Unicode
Seoul , Seongbuk-gu ၌တည်ရှိသော K’ ARTS ( Korea National University of Arts)။
Music , dance , theatre , film , programming , animation , fine art , design , architecture , korean traditional arts အစရှိသဖြင့် မေဂျာများ စုဝေးရာ ထိပ်တန်းအနုပညာတက္ကသိုလ်တစ်ခုဖြစ်သည်။
ကျောင်းပေါက်ဝ၌ တယောလွယ်အိတ်ဖြင့် ကျောင်းသားတစ်ဦးသည် ထိုအနုပညာတက္ကသိုလ်ကြီးအား ပြုံးလျက်ငေးကြည့်နေ၏။ မနက်ခင်း နေရောင်ခြည်က သစ်ပင်များကိုထိုးဖောက်၍ ကျောင်းရဲ့ လျှောက်လမ်းတစ်ခွင်ဖြာကျလို့နေသည်။
မေဂျာပေါင်းစုံမှ ကျောင်းသူကျောင်းသားများသည် သက်ဆိုင်ရာနယ်ပယ်အသီးသီးသို့ လျှောက်လမ်းကြရင်း ပျားပန်းခတ်လျက်။ ထိုကျောင်းသားလေးကတော့ မတ်တပ်ရပ်နေဆဲပင်။
“နောက်ဆုံးတော့ ရောက်ခဲ့ပြီကိုး”
တစ်ဦးတည်းကြားနိုင်ယုံမျှ တီးတိုးရွတ်ဆိုလိုက်သည်။ ငယ်စဉ်တည်းက ဖခင်ဖြစ်သူရဲ့ တယောထိုးနေသည့်ပုံစံကိုကြည့်ရင်း လေးစားအားကျခဲ့ရတာ။ သားချော့တေးသီချင်းတွေထက် အဖေ့ရဲ့ တယောသံတွေနဲ့ ညအိပ်ယာဝင်ခဲ့ရတဲ့ သူ့အတွက်တော့ သိပ်ကိုလှပတဲ့အိပ်မက်တွေထဲမှာနစ်မျောခဲ့ဖူးပါတယ်။
သူမျှော်လင့်ခဲ့ရသည့် ကျောင်းတော်ကြီးကို တတ်ခွင့်ရတော့မည်ဖြစ်၍ ပျော်ရွှင်ခြင်းနဲ့အတူ ရင်ခုန်ခြင်းတွေပါ ရောယှက်လို့နေသည်။ တယောလွယ်အိတ်လေးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ကိုင်ရင်း ကျောင်းထဲသို့ဝင်မည်အပြု။
“ဟေ့ကောင် ဂျောင်ဂု”
မနီးမဝေးမှ အလောတကြီးခေါ်သံကြောင့် ခြေလှမ်းကိုနောက်ပြန်ဆုတ်ပြီးလှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ သူ့လိုပင် တယောလွယ်အိတ်ကြီးလွယ်လျက် အသက်ထွက်တော့မည့်ပုံစံဖြင့် အမောတကော ပြေးလာသည်မှာ နှစ်ယောက်မရှိတဲ့သူငယ်ချင်း ချွဲမင်ဟျူ။
အထက်တန်းကျောင်းသားဘဝတည်းက အမြဲတမ်းကျောင်းနောက်ကျတတ်သည့် မင်ဟျူ ဆိုတဲ့ကောင်က တက္ကသိုလ်တတ်ရမည့် ပထမဆုံးနေ့မှာတောင် ဖရိုဖရဲဖြင့်ရောက်ချလာသည်။
“အမယ်လေး မောလိုက်တာကွာ”
“မင်းအိပ်ယာထ နောက်ကျပြန်ပြီမဟုတ်လား”
