" နေခြည်ဖြာရျ် နွေးစေသော်(ဝ်) ---! " [ Completed]

" Ending Seasoning --- "

သာယာသတီဗျိုင်းရွာ၏ နေ့သစ်မနက်ခင်းတိုင်းမှာ ဘုဏ်းမြတ်အဖို့  နေ့တိုင်းလ်ိုလို ရက်ရာဇာ / နေ့ကောင်းရက်သာ အဖြစ်  တည်ရှိနေ၏။  မြို့တော်အတွက် အကြိုးဆောင်ပေးခဲ့သည်တင် မဟုတ်ပဲ တိုက်ကြီး ရှစ်တိုက်လုံး၏  ကြက်သည်းထဖွယ် ကိစ္စရပ်ကြီးကိုပါ ဖြေရှင်းနိုင်ခဲ့ရ်ျ  မြို့တော်မှ ဘုဏ်းမြတ်အား ရာထူးကြီး  ချီးမြှင့်ပေးထားပြီး အနားယူရက် များစွာပင် ပေးထားလေ၏။

မိုးသောက်မှ ရောင်နီ  … ၊  အာရုဏ်တက်လို့   နေတက် / နေဝင်ချိန်ထိ   ဘုဏ်းမြတ်မှာ ပန်းအနားတွင် နေရင်း  သူ၏ သားဖြစ်သူ ဘုဏ်းဆက်လင်္ကာလေးထက်ပင်  ကပ်ပါ၏ ။ ချွဲပါ၏။

"  ဖေဖေ--! ဖေ--! ။"

"ဖေဖေ---!"
ဘုဏ်းဆက်လေး၏ အသံမှာ အိမ်အောက်ထပ်၌ ရှိနေသည့်  မီးဖိုဆောင်နှင့် နီးလာပါ၏။ ထိုအချိန်ထိ  ဘုဏ်းမြတ်မှာ သူ၏ သားအား  အသံမပြုသေးပါ ။

"မောင် --! ဘာလုပ်နေတာလဲ ။
အပြင်မှာ စောင့်နေလို့ပြောတာကို  …"
ပန်းမှာ မီးဖိုထဲသို့ ဝင်လာပြီး ဘုဏ်းမြတ်ကို တွေ့သည်၌ အလန့်တကြားပင် မေးပါ၏။ ထိုအခါတွင် ဘုဏ်းမြတ်မှာ သူ၏ လက်ထဲ၌ ရှိနေသည့် ကြက်ဥပန်းကန်လုံးနှင့်  ကြက်ဥမွှေတံအား မျက်စပြစ်ပြရင်း

" မောင် က   ပန်း မပင်ပန်းရအောင် ကူညီပေးချင်လို့ပါ " စသဖြင့်  ရယ်ကျဲကျဲနှင့် ပြောပါ၏။

" ပြပါအုံး …! မောင်ကူညီချင်တဲ့ ကြက်ဥခေါက်ထားတာလေး "
ပန်းမှာ  ဘုဏ်းမြတ်ကို ကြည့်ပြီး ဘုဏ်းမြတ်လက်ထဲ၌ ရှိနေသည့် ပစ္စည်းများအား ကြည့်၏။   

" ကြက်ဥမွှေတာတော့ ဟုတ်ပါပြီ ။
ထားခဲ့လိုက်တော့ …! ကျန်တာ ကျွန်တော် ဆက်လုပ်လိုက်မယ်  "

"  ကျွန်တော်လား …! "
ရုပ်တည်ကြီးနှင့် ဘုဏ်းမြတ်မှာ ပန်းအား စကားစလိုက်ပါ၏။

" အင်းလေ …! ကျန်တာ ကျွန်တော် ဆက်လုပ်လိုက်မယ်လို့ …! ။ ဂျုံနယ်တာနဲ့  မုန့်ဖုတ်ဖို့ပဲ ကျန်တော့တာမလား "
ပန်းမှာ သူလုပ်နေသည်များကိုသာ ဂရုစိုက်ရင်း ပြောပါ၏။ ထိုအခါတွင် ဘုဏ်းမြတ်၏ မျက်နှာရိပ်ထပ် အလိုမကျမှု များစွာ ဖြစ်လာကာ