The Billionaire Obsession

CHAPTER 12

Warning: This story contains a lot of typographical and grammatical errors, Please be warned.

...

Chapter 12:

Nagising ako dahil sa sinag nang araw na tumatama sa aking mukha tumingin ako sa orasan dito sa kwarto at alas-otso na pala nang umaga. Bumangon na ako at naligo.

Nang makaligo na ako nagbihis na ako nang uniporme. Buti na lamang at may extra uniform ako. Nasira kasi ang aking uniporme kagabi. Dahil doon sa mga lalaki.

Hay.. Unang araw ko palang sa school pero ganun na ang nangyari. Mukhang tama nga si Zandrius na maaari akong mapahamak dahil sa pagcocommute.

Until now I can still feel how they touch me ... Even though they are in jail I am still worried because they might be there when I come out.

'Hay nako Vivienne si Zandrius ang nagsabi na nahuli na sila kaya mapanatag kana..' usal ko sa aking isipan.

Hindi ko na rin ipinaalam ang nangyari kila mama dahil baka mag-alala pa sila sa akin.

I went downstairs and went straight to the kitchen. I saw Jasmine cooking breakfast.

"Vivienne bakit nakasuot ka na nang uniporme? anong oras palang ah." She asked me as I entered the kitchen.

"Wala lang..." sagot ko at tumulala sa hangin.

"Tulala ka diyan? Okay ka lang ba?" she asked worriedly. I just nodded at her.

"Nasaan nga pala si Zandrius?" tanong ko sa kaniya.

Bigla itong ngumiti nang nakakaloko. "Ikaw ah kayo na pala ni senyorito hindi mo sinasabi... Kay senyorito ko pa nalamang." usal niya at sinundot sundot ang aking tagiliran.

"Sorry if I didn't say to you." paumanhin ko.

"Ano ka ba okay lang, basta masaya ka..." because of what she said I smiled and hugged her. "Sus naglalambing ang bebe gurl namin." natatawang usal niya kaya napatawa rin ako.

"Sige na puntahan mo na si senyorito.. Nasa opisina niya siya. Aga aga trabaho agad si senyorito." sabi nito.

Bumitiw na ako sa yakap "Sige Jas punta muna ako doon..." sabi ko at tumango lang siya.

Pumunta na ako sa opisina ni Zandrius. Bumungad sa akin ang matipuno niyang likod. Nakaharap ito sa bintana dito sa opisina niya at may kausap sa kaniyang telepono "Make them suffer more. They deserve that because of what they did to Aella." napakunot ang aking noo dahil sa aking narinig.

"Zandrius?" I call his attention.

"I need to hang up the call Xavier . We'll talk later." he said to the person he was talking to before dropping the call and look at me. "Yes baby?"

"Sinong kausap mo?" i asked him.

"It's Xavier baby." sagot niya. Napakunot ang kaniyang noo dahil napatingin siya sa suot ko. "Why are you wearing a uniform? It's still early, and I told Lawrence that you won't going to school this week because of what happen to you." malumanay na usal niya.

"Zandrius papasok ako hindi pwedeng hindi pangalawang araw palang nang pasukan liliban na agad ako..." pagtutol ko sa kaniya.

"Are you sure you want to go to school?" tumango ako sa tanong niya. "Okay then, I will take you to your school later okay? Did you eat already?"

"Hindi pa... Niluluto pa ang umagahan. Zandrius nahihiya na ako kila manang.. Hindi na ako gumagawa dito. Parang hindi na ako katulong sa ginagawa ko." usal ko

"It's okay love. Naiintidihan din naman nila manang nang pumapasok ka sa school kaya okay lang sa kanila." sabi niya sa akin.

"Pero sa weekends gagawa ako dahil wala naman akong pasok nun.." sabi ko.

He nodded. "If that's what you want... Let's go downstairs love." tumango ako kaya sabay kaming bumaba.

Pagkababa namin bumungad sa akin ang naghahain na si Jasmine bigla akong nakonsensya. Nilapitan ko siya at kinuha ang mga hinahain niya at ako ang naglagay sa mesa. "Hoy Vivienne ako na diyan umupo ka nalang doon." sabi ni Jasmine sa akin.

"Ayoko Jasmine nahihiya na ako sa inyo nang ibang katulong dahil wala na akong ginagawa dito." i was shocked when she suddenly laughed.

"Ano ka ba naman? Pumapasok ka sa skwelahan kaya naiintidihan namin at saka girlfriend ka rin nang boss natin kaya okay lang hahahahha." natatawang usal niya.

"Err.. Jasmine naman eh." dahil sa sinabi ko lalo itong napatawa.

"Sige na umupo ka na doon..." pamimilit nito sa akin.

"Sa sabado at linggo ako ang gagawa dito promise." sabi ko sa kaniya.

"Oo na sige na umupo ka at kumain na para makapasok ka na mamaya." I just nodded and sat down next to Zandrius.

"Are you okay love?" tanong ni Zandrius sa akin na tinanguan ko lamang. "Let's eat."

He put a food on my plate."Zandrius ang dami na.." pigil na sabi ko dito.

"Eat a lot of love to gain weight." natatawang ani niya.

"Pwede ba nating isabay sila Jasmine sa pagkain?" I asked him he still seemed hesitant but in the end he just nodded. "Jasmine!" tawag ko kay Jas.

"Oh bakit Vivienne?"

"Sumabay na kayo sa amin ni manang." nakangiting usal ko agad itong umiling. "Sige naaa... Pag hindi kayo sumabay magtatampo ako." pananakot ko.

"Join us. Call manang." sabi ni Zandrius kay Jasmine, kaya napatango na ito at umalis para tawagin si manang.

Akmang kakain na si Zandrius nang tapikin ko ang kaniyang kamay. "Wag ka muna kumain. Hintayin natin sila at magdadasal muna tayo." dahil sa sinabi ko napanguso siya at tumango.

Nang dumating na sila manang at Jasmine umupo na sila at nagdasal na kami ako ang naglead nang prayer. Pagkatapos magdasal ay kumain na kami. Tahimik lang kaming kumain at tanging tunog lang nang kutsara ang lumilikha nang ingay.

Nang kami'y matapos nang kumain sila Jasmine na ang naglipit. Tutulong sana ako kaso pinigilin niya ako.

Alas-diyes na kaya naghahanda na ako pumasok inayos ko ang aking bag at tinignan kung ayos lang ang aking unimporme.

Pagkatapos kong tignan ang aking sarili hinanap ko na si Zandrius dahil siya daw ang maghahatid sa akin. Pumunta akong kusina para itanong kung nasaan ito. "Manang... Asaan po si Zandrius?" si manang ang aking nakita doon sa kusina kaya siya ang aking tinanong.

"Nasa kwarto niya ata iha.." I just nodded and just went to the living room. I just waited a few minutes and saw Zandrius coming down the stairs as he adjusted the sleeves of his polo up to his elbow.

Ang gwapo niya...

Nakatitig lamang ako sa kaniya at hindi ko namalayan na nasa harapan ko na siya. "Love i know i'm handsome. But stop staring at me because you might be late in school." natatawang usal niya. Namula ang aking mukha dahil doon.

"H-Hindi kita t-tinititigan." i said.

"Okay sabi mo eh." hinampas ko siya sa braso kaya natawa siya. "Let's go na love." tumango lamang ako at sabay kaming pumunta sa kaniya kotse. Nagsimula na siyang magdrive nang makasakay na kami.

Buti na lamang maaga kami bumyahe dahil traffic ngayon.

When we got to school he kissed me on the forehead." Wait for me later love okay?" tumango ako. "I love you so much."

"Sige.. Baba na ako i love you too." sabi ko at hinalikan siya sa pisngi.

Bumaba na ako sa kotse at kumaway muna ako sa kaniya bago pumasok sa loob nang school.