The Billionaire Obsession

CHAPTER 21

Warning: This story contains a lot of typographical and grammatical errors, Please be warned.

...

Chapter 21:

Nagising ako dahil sa sinag nang araw na tumatama sa akin, napatingin ako sa aking gilid. Wala na si Zandrius dito.

Akmang tatayo ako nang biglang sumakit ang nasa gitna nang aking mga hita.

Wala na naibigay ko na sa kaniya.

But I don’t regret that, I don’t regret that I gave my virginity to him.

Pinilit kong tumayo kahit masakit ang aking gitna, nagbihis ako at dumiretso sa aking kwarto para maligo.

Kumuha muna ako nang damit sa cabinet at naligo na.

Matapos kong maligo, bumaba na ako. Nakita ko si Jasmine na kakapasok lang. "Oh, Vivienne gising ka na pala." bungad na sabi niya sa akin.

I smiled to her. "Oo.. Pumasok na ba si Zandrius?" i asked.

"Oo, ang aga nga umalis eh." sagot nito.

Agad naman ako nanlumo, hindi na naman siya nagpaalam. "Ah... Sige."

"Tara sa kusina may pagkain doon, kumain ka muna." aya niya sa akin tumango ako at pumunta kami sa may kusina.

Kinuha niya ang pagkain sa ref at ininit iyon. Pagkatapos niyang initin iyon pinaghain niya pa ako, pinipigilan ko siya at sinabing ako nalang pero sabi niya siya nalang daw.

"Oh, kumain ka na." usal niya at sabay lapag nang pagkain sa lamesa.

"Salamat Jasmine ah..." ngitian niya lamang ako kaya nagsimula na akong kumain.

Kaunti lang ang aking kinain ngayon dahil wala akong gana kumain.

Matapos kong kumain hinugasan ko na iyon para wala nang hugasin na nakatambak doon.

Wala akong magawa ngayon kaya pumunta akong sa garden para magdilig.

Habang ako'y nagdidilig biglang may pumasok na hindi pamilyar na kotse sa mansyon, kasunod nun ang kotse ni Zandrius.

Lumabas sa hindi pamilyar na kotse ang babae at lalaking nasa mid 40 ata. Kasunod nila si Kira.

Pumasok na ito sa loob nang mansyon, at kasunod naman nun ang pagbaba ni Zandrius sa kaniyang kotse. Agad ko siyang nilapitan. "Zandrius." I called him but he just looked at me without emotion and entered the mansion.

Kaagad bumagsak ang aking balikat dahil sa kaniyang ginawa, tumingala ako para hindi tumulo ang  aking mga luha.

"Siguro may problema lang siya kaya ganun siya sa akin." pangungumbinsi ko sa aking sarili.

Pumasok na ako at kita ko ang ibang katulong na naghahanda nang pagkain kaya pumunta ako sa kusina para tumulong.

"Buti naman at naisipan mong tumulong?" sabi nang isang katulong na si Cecil.

"Pasensya na nagdilig kasi ako nang mga halaman." sabi ko sa kaniya. Inirapan niya lamang ako at nagsimula na ulit mag handa nang pagkain.