The Billionaire Obsession

CHAPTER 18

Warning: This story contains a lot of typographical and grammatical errors, Please be warned.

...

Chapter 18:

Inis akong bumalik sa aming bahay, nakakainis si Zandrius kaya pala nagalit dahil may balak lumandi.

"Baby!" rinig kong tawag nung mokong.

"Wag mo akong tawaging baby diyan, bwiset ka magsama kayo nang babae mo." singhal ko sa kaniya at pumasok na sa aking kwarto, nilock ko ang pintuan para hindi siya makapasok.

"Baby! Open the door!" rinig kong sabi niya habang siya ay kumakatok.

"Doon ka nalang sa babae mo!" sigaw ko.

"Fuck that woman! I don't even know her!"

I went to the door and opened it. He immediately hugged me when I opened it.

"Hindi mo kilala pero nakakandong sayo?!" usal ko at hinampas ang kaniyang balikat.

"Didn't I tell you earlier why she was sitting on my lap?"

"Hmp!"

"Sorry na..."

"Oo na!" sabi ko at humiwalay na sa kaniyang yakap. "Saglit lang maghahanda lang kami nang pagkain ni mama.. Mamasyal kami, sama ka ba?" he immediately nodded at what I asked.

Pimunta na ako sa may kusina at nakita ko na si mama doon. "Ma tulungan ko na po kayo." nagtungo na ako sa tabi ni mama at tumulong nang maghanda nang pagkain. Naghanda lang kami nang sandwich na pinalaman nang cheese at ham, nagluto rin si inay nang pancakes. Nagdala rin kami nang prutas para kay papa.

Pumunta kami ni Zandrius sa bayan pagkatapos naming maghanda ni mama, bumili kami nang mga donuts at cookies, bumili rin kami nang fruit shake at umuwi na.

Nilagay namin ang aming dadalhin na pagkain sa basket, nagdala rin si mama nang blanket.

"Tara na." sabi ni mama nang maisara na niya ang pintuan.

Pumunta kami sa kotse ni Zandrius dahil doon kami sasakay. Nilagay ni Zandrius ang basket sa may trunk. Sila papa sa likod umupo at ako sa tabi nang driver seats at syempre si Zandrius ang magdadrive.

Ilang minuto lang ang aming byinahe at nakarating na kami sa parke, si Zandrius uli ang nagdala nang basket, at ako ang naglatag nang blanket. Madami dami rin ang tao rito sa parke, may mga batang naglalaro nang saranggola at may magpapamilyang nagpipicnic din katulad namin.

Inilabas na namin ang pagkain sa basket at inilagay sa blanket. Umupo na kami para magdasal muna bago kumain, si papa ang naglead nang prayer.

Nang matapos na kaming magdasal nagsimula na kaming kumain, ang sarap kumain rito sa parke dahil ang sariwa nang hangin. Tumingin ako sa kalangitan at napangiti ako dahil sa kagandahan nun,

Habang ako ay nakatingin parin sa kalangitan may narinig ako na parang may kumuha nang litrato, napatingin ako kay Zandrius na nakatingin sa telepono niya habang nakangiti. "Beautiful." nakangiting ani niya habang nakatingin sa kaniyang telepono.

"Oy ano iyan?" he looked at me and showed me his phone.

Nagulat ako nang makita ko ang aking litrato na nakatingin sa kalangitan at sakto naman na ang araw ay nakatapat sa akin kaya napakaganda nang pagkakuha nang litrato. "Delete that!" sabi ko sa kaniya.

"Nah, you're so beautiful here." umiiling na sabi niya, namula naman ako dahil doon kaya nagiwas ako nang tingin. "Tita, look." tawag niya kay mama at pinakita rin ang kaniyang telepono rito. "She's beautiful, isn't she?" tanong niya kay mama.

"Oo iho, napakaganda talaga nang aking anak, mana sa nanay." nakangiting sabi ni mama.

"Sa nanay lang? Sa tatay hindi?" biglang tanong ni papa.

Natawa si mama. "Syempre mana rin sayo iyan hahaha." sabi ni mama habang natatawa.

"Good." natawa kaming dalawa ni Zandrius sa sinambit ni papa.

Ang sarap sa pakiramdam nang ganito, sana palaging mangyari ito.

Napatingin ako kay Zandrius at sumandal sa kaniyang balikat habang nakatingin kami kila inay na nagtatawanan.

"I love you." biglang bulong niya.

Nagangat ako nang tingin sa kaniya. "I love you too." napangiti siya doon at hinalikan ako sa noo.

"Tignan mo Victor parang tayo lamang nung tayo'y kabataan pa." I heard my mother say. So I looked at them and saw that they were looking at us.

"Oo nga eh.." sabi ni papa at inakbayan si mama, isinandal naman ni inay ang kaniyang ulo sa balikat ni papa. "Dalagang dalaga na ang anak natin Alyanna. Sana maabutan ko pa ang aking mga apo." dagdag na sabi ni papa.

"Wag po kayo magsalita nang ganiyan pa.." sabi ko dito.

"Oo nga po tito wag po kayo magsalita nang ganiyan dahil maaabutan niyo pa po ang aming mga anak at kayo rin po ang maghahatid kay Vivienne sa altar hindi ba?" sambit naman ni Zandrius.

Napangiti lamang si papa..

...

Ala-sais na nang gabi kami nakauwi dahil napasarap ang aming pagkukuwentuhan.

Bukas babalik na kami sa maynila ni Zandrius kaya nalulungkot ako... Mawawalay na naman ako kila mama at papa.

"What are you thinking?" Zandrius suddenly asked me.

"Nalulungkot ako para bukas Zandrius... Mahihiwalay na naman ako sa kanila..." sabi sa kaniya.

"Gusto mo, isama natin sila sa maynila?" nagulat ako sa tanong niya.

"Gusto ko sana.. Pero hindi ko alam kung papayag sila inay." sagot ko sa kaniya

"Try to ask them." usal niya.

Tumango ako. "Sige... Mamaya ko na siguro sila tatanungin.."

"Okay let's sleep first." tumango uli ako at nahiga na kami sa kama.

I felt him kiss me on the forehead first before hugging me. Dahil doon nilamon na ako nang antok...

...

Nagising ako dahil may nararamdaman akong humahalik sa buong mukha ko. "Mahal wake up, we're going to eat dinner." masuyong sabi nang isang boses.

Minulat ko ang aking mga mata at bumungad sa akin ang gwapong mukha ni Zandrius. "Finally you're awake." natatawang usal niya.

"Anong oras na ba?" i asked him.

"It's eight o'clock, so we're going to eat. Then go back to sleep when we're done eating." tumango ako at tumayo na, nagsuklay muna ako at pumuntang banyo para maghilamos.

Pagkatapos kong maghilamos, lumabas na ako sa banyo at nakita ko si Zandrius doon. "Oh, bakit nandiyan ka? Bakit hindi ka pa pumunta doon sa hapag kainan?" tanong ko sa kaniya.

"I'm waiting for you." sagot niya.

"Tara na... Baka gutom ka na." sabi ko at hinila ang kaniyang kamay para makapunta na kami sa hapag-kainan.

"Yeah, you're right i'm hungry already." sabi niya kaya natawa ako.

Nang makarating kami doon nakita na namin sila mama na nakaupo na doon sa kainan. "Oh nandito na pala kayo, halika na at makakain na tayo." aya ni mama sa amin.

Tumango lamang kami at umupo na para makakain na, dahil ako'y gutom na rin.