ilang oras ng nakalipas, gutom na si Kenneth at Sofi, kapag sumasalita silang dalawa binubugbog sila,
ilang oras naring umiiyak si Sofi,
lahat ng mga mokong sa building nawala konti nalang ang nagbabantay sa kanila, yung iba rin natutulog, nagtotong-its.
habang nakatalikod ang mga kumidnap, nilabas ni Kenneth ang kanyang knife weapon na naka tago sa kanyang bulsa
dahan dahan nyang hinihiwa ang tali sa kanyang kamay kahit nahihirapan sya, di nya namalayang nakatulog na si Sofi, napatulo ang luha nya ng makita ang mga pasa sa kanyang katawan, nakita nyang nahihirapan na si Sofi kaya binilisan nya ang pagkalas ng tali sa kanyang kamay,
ilang minuto na tapos na ang pagtatanggal ng tali sa kamay nya at sinunod nya naman sa paa, pagkatapos tumayo sya at pumunta kay Sofi, nagising si Sofi at napansin si Kenneth
"wag kang maingay"
hindi nagsalita si Sofi, binilisan ni Kenneth ang pagkakalas ng tali sa kamay ni Sofi, ilang minuto lang natanggal na ito, tumakbo sila ng walang ingay, tumago si Sofi at nilapitan naman ni Kenneth ang lalakeng may dalang baril, mahinang umiiyak si Sofi dahil nasa kanya parin ang bomba, natatakot sya na baka di na nya makikita pamilya nya at si Kenneth....
Boogsh
napahiga ang lalake, kinuha ni Kenneth ang baril at kumilos agad silang dalawa,
nagsunod sunod ang mga lalakeng lumabas at naging sanhi ang ingay ng baril ng makita silang dalawa ni Marvin
"akala nyo makakaalis kayo dito?!"
"Wala kayong matatakbuhan!"
nagbabarilan na si Kenneth at si Marvin, tumago naman si Sofi sa gilid, ng tumingin si Kenneth kay Sofi, naghina ang buong lugar, narinig ni Sofi ang pagputok ng bala sa may tyan ni Kenneth.
"Kenneeeeeeeth!!!!"
ngumiti si Kenneth sa kanya, at nagpaputok ito at natamaan si Marvin silang dalawa may tama ng bala, biglang natumba at nahiga si Kenneth nilapitan sya ni Sofi,
"wag Kenneth! wag mo kong iwan!" puno na ng dugo ang kamay at damit Sofi,
"Hindi kita iiwan"
nanghihina na si Kenneth at biglang dumating ang swat, kinuha ng mga swat si Marvin, lumapit ang ina at ama ni Sofi sa kanila, ikinarga ng ama ni Sofi si Kenneth habang umiiyak, isinakay ng ama ni Sofi si Kenneth sa ambulance at dinala sa hospital,
"anak!"
"we need to defuse the bomb.."
"yes sir" agad agad naman nilang nilapitan si Sofi, at sinimulan ang pagtanggal at pagdefuse sa bomb na daladala ni Sofi,
after ilang minutes natanggal na ito, tumakbo ang ina ni Sofi palapit sa kanya at niyakap, umiiyak si Sofi,
"Mom, we need to save Kenneth! di sya pwedeng mawala!"
"we will do that anak," sabi ng daddy ni Sofi habang umiiyak,
dinala na si Sofi sa Hospital, kung saan si Kenneth, nagsalubong silang dalawa, nakikita ni Sofi si Kenneth na duguan at walang malay,
"Kenneth"
————————————————-
dalawang araw na ang nakalipas wala paring malay si Kenneth, si Sofi, nakakalag na ng maayos, parati nyang binibisita si Kenneth sa kwarto niya,
pumasok na si Sofi sa kwarto nya dahil galing sya sa kwarto ni Kenneth, nandun ang ina at ama ni Sofi,
"anak"
"hmm?"
"we have to tell you this but wag kang magalit"
"ano po yun?"
"dun ka na titira sa America,"
"ano!? bakit!?"
"your safer if you live there" sabi ng mommy nya,
"ayoko! di ko kayang iwan si Kenneth!"
"you have to,"
"as soon as he woke up you will go."
"ayokong iwan si Kenneth!"
———————————————
One week after
nasa airport na si Sofi, gising na si Kenneth nag usap na sila ni Sofi,
———————-
yesterday
"Kenneth aalis ako,"
"san ka naman pupunta, kakarating mo lang dito"
"hindi, aalis ako ng bansa"
"ha bakit!?"
"ipapadala ako ni daddy sa America, dun muna raw ako titira sa tita ko, pansamntala,"
"iiwan mo ko? aw i mean—-"
"mahal kita" niyakap ni Sofi si Kenneth ng mahigpit, naramdaman ni Kenneth ang pagtulo ng luha ni Sofi,
"mahal na mahal kita" hinawakan ni Kenneth ang likod ni Sofi at niyakap nya rin ito,
"sige Kenneth alis na ako," tumalikod si Sofi at hindi na pinakinggan ang sasabihin ni Kenneth.....
———————————-
omayghad sana naiyak kayo, D; nagustohan nyo sana tong chapter na to :D #TOWAMP
BINABASA MO ANG
The One Who Always Makes Promises
Teen FictionHis the one ive wasted and im the one who he waited .. He alwayd keep and makes his promises but just one day because of me the promises he keeps and make was ruined.. ang tanga tanga ko!! he was my protector and my savior he is there whenever happe...