SADECE BENİMSİN +18/JİKOOK

25.Bölüm

Saçlarımın okşanmasıyla uyanmıştım. Akşam olanlar aklıma gelince birazda olsa utanmıştım. Gerçekten hastanede mi yapmıştık. Ahh neyse ki odaya kimse girmedi. Jungkook'a baktığımda bana gülüyordu.

Jimin:Ne gülüyorsun ya?

Jungkook:Yüzün kızarınca çok tatlı oluyorsun.

Jimin:Ya...

Koluna vurduğumda daha çok gülmeye başlamıştı. Cidden bu çocuk ne kadar utandırıp sinirlendirse de kıyamıyordum.

Yataktan kalktığımda aniden bacaklarım acımaya başlamıştı. Gece yüzünden ne hale geldim ama ne yalan söyleyeyim zevkliydi. Yavaşça yürüyüp kıyafetlerimi giymiştim. Bugün Jungkook ve Suga hastaneden çıkacaktı. Jungkook'ta kalkıp hazırlanırken  aynanın karşısına geçmiştim. Boynum tamamen mosmordu çantamdan fondöten çıkarıp hemen sürmüştüm. Kimsenin görmemesi daha iyiydi.

Hazırlandıktan sonra odadan çıktığımızda koridorda Suga ve Hoseok bizi bekliyorlardı. Bizi gördüklerinde gülümsemişlerdi Hoseok'un elinde ise benim aldığım çiçekler vardı. Beğenmelerine sevindim.

Jungkook:Vurulduktan sonra bir romantikleşmişsin sen ya.

Suga:Ben zaten romantiktim.

Hoseok:Jimin olmasa bu çiçekte olmayacaktı. Suga'nın odunluğu hâlâ yerinde.

Jungkook:Jimin mi aldı bunları?

Hoseok:Evet.

Jimin:Geçmiş olsun hediyesi olarak almıştım.

Jungkook:Bana verdiği hediye daha güzeldi.

Suga:Ne hediyesi verdi?

Çaktırmadan Jungkook'un kolunu cimcirdiğimde gülerek bana bakmıştı. Suga ve Hoseok anlamamış şekilde bize bakıyordu. Bir şey olmamış gibi gülümseyip önden gidiyorduk.

Jimin:Söylemesene ya.

Jungkook:Neyi?

Jimin:Akşamı.

Jungkook:Belki onu söylemeyecektim. Bakıyorum da akşamı çok sevmişsin unutamadığına göre.

Karşımda gülerken arabaya binmiştim. Hemen arkamdan binmişler Jungkook arabayı eve doğru sürüyordu.  Herkesin iyi olması beni mutlu ediyordu. Onlar olmasaydı.. bilmiyorum sanırım kötü bir hayatım olurdu.

Arabayı sürerken elini bacağıma koymuş okşayıp sıkıyordu. Sugalara belli etmemek için elini çeksem de yine koyuyordu. Bunu yapması aslında hoşuma gitmişti ama Sugalar arkamızda oturuyordu.

Suga:Ya utanmayın biz yokmuşuz gibi.

Hoseok:Utandırmasana çocukları.

Suga:Bunda utanılacak ne var. Onlar kendilerine bir aynadan baksınlar.

Boynuma kapatıcı sürdüğümü hatırlıyorum. Jungkook'a endişeli şekilde baktığımda boynunda morluklar vardı. Ağzım açık şekilde ona baktığımı fark etmiş olacak ki gülüyordu.

Bir süre sonra Suga ve Hoseok evlerine bırakmıştık arabada sadece ikimiz kalmıştık. Eli ne kadar rahat durmasa da bugün yapamazdık. Yani ben öyle düşünüyorum.

Jimin:Boynundaki morlukları neden kapatmadın?

Jungkook:Neden kapatayım? Sonuçta sevgilim yaptı.

Jimin:Ama rezil olduk.

Jungkook:Rezil olmadık bu normal bir şey güzelim ve boynumda ki morlukları seviyorum.

Birbirimize gülümsedikten sonra eve varmıştık. Arabadan inecekken onu durdurmuştum. Ne oldu dercesine bana bakıyordu.

Jimin:Beni evime götürür müsün?