11

174 9 13
                                    

Angelica Tolentino

Buong byahe ay tahimik lang ako. Wala kaming kibuan ni kuya sa loob ng sasakyan. Bukod sa galit ako sa kanya ay wala din naman akong magagawa kahit magwala ako. Mas mabuti pang hindi ko na lamang sabayan ang topak niya.

I'm afraid that would trigger him to become mad and uncontrollable. Lalo na ngayong hindi na siya tinotopak. Sumalyap ako saglit sa pwesto niya at saka sa wrist watch ko.

"Kumain ka na ba, kuya?" Ang malumanay kong tanong sa kanya.

Bawal malipasan ang mga kagaya ni kuya ayon sa nabasa ko somewhere. Nakakagrabe daw 'yon sa topak.

"Later," ang tipid niyang sagot sa akin.

Napabuntong hininga ako. Sumilip ako sa labas at nakitang dumadaan na kami sa mga nakahilirang mga kainan, tindahan, fast food restos, convenience stores at mga stalls.

"I'm hungry," ang anunsyo ko. Napansin kong bumagal ang pagpapatakbo niya nang marinig ang sinabi ko.

He glanced at me through his rear view mirror. "Where do you wanna eat?"

"Uhm, 'yong puwede sanang makapag-take out."

Nakita ko siyang tumango bago iniliko ang sasakyan. Tumigil kami sa harap ng isang branch ng paborito kong fast food resto. I was gonna suggest na mag-drive thru na lang kami pero na-realize kong mahihirapan si kuya na makakain.

Nauna akong bumaba ng sasakyan at pumasok sa loob ng resto. Hindi naman masyadong mahaba ang pila pero madaming estudyante at grupo-grupo sila kaya one person's taking a bit of time ordering. It's already past one in the afternoon na kaya kailangang pakainin kaagad si kuya.

Napalingon ako nang may maramdaman akong madilim na presensya sa akin mula sa likuran. Kuya's tall stature towered over me making me feel intimidated and small. Tumingala ako't nakitang magkasalubong ang kanyang makakapal na kilay. His defined jaw clenched in an obvious annoyance.

"Why did you not wait for me?" Ang galit niyang tanong sa akin.

"Nagugutom na ako," ang simpleng sagot ko bago napatingin sa kaliwa kung saan nakalagay ang mga upuan at lamesa para sa mga magd-dine in.

I saw almost everyone's attention on us, lalong-lalo na kay kuya. He's really an eye-catcher kahit saan magpunta. Even with a simple Ralph Lauren white polo shirt and black trousers he's able to make it look like it was tailored to fit him like a model. His half sleeve-tattoo peeking under that expensive fabric did not help in making him look less modish and... hot.

And I don't like what I'm seeing.

I hate the attention they're giving him and I hate myself for feeling this way. This is so...so inappropriate!

Mabilis akong humarap para iwaksi ang mga naiisip ko. Sa pagharap ko ay nagtama kami ng paningin ng isang fast food crew. Nakita ko ang pagpula ng mukha niya at pag-iwas ng tingin. Napangite ako.

Ngunit agad din namang nawala ang ngite na 'yon nang may maramdaman akong gumapang sa bewang ko. Bumaba ang tingin ko doon at nakita ang malilinis na kuko ni kuya. Lihim akong napangite doon. People wouldn't think how his house looked like a garbage dump site before with this kind of nails.

Crossing BordersTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon