Season 2: The Hidden Daughter of Wang ✓

Chapter 119

Zyran Keith P. O. V

  Pagod akong bumagsak sa sofa pagkauwi ko sa aking unit. This day is so frustrating. Naihilamos ko ang aking mga kamay sa mukha at tinungo ang kusina to grab a cup of tea. I then went in my room to undress myself. I turned the cassette , plays my favorite Korean music. Sinasabayan ko pa ito bago tinungo ang bathroom. I need to cool down myself to ease a lot of things in my mind. Masyadong marami akong iniisip nitong nakaraan.

Pagkatapos kong maligo ay dumiretso na ako sa aking closet at naghanap ng komportableng maisuot. Habang sinasabayan ko ang musika ay napatigil ako ng may narinig na ingay. Dali dali kong Isinuot ang Itim na loose shirt at maingat na binuksan ang pinto sa aking kwarto. Tumamambad sa akin ang malinis at madilim na sala. Naging alerto ako ng maramdaman ang kakaibang tensyon sa paligid.

Lumapit ako sa switch at binuksan ang ilaw. Nagliwanag ang buong unit. Pinakiramdaman ko ang buong paligid. But I can't sense that there is something weird. Napahinga ako ng malalim.

Maybe I am just hallucinating.

Napailing nalang ako at dumiretso sa kusina. Kumuha ako ng bottled water mula sa ref at ininom ito. Nanuyo ata ang lalamunan ko dahil sa kaba. Simula nong bumalik ako dito sa Pilipinas, hindi na naging maganda ang aking tulog. Naging alerto na din ako dahil nag iisa lang naman ako dito sa unit. Blaze sometimes slept here pero agad din namang umalis ng madaling araw para bumalik sa Mansyon. Takot lang naman yon ni Blake. Well, Blake is hard to define. He's so dangerous. Just like Kyran Zin. Speaking of that evil. Hindi ko napansin na natupi ko na pala ang hawak na plastic bottle dahil sa inis. Damn!

Natigil ako sa pag iisip ng marinig ang pagkabasag mula sa aking kwarto. Hindi ako pweding magkamali, It's from my room. That noise.

Dinampot ko ang baril mula sa ibabaw ng ref saka nakiramdam na bumalik sa kwarto. Marahan kong binuksan ang pinto ng kwarto at tinutok ang hawak kong baril sa loob. If I'm not mistaken, hindi ko to isinarado kanina. So I'm fucking sure that there is another person in here. Naningkit ang aking mga mata ng makita ang picture frame na nasa sahig. Basag na ito. Picture namin ito ni mommy at Daddy nong 18th birthday ko. Nang makapasok ay halos mapamura ako ng wala akong makita na pigura ng tao. Inilibot ko ang paningin sa paligid habang madiin na nakahawak sa baril. Binuksan ko ang closet pero wala akong nakita. Sinunod ko ang bathroom. Pero wala din akong nakita. Nalipat ang aking tingin sa kurtina na bahagyang inilipad ng hangin. Itinaas ko ang aking hawak na baril at itinutuk ito doon.

" What the fuck is going on? " asik ko ng wala akong makita pagkabukas sa kurtina. Napakagat ako sa aking labi dahil sa inis.

Napahinto ako ng biglang namatay ang ilaw mula sa sala. Natutuliro akong tiningnan ang sala. Pero gaya kanina, Wala akong kakaiba na nakita. Bumilis ang pagtibok ng puso ko at naramdaman ko din ang panginginig ng mga kamay ko.

Kabado kong kinasa ang hawak na baril at lumabas sa sala. Kinapa ko ang switch pero agad din na natigil ng may maramdaman akong malamig at matigas na bagay sa batok ko.

"Wag mo na ulit ugaliin na tumalikod sa akin. Baka maglakad kang wala ng ulo." Tinig iyon ng isang babae. Masyadong malamig ang pagkakasabi nya ng mga katagang iyon. " Wag mo nang subukan pang humarap baka mamiss mo lang ako lalo." Zin. Humigpit ang pagkahawak ko sa aking baril." Ganito akong bumisita, nakakaba ba?"

Hindi ko sya sinagot. Umikot ako para matutukan Sya ng baril pero masyado syang mabilis. Agad nya akong nasikmuraan at sa isang iglap, dalawang baril na ang nakatutuk sa akin. Sa ulo at sa dibdib.

" What do you want from me, Kyran Zin?" inis kong tanong sa kanya.

"You know what I really hate the most? " kalmadong tanong nya habang nakatingin sa akin. Napalunok ako ng dumiin ang hawak nyang baril sa ulo ko. " Traitor. "