The Billionaire Obsession

CHAPTER 28

Warning: This story contains a lot of typographical and grammatical errors, Please be warned.

...

Chapter 28:

Nasa harap ko ngayon ang mga totoo kong magulang. Narito kami sa isang restaurant.

"Sabihin niyo na po ang sasabihin niyo para makaalis na ako." malamig na ani ko.

"A-Anak..." napaismid ako dahil sa tawag niya sa akin.

"Wag niyo kong tawaging anak dahil hindi niyo na ako anak simula nang ipamigay niyo ako." madiing saad ko.

"A-Anak hindi ka naman namin g-gustong ipamigay ka... Mayroon kasing gustong pumatay sa iyo nang bata kaya wala kaming magawa kundi ipamigay ka." paliwanag ng totoo kong ama.

"Yun lang ba ang sasabihin niyo?" i asked then looked away.

"Vivienne a-anak patawarin mo kami." my true father said and kneel in front of me.

Nagulat ako dahil doon. "Anong ginagawa niyo? Tumayo kayo riyan."

"Please a-anak nagmamakaawa ako, g-gusto ka naming makasama bago a-ako mawala." mawala? Anong ibig niyang sabihin?

"What do you mean?"

"Your father is sick, Vivienne. The doctor only gave him a few months so please let us make it up to you." sabi ng ina ko.

H-He is sick?

Suddenly my tears started to fall so I looked away.

My father stood up and hugged me. "Vivienne, forgive me, sorry if we weren't by your side while you were growing up." naramdaman kong bumasa ang balikat ko.

Sunod sunod tumulo ang aking mga luha at yumakap pabalik sa kaniya. "Pinapatawad ko na po kayo..." humihikbing saad ko.

Tumingin ako sa aking ina at nakita kong lumuluha rin siya. I smiled to her.

"Salamat anak..."

...

Pagkatapos nung araw na iyon naging okay na kami at hinayaan ko silang bumawi sa akin. Si daddy pahina na nang pahina.

"Daddy-lolo look mo po yung drawing ko." rinig kong sabi ni Zia.

"Wow ang ganda naman ng drawing ng apo ko." ani ni daddy at hinalikan sa noo ang aking anak. Napangiti ako dahil doon.

"Anak.. Tara na sa hapag handa na ang mga pagkain." napatingin ako kay mommy.

"Sige po susunod ako.." sabi ko at ngumiti sa kaniya.

Dumalaw sila rito sa bahay para makilala ang mga apo nila. Tuwang tuwa naman ang dalawang bata dahil may grandparents na daw sila.

I went to my room first to get my phone. I'm going to call Jasmine to ask if she's okay. This past few days she was not in herself.

Bago ko pa maidial ang numero ni Jasmine may narinig akong nagdoorbell kaya agad akong lumabas sa aking kwarto para tignan kung sino iyon.

Nagulat ako ng makita ko si Zandrius.

"Uhm.. Hi." he said when i opened the gate.

"Hi, the children are inside with their grandparents." i said to him.

He nodded. I invited him inside and called the children to say their father was here.

"Twins, your papa is here." I said to the children.

"Papa!" masayang tawag nila sa kanilang ama at yumakap dito.

"Hello babies," sabi ni Zandrius at binuhat ang dalawang bata.

"Zandrius?" napatingin kami kay mommy at daddy ng tawagin nila si Zandrius. "What are you doing here?"

"Tito? Tita?"

"What are you doing here Zandrius?" tanong ni daddy.

"I'm visiting my twins." simpleng sagot ni Zandrius.

"What is the meaning of this anak?" tanong naman ni mommy sa akin. "Is he the father of the twins?"

Nagiwas ako ng tingin at tumango. "Y-Yes po."

"Pagkatapos ni Akira si Vivienne naman? Dalawang anak ko pa talaga Zandrius." madiing sambit ni daddy.

"Uhm.. Tito i love Vivienne and i dont even know that she's your daughter."

M-Mahal niya ako?

"Mahal mo si Vivienne? Pero bakit ganun ang trato mo sa kaniya 7 years ago?"

"I was just confuse about my feelings tito. I thought i still love Akira."

"Mag-uusap tayo mamaya Zandrius." tumango lamang si Zandrius sa sinaad ni daddy.

"Uh.. Let's eat." pagiiba ni mommy sa usapan. "Dito ka na rin kumain Zandrius."

Dumiretso kami sa hapag kainan at umupo. Ang dalawang bata ay kumandong kay Zandrius. "Kids mahihirapan kumain ang papa niyo niyan."

"It's okay.." Zandrius said to me.

Tumango lang ako at nagumpisa ng magsandok ng kanin at ulam.

Bigla kong naalala si mama sa luto ni mommy. Kamusta na kaya sila? Doon pa rin ba sila nakatira? Gusto ko silang puntahan pero nahihiya ako dahil sa pagiwan ko sa kanila.

"Vivienne, gusto ka nga pala makausap ng ate Akira mo." nakangiting sabi ni mommy sa akin.

Ate Akira...

"Uhm... Pwede po bang saka na muna? Di pa po kasi ako handang makausap siya." ani ko at tumingin kay Zandrius na nakatingin din sa akin.

"Is that so? Okay I'll tell her, I'm sure he'll understand." i just smiled at her.

"Mama, papa pwede po ba tayong pumunta sa disney land?" tanong ni Zia sa amin.

Agad akong umiling. "No anak, malayo yun at wala pang money si mama."

"Pero mama gusto ko pong pumunta doon." she said while pouting.

"No, that's final Zia."

Bigla itong humikbi at yumakap sa papa niya. "Papa punta tayo sa Disney land please."

"Sure baby, papa will take you to disney land." sabi ni Zandrius at pinatahan si Zia.

"Really papa?!" she asked happily. Zandrius just nodded. "Yehey! I love you papa!" napailing ako sa kakulitan ng anak ko.

"I love you too baby." nagsimula na uli kumain ang dalawa.

Nang matapos na kaming kumain ako na ang nagligpit at naghugas ng pinagkainan namin. Ang dalawang bata ay pumunta sa harap ng bahay habang sila mommy, daddy at Zandrius ay pumunta sa sala dahil maguusap daw sila.

Pumunta ako sa labas ng matapos na akong maghugas. Pupuntahan ko ang dalawang bata dahil tanghaling tapat at baka magamoy araw sila.

"Zia, Zyrus," tawag ko sa kanila. "Tara sa loob at tanghaling tapat, mangangamoy araw kayo niyan."

Lumapit ako sa kanila at pinunasan ang kanilang likod dahil basa sila ng pawis. "Mama tapos na po ba sila papa magusap?" Zia asked me.

"I don't know anak." tanging sagot ko sa kaniya.

Pagkapasok namin nakita namin si Zandrius na palabas na ata. "Papa where are you going?" Zyrus asked his father.

"Pupuntahan ko sana kayo..." sagot nito sa anak niya.

"Papa kailang po tayo pupunta sa disney land?" masayang tanong ni Zia.

"Next week baby, dad will book our flight to Hong Kong." he answered.

"Did you heard that kuya?! We're going to Disney land!"

"Yeah, i heard it Zia." Zyrus said coldly. Tumakbo papunta si Zia sa lolo niya at sumunod naman si Zyrus sa kaniya.

"Vivienne... Can we talk?" Zandrius suddenly asked me.

"Talk about what?" i asked him back.

"Talk about us."