11 Laneti(KATILIMLI)

1.Oyun

Layla öğrencilere gülümseyerek konuştu "Hadi bakalım yoklama

Night Nyx Moon Dark

Joaquin Helios Cold"

Yoklaması Laura'nın şen kahkahasıyla kesilirken bir Layla bir an ablasına garip bir şey yapıyormuş gibi baktı, sonra o da kahkaha atmaya başladı, durmadan yarım dakika boyunca güldükten sonra kahkahaları Albert'in sinirli sesiyle kesildi.

"Bizi- Bizi kandırdınız!"

Laura gülmekten gözünden gelen yaşları silerken kafasını salladı, "Yoo, biz sizi kandırmadık. Siz bize inandınız." ve tekrardan gülmeye başladılar. İkisi de gerçek anlamda deli gibi gözüküyordu. Bu sefer Beth sordu:

"Bize bir açıklama yapacak mısınız? Bunlar ne demek, hepsi bir oyun muydu?"

Layla ve Laura birbirine baktılar sanki karar vermeye çalışıyorlardı. Birkaç saniye sonra Layla bağırdı.

"Ben başlayayım nolurr!"

Sonra her zamanki o masalcı nine edasıyla anlatmaya başladı.

"Bir varmış, bir yokmuş. 18. Yüzyılın başında Virginia diye bir cadı yaşarmış ve bu cadı yaşadığı kasabanın halkı tarafından öldürülmüş. Detayları zaten biliyorsunuz. Ama halkın bilmediği bir şey varmış. O da Virginia'nın kraldan olan kızı ve Virginia'nın yaptığı 11 laneti.

Virginia 11 lanetini kızının uygulayacağını düşünüyormuş, çünkü 1 insan yılı 4 cadı yılına eşitmiş, yani 20 yaşında gözüken bir cadı aslında 80 yaşında oluyormuş ve bu yüzden cadılar 400 yaşına kadar yasayabilirmiş."

Sözü Laura devraldı "Ama maalesef Virginia'nın kızı çok genç yaşında daha 160'sinde bir cadı avcısı tarafından öldürülmüş amma ve lakin arkasında daha 60 yaşında olan iki kızı varmış, şu anda 120 yaşındalar ama 30 gösteriyorlar." dedi kıkırdamasına engel olamadan.

"Ve bilin bakalım o iki mükemmel kız kim? Tabikisi biziz!" diye bağırdı Layla, bunun üzerine ikisi de tekrardan kahkaha atmaya başlamıştı ama öğrencilerin aklında hala sorular vardı.

"O zaman niye bize yardim ettiniz?" diye sordu Emrick.

"Güzel soru." dedi Layla alayla.

"Çünkü sizden bir önceki 20 kişilik ekibi eğitmeden sınava aldık ve hepsi 1. Oyunda öldü." diye Emrick'in sorusunu cevapladı Laura ama cevap hala net değildi.

"ÇOK SIKICIYDI!" diye bağırdı Layla. Sonra Laura tekrar devam etti

"Biz de eğlenmek için sizi eğitmeye karar verdik, belki böylece son oyuna kadar dayanabilirsiniz. Çünkü son oyun çok eğlenceli."

Öğrenciler şaşkın şaşkın iki profesörlerine bakıyorlardı. Nasıl büyük bir kumpasın içine düşmüşlerdi böyle! Halbuki kendilerini eğittikleri 9 ay boyunca onlara çok bağlanmışlardı.

"Bunun bir kumpas olduğunu düşünüyor olabilirsiniz." dedi Layla. "Ama değil, bu oyuna biz sizi eğitsek de eğitmesek de girecektiniz, girmeseydiniz acı çekerek ölürdünüz. Biz sizi eğittik ve size kazanma şansı verdik."

Açıklamaları burada bitmişti. "Aç olan var mı?" Diye sordu Laura, birkaç onay mırıltısı çıktı, çoğu bir önceki akşamdan beri bir şey yemiyordu.

"Üzgünüz ama yemek yiyemezsiniz. Virginia kuralları. Sadece akşam yemeğine izin veriyor. Hadi şimdi bizi takip edin de birinci oyun alanına gidelim." dedi Laura sonra arkasını dönüp çıktı. Layla da onunla çıkmıştı. Öğrenciler de yapacak bir şeyleri olmadığını anlayınca onları takip etmeye başladı. Ogrenciler sadece on dakika içinde bulundukları yerin okul olarak kullandıkları şato olduğunu anlamışlardı.

"Bu arada, burası Virginia'nın yaşadığı kasaba. Bitki bilim dersinde bunla ilgili bir ipucu vermiştim. İşlediğimiz bitkinin sadece Virginia'nın kasabasında yetiştiğini demiştim. O bitki burada yetişiyordu. Ama anlamadınız."

"Ben de Basiliksleri anlattığım bir derste 100 yıl önceki bir basiliks saldırısında bulunmuşum gibi konuştum. Bir tek Lemina anladı, onu da ağzımın sürçtüğüne inandırdım."

"Ayrıca, her şey yalandı. Kelpi kavgası, Laura'nın yakın arkadaşının Basiliks tarafından öldürülmesi, sizi çok pis kekledik."

"Ayrıca. Basilikslere bayılırım. Yetiştirdiğim bir basiliksim var."

"Rolf da yalandı, ablamla evli değiller. Bizim yardımcımız o."

Öğrenciler şok üstüne şok geçiriyorlardı, en sonunda bahçeye çıktılar ve bahçenin değiştiğini gördüler, sanki sanki bir dövüş sahası gibiydi.

"Buyurun birinci oyununuz, bakalım ablam sizi savunma konusunda güzel eğitmiş mi?"

Laura hafifçe gülümsedi "Şimdi herkes 1'den 17'ye kadar bir sayı seçsin. Bir sayı sadece bir kere seçilecek."

Sayılar secildikten sonra Laura ıslık çaldı ıslığının üstüne şatonun kapısından 17 tane insan çıktı.

"Tanıştırayım, bunlar bizim esirlerimiz. İnsanlar. Ve artık özgür kalmak istiyorlar."

"Ve bilin bakalım özgürlükleri neye bağlı? Size!"

"Herkes seçtiği numaradaki adamla dövüşecek. Ölümüne. Eğer o kazanırsa onu serbest bırakacağız, siz kazanırsanız da 2. Oyuna geçeceğiz. Şimdi herkes istediği silahı alsın ve eşleriyle karşılıklı geçsinler."

Herkes Layla'nın dediğini yaptı ve hazır beklediler, Laura'nın işaretiyle dövüş başladı.

Çok kanlı bir dövüş olmuştu. Kanlı ve kısa...

Night, Emrick, Alexander, Melania ve Stephan rakiplerini bir dakika içinde yenebilmiş ve ilk oyunu tamamlamış olmanın rahatlığıyla çökmüşlerdi, ama tabiki de katil olmuş olmaları içlerini cız ettirmişti.

Sonra herkes sırasıyla rakibini yenmeye başladı, birkaç kişi hafif yaralanmıştı. Lemina, Joly ve Joaquin ise oldukça ağır yaralar almıştı ama hepsi rakiplerini yenmeyi başarmışlardı. Kanlı düello ise 10 dakika içinde bitmişti.

Herkes değer verdikleri kişilere bakıyorlardı, sanırım kimse ölmemiş ve bu turu kayıpsız atlatmışlardı.

Ama sonra bir sevinç çığlığı koptu, herkes sesin geldiği yere döndü 11 numara olan adam çığlıklar atarak öldürdüğü bedenin üstünde zıplıyordu ve bağırıyordu "Ben kazandım. Ben kazandım! Artık özgürüm!"

Laura ise dudaklarına hafif bir gülümseme koydu ve adamın yanına gitti. Omzunu tutup onu sakinleştirdi ve fısıldadı "Üzgünüm Jack, çok şey biliyorsun."

Jack denilen 11 numaralı adam bir anda yere serildi. Ölmüştü. Laura onu da öldürmüştü.

"Sadece bir kişi ilk oyunda öldü. Bu müthiş bir şey. Bu yıl çok eğleneceğiz desene." dedi Layla ve öğrencileri geri yatakhanelerine götürmek için yola çıktı, Laura ise 18 cesetin içindeki öğrenciye ait olan tek cesedi yakmak için geride kalmıştı.

Adelina'nın cesedi.