لعنه ريتانا
البارت الخامس
من الفصل الثانى
بقلمى سماح سمير شبل عطالله
معتز :
يا حبيبتى أهدى وفهمينى ايه اللى انتى شوفتيه؟
جميله وهى تلملم اشيائهم بسرعه:
هجوم على البشر من الجن المائى يا معتز.
معتز:
تقصدى أن الولد كان هيتخطف منهم مش قرش زى ما انتى قولتى!!!
جميله :
بالظبط كده ، وده محصلش من زمان جدا .
معتز :
أهدى يا قلبى ما احنا كلنا عارفين أن الجن المائى بيخطف الناس وبيقولو دوامات سحبتهم .
جميله :
لا يا معتز ، ده ممكن كان بيحصل زمان لما كانت الناس بتغرق فى البحر والجن كان ساكنه ، إنما دلوقتى بعد معاهدات كتير بين ملوك الجن مابقتش تحصل حوادث من دى غير فى المحيطات بس إنما دى كانت عاوزه تاخد الولد من بحر مليان ناس وكمان فى عز النهار ، فيه حاجه غلط.
معتز :
ازاى يعنى ؟
جلست جميله بجواره وقالت:
لونيا كانت حكت لى عن مملكه من الجن المائى بيتعدو الخطوط الحمرا وبيخطفو البشر علشان ياكلوهم وكمان يستعملوهم كاقرابين للشياطين وفيه ملك زمان تتصدى ليهم علشان كان مسالم مع البشر وحصلت احداث كتير بسبب الجن المؤذى ده من أشهرها غرق مدينه اطلانتس وبعدها ادخل كبار ملوك الجن واخدو عهد على الجن المائى بعدم ازيه البشر الا لو هما بدأو ، وده لو دخلو ممالكهم واتعدو عليهم وبقالهم عقود مش بيقربو من حدود البشر عن العهد ده.
معتز :
معنى كده أن فيه اللى نقد العهد صح!
جميله :
المصيبه الأكبر أن نقد العهد ده لازم تحصل وراه كارثه زى غرق اطلانتس كده ومعنى أنهم اتجرأو على الشواطئ بتاعت البشر أن فيه حاجه غلط.
معتز بسعاده:
خلاص انا وانتى نحل الموضوع ده بعيد عن جدك وابوكى واهو نعيش المغامره لأن انا بقيت حاسس بملل غير طبيعى.
نظرت له جميله نظره بلهاء وقالت:
تقصد نلعبها لوحدنا.
أشار معتز برأسه بسعاده وهو يقول :
اه وحيات امك يا شيخه مش هيبقى الاجازه باظت ومن غير ساسيبنس كمان.
جميله بحماس :
اشطى روح اجر لنا مركب كبيره علشان عندنا مغامره داخل البحار .
قفز معتز بحماس وأرسل لها قبله فى الهواء ، لتلتقتها جميله بسعاده وتقول له:
بحبك يا ميزو.
معتز وهو يرحل :
وانا بموت فيكى يا قلب ميزو.
بعد مرور ساعه كامله.
جميله وهى تقرص معتز من خده:
كل ده بتأجر مركب يا برطتى.
معتز :
اه ، يا مجنونه خدى هيورم.
جميله ببرائه :
معلش يا خده .
معتز :
طب يالا يا جميله الرجاله مستنيه على الشط .
جميله :
رجاله!!!!
معتز :
اه صاحب المركب واخوه بيحملو الحجات اللى اشتريتها علشان الاكل والشرب وكده يعنى.
جميله:
حبيبى اللى مش بينسى حاجه.
سارت جميله ومعتز إلى الشاطئ لترى رجلان يضعان كميات كبيره من المعلبات والمياه وايضا التسالى على متن السفينه الصغيره فقالت:
ايه كل ده يا ميزو احنا مهاجرين!!
معتز :
لا ، بس تحسبا لأى ظرف يعنى .
صعدت إلى متن السفينه وهو خلفها ليصعد الرجلان ويدخلان كبينه القياده، لتقول جميله بدهشه:
ايه ده ، هما مش هينزلو علشان نمشى؟!
ما أن انهت حديثها وكانت السفينه تشق مياه البحر ومعتز ينظر لها بهيام كاعادته، لتصرخ به جميله وتقول:
يا ميزو مش وقته، هما دول جايين معانا؟!
معتز ببساطه:
اه يا قلبى مافيش حد يطلع بمركبه ولا يأجرها وخصوصا أن انتى هيبرتى على الشط وقولتى أن فيه قرش ، الناس خايفه ، ودول الوحيدين اللى رضيو يأجرو لينا المركب بس كان شرطهم أنهم يطلعون معانا.
جميله:
ليه يعنى هنسرقها.
معتز بهيام:
فكك بقى خلينا نستمتع بالجو ده لغايه ما نلاقى الجنيه المجرمه اللى بوظت اجازتى انا وقلبى من جوا.
جميله بخجل :
بحبك يا ميزو.
ومعتز وهو يعانقها :
وانا بموت فيكى يا قلب وعقل ميزو من جوا.
ما أن أنهى جملته وتصاعد رنين هاتفه ليقول بسعاده:
تميم بيتصل.
جميله بضحكه رنانه:
افتح الاسبيكر عاوزه اغيظه شويه.
لم يكذب معتز خبر وفعل ما طلبته زوجته وقال:
تيمو وحشتنى.
تميم :
انت فين يا معتز؟
جميله :
وانت مالك ياسقيل هو انت ولا مراتك حد عارف بتقضو اجازتكم فين.
تميم :
اخلصى يا جميله مش وقته انتو فين؟
معتز بمرح :
مش هنقول غير لما تقول انت الاول.
تميم بسخط:
انا فى المملكه.
معتز بدهشه:
ايه ده ، ليه كده؟
جميله بضحكه مكتومه:
تلاقى نالى نكدت عليه.
تميم :
لا يا ظريفه، ممكن بقى تقولو انتو فين علشان الملك مش عارف يوصل لمكانكم.
معتز بسعاده:
احسن ، هو ايه حتى الاجازه مش عاتقنا فيها.
صدح صوت يونس بغضب وهو يقول:
اخلص انت وهى انتو فين؟
تبادل معتز وجميله نظرات تعنى لا تقول ولا تقولى لتقول جميله:
فكك يا يوو احنا فى مكان حلو وهادى بعيد عن البشر والجن وعاوزين نستمتع ، اقفل يا ميزو فى وشهم السكه.
اغلق معتز الهاتف ليقول بمرح:
انا قلبى حاسس أن جدك قطع أجازت تميم ويونس وهما عاوزين يقطعو اجازتنا احنا كمان ، بس على مين ده انا قتيل الرحله دى بعيد عن دوشت عيالك وعيالهم.
جميله بضحكه رنانه:
خلاص اقفل الفون يا قلبى خالص مش ناقصه صداع.
كان الهاتف يصدح بصوت الرنين مره اخرى ولكن معتز نظر لزوجته بعشق واغلق الهاتف نهائيا، لتعانقه جميله وتقول له:
عارف يا ميزو ان حبى ليك مش بعرف اوصفه.
معتز بحنان وهو يربت على رأسها:
ولا انا بقدر اوصف حبى ليكى يا جميله.
جميله:
تفتكر جدى خلاهم يقطعو اجازتهم ليه؟
معتز بتذمر:
انا عارف ، هو مش بيتشطر غير علينا وسايب ابوكى غرقان فى العسل مع نورسين وكل اسبوع رحله شكل وحاجه تموع النفس.
جميله:
يا حبيبى لو غيران منه اعمل زيه، نفسى تبقى نص رومانسيه ابويا مع مراته، يا بختها نورسين.
معتز بتذمر:
نعم يا ختى !!! انا مش رومانسى ؟! ده انتى كل ستات المملكه بتحسدك عليا.
جميله بتذمر:
بس مش بتكتب لى شعر زى ابويا ما بيعمل.
معتز:
اول مره اعرف انك بتحبى الشعر!!
جميله :
اه بحبه يا ميزو.
معتز بحنان:
وانا ميخلصنيش أن قلب وعقل ميزو تكون بتحب حاجه ومعملهاش.
جميله بسعاده:
احلى من الشعر اللى يونس بيكتبه لنورسين، علشان بتقعد تغظنى.
معتز :
من عنيا يا قلبى بس بعد كده لما تغيظك ابقى قوليلى وانا اضرب اخوها نوح ، علشان ماينفعش اضرب ابوكى .
جميله بمرح:
خلاص ابقى اضرب يونس جوز حوا كمان.
معتز :
يونس ليه!!!
جميله:
علشان بيقول للعيال انى هبله.
معتز :
سيبك منه ده هو اللى اهبل.
جميله وهى تقبل زوجها على خده بعنف:
اموووووه قلبى انا.
ضحك معتز بصخب وهو يشدد من عناقها ليتفاجأ هو وجميله بالريس رجب والريس حسن يقفون بالقرب منهم ويقول حسن بتذمر:
دول اللى هيعرفو ينقذو العالم؟!!؟
رجب بغضب:
بابنى ما تقول لنا هنعمل ايه بدل ما انت مقضيها هبل انت ومراتك.
معتز :
يا ياريس حسن انت والريس رجب ميغركوش هبلنا ده، احنا جامدين قوى.
جميله بصدمه:
هو فيه ايه يا معتز؟
فهمنى.
_______'__''_'_'
