The Billionaire Obsession

CHAPTER 10

Warning: This story contains a lot of typographical and grammatical errors, Please be warned.

...

Chapter 10:

"Who is that fucking guy?" lalo akong kinabahan sa tanong niya

"Sinong guy?" I also asked and averted my eyes.

"The one with you earlier in the canteen, who is that?" si Nate pala ang tinutukoy niya. "Didn't I tell you not to talk to other men?" napayuko ako sa tanong nito.

"Nate is kind Zandrius..." katwiran ko, umiigting ang kaniyang panga at nagsalubong ang kilay.

"So that asshole name was Nate huh?" malaming na tanong niya, inosenteng tumango ako. "Stay away from him." mabilis naman akong umiling.

"Nate is my friend so I won't stay away from him" I frowned as I said that. I was shocked when he suddenly hit the table here in the office.

"Woah bro, Don't ruin my table." ngayon ko lang napansin na nandito rin pala si sir Lawrence.

"Shut up." malamig na sabi Zandrius sa kaniya kaya napatikom ito nang bibig. "Stay away from him, If you don't stay away from him, I will really punish you." madiing sabi niya, nangilid ang aking luha hanggang sa tumulo na ang aking mga luha, napahikbi ako kaya naalarma siya.

"Okay, okay hahayaan na kitang lumapit sa kaniya, but do not let him touch you okay?" tumango ako, pinunasan niya ang aking mga luha.

Galing ko umarte noh? Hahahahhaha.

"Go back to your room love, ako na ang susundo sayo mamaya i love you." malambing na aniya sabay halik sa aking noo.

"Sige babye mahal din kita." pagkasabi ko nun hinalikan ko siya sa pisngi dahilan para mamula ang kaniyang leeg at tenga.

Biglang may tumikhim at napatingin kami kay sir Lawrence "Respeto sa walang jowa tsk." naasar na sabi nito kaya napatawa ako. "Why are you laughing? Is there anything funny?" tanong nito sa akin kaya napatigil ako sa pagtawa.

"Wala po, sige po alis na ako." tumingin muna ako kay Zandrius at kinawayan siya bago lumabas sa opisina.

Ngingiti akong bumalik sa classroom, pagkabalik ko nakita kong nandoon na ang prof namin. "Oh, Miss Augustine where did you go." tanong nito pagkapasok ko.

"Uhm, galing po ako sa opisina ni sir Lawrence." sagot ko. Tumango lamang ito kaya umupo na ako sa tabi ni Xania.

"Bakit ka pinatawag?" tanong agad nito sa akin pagkaupo ko.

"Kinausap lang ako." sagot ko nalang. Hindi na ito nagtanong kaya nakinig na ako sa tinuturo ni prof.

...

6:30 na nang matapos na ang klase nagpaalam na si Xania sa akin dahil nandiyan na daw ang kaniyang sundo. Habang ako dumiretso sa waiting shed doon sa harap nang skewalahan at doon hinintay si Zandrius.

It's been a few hours but Zandrius still hasn't arrived, there are only a few students so I decided to just commute.

Dumiretso ako sa sakayan nang jeep at sumakay na. Nang ako'y nakasakay na napansing kong puro lalaki ang sakay nang jeep at nakatingin sila na ikinikilabot ko.

"P-Para po..." kinakabahan na ako dahil iba talaga sila kung makatingin.

"Miss mamaya kana bumaba magenjoy muna tayo." the man said while smirking. I was surprised when the jeep suddenly turned into a dark road and no one was there. When it stopped I immediately went down and ran.

Kinuha ko ang aking telepono sa aking bag para tawagin si Zandrius. Ngunit hindi ito sumasagot. Tinawagan ko na lamang si Jasmine at nabuhayan ako nang loob nang sumagot ito. "[Hello Vivienne napatawag ka?]" kaswal na tanong nito.

"J-Jasmine t-tulungan mo ako may h-humahabol na mga lalaki s-sa a-akin." humihikbing sabi ko.

Narinig ko ang pagsinghap nito sa kabilang linya. "[A-Ano?! N-Nasaan k-ka?!]" bakas ang pagaalala sa kaniyang boses.

"H-Hindi ko alam k-kung n-nasaan a-ako." sagot ko dahil hindi naman talaga pamilyar ang lugar na ito..

Lalo akong napahikbi nang madapa ako "Wag ka na kasing tumakas miss, yan tuloy nasugatan ka." sabi nung humawak sa buhok ko sabay tumawa.

I was trembling because in fear "P-Please po p-pakawalan n-niyo na po a-ako."

"Mamaya na miss kapag tapos na tayo." sabi nung isa sabay punit sa aking uniporme.

"[V-Vivienne h-hoy anong n-nangyayari?!]" hindi pala napatay ang tawag.

"Ahhh! P-Pakawalan niyo a-ako!" nagpupumiglas na ako ngunit malalakas sila. Sinipa ko ang pagkalalaki nung may hawak sa buhok at dahil doon ay nabitawan niya ang aking buhok.

Dali-dali ako tumayo at kinuha ang aking bag at telepono at tumakbo na. Tumakbo ako nang tumakbo hanggang sa makarating ako sa maraming taong kalsada.

Buti na lamang at nakatakas ako... Kung hindi baka kung ano na ang nangyari sa akin.

"A-Ate s-saan p-po ito l-lugar na ito?" tanong ko sa isang tindera nang barbecue.

"Nako ineng anong nangyari sayo?" nagulat ito nang makita ang itsura ko.

Napaiyak ako "Muntik na po kasi ako pagsamantalahan nang mga lalaki buti na lamang po at nakatakas ako." sagot ko sa tanong niya.

"Nasa ********* ** ka ineng." sabi niya tumango lamang ako at nagpasalamat.

Pumunta ako sa isang upuan doon sa harap nung barbecuehan, tinignan ko ang aking telepono at namatay na pala ang tawag, kaya tinawagan ko uli si Jasmine. Agad niya naman itong sinagot. "[V-Vivienne n-nasaan ka na?]" tanong na bungad ni sa akin.

"N-Nasa ********* ** n-na a-ako." nahihikbing sabi ko.

"[Okay wait lang sasabihin ko na kay senyorito kung nasaan ka para masundo ka na.]" I just nodded even though she couldn't see me. "[Nasabi ko na Vivienne hintayin mo nalang okay? Doon ka lang sa maraming tao mag iingat ka.]"

"S-Sige s-salamat Jasmine." I answered and dropped the call.

I just waited a few minutes until a familiar car approached me, I cried again. 'I'm safe.' I said in my mind

Bumaba ang sakay noon at nagaalalang mukha ni Zandrius ang bumungad sa akin. "Love are you hurt?" agad na tanong nito at sinuri ang aking katawan kung may sugat ako.

Apart from the knee wound, I also have bruises because the men touched me earlier. His jaw tightened because he saw that.

"Fuck! This is my fault!" galit na sabi nito.

"Z-Zandrius u-uwi na tayo n-natatakot na a-ako dito." humihikbing sabi ko sa kaniya. Binalot niya muna ang kaniyang coat sa akin at binuhat niya na ako at pinasok na sa kaniyang sa sasakyan.

He kissed me on the forehead and fastened my seatbelt "Rest baby." aniya dahil para makatulog na ako, kapag nandiyan siya nararamdaman kong ligtas na ako.