(Bu, ilk kurgumun girişidir. Hatam varsa affola.)
Merhaba.
Yolculuğun en başında bu raddeye gelebilmeyi hayal etmek bile şahaneyken yaşamak çok çok ayrı bir duygu çok başka bir mutlulukmuş.
Hazan benim zihnimde öyle mükemmeldi ki ben onu bir harabeye çevirmek istemedim. Yirmi aydır yazıp, ilmek ilmek işlediğim Hazan'ı düzenleyip en içime sinen biçimde yayımlamak istedim. Ve şimdi en baştan daha keskin ve daha düzgün bir yol ile buradayız. Dilerim ki her şey çok daha güzel ve hızlı ilerler. Temennim bende olduğu gibi sizin kalbinize de Hazan'ı işleyebilmek. Umuyorum ki onu benimseyeceksiniz...
Hazan doğumun, ölümün ve yeniden dirilişin sabit göstergesi olarak bana da ışık tutan bir kadındı. Onu var eden ben dahi olsam kendisinin ruhunu bulamamak ve ona paha biçememek de var bu masalda. Biz hep birlikte doğduk, öldük ve şimdi tekrar diriliyoruz.
En güzel yerlerde, dileğim ile birlikte dimdik dururken tekrar burada olacağım.
Bu bir başlangıç, son olmasın.
Görüşmek üzere.
Var olun.
Gece Güneşi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAZAN
Teen FictionHazan Kara. Lavanta kokulu Hazan Kara. Cehennemin içindeki en günahsız mahlukat. Bir kukla. Ufak bir çocuk, Hazan Kara. "Ben neşeyle gülen küçük bir çocuktum aslında ama beni öldürdüler.* Hayallerimi, umutlarımı, gülüşlerimi toprağın altına canlı...
