"Siya lang naman ay isang simpleng dalaga,galing sa bayan na di rin masyadong kilala.Napadpad sa maynila,nakitira sa isang kaibigan na madaming raket sa maingay at magulong lungsod nang maynila."
"Kahit anong raket at trabaho basta't-disente at wala...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Seb ❤️ Cherry
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Wooooooaaaahhh!"
"Malakas na sigaw ni carol habang nagtatalon ito sa ibabaw ng kamang pagtutulugan namin dalawa."Animo'y bata ito sa reaksiyon niyang iyon!."
"Makakatulog na naman ako nang maayos nito, dahil malamig na naman ang tutulugan ko sa loob ng isang linggo!"Malakas pang sabi nito."
"Natawa't napailing ako sa kaibigan kong parang bata.Baliktad ang ugali nito sa tuwing kaharap namin ang boss namin si sir seb,seryoso ang mukha nito kanina.Tapos ngayon,ang childish nitong tingnan."
"Tama siya,sa maynila pala iba sa probinsiya dahil sa probinsiya'y kahit walang electric fan,okey lang makakatulog ka na nang maayos."
"Dahil,malamig ang bawat simoy nang hangin na malayang nakapapasok sa mga kabahayan.Lalo na sa lugar namin."
"Samantalang sa kamaynilaan.Wala ka nang makikitang mga puno,mayroon man kawawang tingnan dahil,tila kulang ang mga ito sa tubig at ang mga dahon ng mga ito'y di katulad sa probinsiya na sobrang lusog at maayos tingnan."
"Tila,nabubuhay nalang sila dahil kailangan nilang mabuhay pa.Kahit hirap na sila,mula sa mga usok na nagmumula sa mga iba't-ibang uri ng sasakyang walang tigil ang paroo't-parito sa bawat mga kalyeng madaming taong naglalakad patungo sa kani-kanilang mga pangkabuhayan sa buhay."
"Mula sa pagsikat nang amang haring araw,hanggang sa pagdating ni buwan.Magkaiba sila ng layunin sa mundo.Si araw ang kasama ng bawat tao,para makahanap ng pagkain ang bawat pamilyang pilipino.Samantalang si buwan nama'y siya naman ang magbibigay ng lakas at enerhiya sa mga tao,dahil pag siya ay lumabas na sa kanyang pinagtataguan ang tao'y kailangan nang magpahinga,maglaan ulit ng lakas para sa panibagong bukas na pakikibaka ng mga taong magtiyaga para lang kumita.At may maihain pangunahin pagkain sa bawat hapag nang pamilya."
At mas malaki si amang haring araw kaysa kay buwan."Pero,pareho natin silang kailangang dalawa,satin mga buhay at pakikibaka sa agos ng buhay na bigay nang nasa itaas,na laging nakabantay at naka-alalay satin mga galaw sa buhay."Mapabuti man ito o mapasamang gawain sa kapwa,lahat ay walang ligtas niyang nababanaag."
