Telefonuna gelen mesaj sesiyle düşüncelerinden sıyrıldığında, bulunduğu yerde yalnız kalalı iki dakika kadar olmuştu belki de. Sarışın çocuğun söylediği şeyin ne anlama geldiğini anlamak istemiyordu fakat bir yandan da bilmek istiyordu. Gözlerini tüm gücüyle yumdu ve kendine çeki düzen vermek için karşısındaki aynaya son kez bakıp telefonunu eline aldı.
Felix:
Nerdesin bi sey mi oldu
Simdi Jisung cikacakkJeongin:
GeliyorumHızlı adımlarla kulisten ayrılıp sağdaki girişten salona girerken, Hyunjin'in aklında ne olduğunu çok merak ediyordu.
***
Sincap çocuk sahnede, arkadaşlarıyla olduğundan daha sakin ve kontrollü görünüyordu. Jeongin başta olmak üzere arkadaşları onun herhangi bir aksaklık yaşamaması için dua ediyordu. Şarkısı başladığında Chan ve Changbin'in yüzündeki hafif tebessüm yerini gerçek bir gülümsemeye bırakmışken Jisung, nakarat sonrası 2.bölümdeki sözleri unutmuştu. Fakat hafif bir es verip ardından şarkının bir parçasıymış gibi küçük bir jest yaparak o kısmı atlayıverdi. Arkadaşları ve kendisi dışında sözlerin unutulduğunu fark edenin olduğunu sanmıyorlardı. Üstelik rap kısmını normalden daha sert ve hızlı söylemişti, gelen alkışlara bakılırsa seyirciler de buna bayılmıştı.
"Yaptım mı? Yaptım mı lan?!"
Minho ve Seungmin heyecanla arkadaşlarına sarıldıklarında Jeongin ön koltuktan bir bakış atabilmişti sadece. Kendisi üye olduğu için adaylarla seçme anında konuşması yasaktı. Ne dediklerini duymuyordu tabii ki fakat mutlu görünüyorlardı, önemli olan şimdilik buydu.
Sırasıyla adaylar performanslarını gösterdiklerinde Jeongin tahmin ettiği gibi kimsenin rap yapmadığını görünce sevinmişti. Geriye iki aday kalmışken elinin terlediğini hissetti. Biri Minho, diğeri Hyunjin'di.
"Hyunjin ne söyleyecek biliyor musun?" dedi merakına yenik düşmüş tedirginliğiyle.
Felix gözlerini sahneden ayırmadan mırıldanmıştı, "Şarkısını bilmiyorum ama bayağı iyi rap yapıyormuş, Chan söylemişti."
Hyunjin'in ismi çağırılırken, koltuğun kenarlarındaki ellerinin koltuk derisini yüzercesine baskı uyguladığını Felix onu uyarana kadar fark etmemişti bile.
***"Zor bir rap parçası, iddialı olmalısın."
"Öyleyim." dedi ukalaca Suho'ya doğru. Suho'nun sinirlenebileceği bir tavır göstermişti çocuk, bu yüzden Chan hemen başlayabileceğini söylemişti ve ardından sert müzik girdi.
Salon pür dikkat rapi ve mimikleri izlemeye koyulmuştu. Seungmin'in yanındaki sincap çocuğun az önceki profesyonel sevincinden ise eser kalmamış gibiydi. Hiçbir şey söyleyemeden sahneye bakıyordu.
Herkes nakaratı heyecanla dinlemişti. Aynı enerjiyle 2.bölüme başlayacağını düşünürken salonun güvenini sarsacak bir şey oldu; sarışın çocuk sesini çatlattı ve sözleri toparlayamamaya başladı. Ne söylediği veya ne söylemediği anlaşılmıyordu. Sanki sadece unuttuğu için mırıldanıyormuş gibi davranmaya başlamıştı. Tüm salonun eleştirel bakışları dışında Jeongin, Chan'ın yüzünde kendi ifadesine benzer bir ifade yakalamıştı o an. Tüm bunları bilerek mi yapmıştı?
***Son olarak Minho da sakin solo parçasını seslendirip sahneden sorunsuz bir biçimde indiğinde en küçükleri yanlarına gitmişti bile.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
memory of your scent - hyunin ✓
Fanfic"aldığın yaralara rağmen nasıl hâlâ başkalarına merhem olmayı başarabiliyorsun?" tw!! yeme bozukluğu içerir [straykids] [29.07.22 - 30.08.22]