatle sardığında kıpırdamadan öylece kaldı.

"Jungkook beni affet sevgilim. Sana herşeyi açıklayacağım. Emin ol dünün mantıklı bir açıklaması var."

"Artık önemi yok." Dudakları zihninin verdiği komut ile otomatik hareket
etti.

Sesindeki cansızlık ve soğukluk belli ki sarışının dikkatini hemen çekmişti. Geriye çekilip gözleri gözlerine kenetlendi. "Boşuna bakma. Aradığın şeyi gözlerimin arkasında göremeyeceksin."

Taehyung artık kendini tutmadan ağlamaya başlamıştı.

"Jungkook kendine gel dostum."

Odada varlığını yeni fark ettiği Jimin'e baktı. "Bilincim yerinde zaten Jimin."

"Öyle ama fazla soğuk davranıyorsun. İzin ver Taehyung sana bir açıklama yapsın. Bana anlattı. Bence suçları küçük şeyler. Park'la birlikte falan olmamış."

"Yapabileceğim birşey yok Jimin. Duygularımın hepsi kapandı."

Jimin endişeyle ona yaklaştı. "Daha önce bu kadar kötü durumda olmamıştın."

Taehyung ağlayarak onları dinlerken ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. Jungkook hakkında bilmediği birşey vardı.

"Sebebi çok açık değil mi? Şimdi ben Taehyung'u dinlemek istesem de duygularım yeniden açılmayacak. Herşey bitti. Mahvoldum. Taehyung'la tanışmadan önce hissettiğim az bir duygu bile artık yok. Sonunda insan olduğumu da unutacağım."

Gözlerini kapadı. Ağlamak isterdi ama artık o duygudan da mahrumdu. Taehyung sonunu getirmişti. Prensiplerini asla çiğnemeseydi bunlar başına gelmeyecekti.

"Neler oluyor Jimin?"

Jimin derin bir nefes alıp verdi. "Jungkook'un bir sırrı var Taehyung. Bunu sadece bana anlattı. Sana söyleyeceğim şeyler lütfen gözünü korkutmasın."

Taehyung sessizce bekledi.

"Jungkook çocukken bir rehabilitasyon merkezine yatırılmış. Yaşadığı bir travmayı atlatması için. Ama bu rehabilitasyon merkezinde bazı çocuklar üzerinde gizlice deneyler yapılıyormuş. Bu durum Jungkook oradan kaçana kadar yetkili kişiler tarafından bilinmiyormuş. Ama öğrenildiğinde orası askerler tarafından basılmış ve maalesef birçok çocuk cesedine ulaşılmış. Herşey kanıtlanmıştı ve bina kapatılmıştı.

Jungkook ise askeri bir hastanede tedavi altına alınmış. Bu hissetmeme olayını çözmeye çalışmışlar. Çeşit çeşit uzman doktor gelmiş ve onu muayene etmiş ama hiç birşey yapamamışlar. Bu yüzden vazgeçip Texas'taki ailesinin çiftliğine yollamışlar. Aile ortamında düzeleceğini düşünmüşler. Ama olmadı işte.

Bir yaştan sonra film sektörüne girerek insanlarla içli dışlı olmanın bir işe yarayacağını düşünmüş. Bu eyalete geldiğinde kandırıldı. Sonra Yoongi'yle tesadüf eseri tanışıp yetişkin film sektörüne girdi. İnsanlarla tensel temas kursada duyguları tam açılmadı. Gerçi zevk alıyordu ama sevemiyordu. Seninle tanışana kadar. Sen onu kurtardın. Hissetmesini sağladın. Her duyguyu sonuna kadar seninle birlikte tattı. Duygularının kapanmasına sebep olacak şeyse ancak dünkü gibi yanlış anlaşılan ama yıkıcı bir olay olabilirdi. Sanırım bu da gerçekleşmiş oldu. Üzgünüm Taehyung. Geç kaldın."

Bu duydukları öyle kötü hissetmesine sebep olmuştu ki hayatı boyunca kendini suçlu hissetmesine neden olacaktı. Çünkü sevdiği adamın duygularının katili olmuştu.