HAZAN

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM. YARASI SAKLIM

20.07.22

Üçüncü Bölüm
KANLI ŞERBET

Bölüm şarkısı;
Sezen Aksu - Yarası Saklım

Ne güzel şeydi yaşamak. Sevdiğin herkesle aynı evin içinde olmak, olabilmek. Hep gülümsemek. Ayın bile gülümserken resmi varken ve güneş de ona sırıtırken. Şarkılar incitmekten çok sevinçlendirirken diyorum, yaşamak ne güzel şeydi. Baban ilerde oturmuş kimseyi umursamadan büyük bir dikkatle ateş yakarken ve siz de masayı hazırlarken, herkes bir şeylerin ucundan tutarken hep birlikte aynı espriye gülüşmek... Hayatın güzel olduğunu şimdi anlıyordum.

"Anneciğim, şunu masaya götürür müsün?" Annemin elindeki tabağı aldım ve terliklerim ayağımda sesler çıkartırken masaya doğru gittim. Amcam ve babam ileride ateşin başında bekliyorlardı. Tabağı masanın ortasına bırakıp onların yanına gittim ve arkalarında durdum.

"Nasıl gidiyor şef!"

Babam kafasını çevirip yanağımı öptü ve bana bir parça sucuk verdi.

"Her şey pişti. Ben gidip ellerimi yıkayayım, amcanla sen de bunları da alıp masaya gelin." Ayağa kalkıp arkasını döndü.

"Annenler de çıkmış zaten!" Dedi ve o da terliklerini şakırdatarak ilerlemeye başladı. "hayatım!"
Anneme söylediklerine kulak asamadım. Çünkü amcam kolumu tutmuş, babamın oturduğu yere beni oturtmuştu.

"Bugün çok mutlusun bakıyorum da, kızım." Yutkundum.

"Evet. Sizinle birlikte olmak büyük bir sevinç sebebi amca." Amcam gülümsedi.

"Ödevlerini yaptın mı? Yüklü bir görevin vardı." Üstünde oturduğum taburenin biraz daha kenarına kaydım yavaşça. Amcamın fark etmediğini umuyordum.

"Yaptım." Dedim. Bu ödev hoşuma giden bir ödev değildi.

"Peki sonucunda ne buldun Hazan? Bana ödevini getirip kontrol ettirmedin." Ödevin konusu içimi açan bir konu olmadığından güzel bir şey yapmamıştım. Ve bu yüzden amcama da götürmemiştim. Bundan bahsediyordu.

"Sonucu pek içime sinmedi amca. Ağır bir ödevdi. Bu gece gözden geçirir sana ulaştırırım." Biraz daha kenara kaydım.

"Gerek yok. Bana ödevini konusunu ve ilk birkaç cümlesini söyleyebilir misin Hazan? Eğer hoşuma giderse seni ödüllendiririm." Alt dudağımı ısırdım.

"Ne gibi bir ödül bu bahsi geçen şey amca? Eğer söylersen sana yardımcı olabilirim. Nitekim, bir şeyi öğrenmeden ona göre hareket edemem."

Amcam birkaç saniye düşünür gibi oldu ve sonra gözlerini gözlerime dikti. Yavaşça başımı soluma çevirip oturduğum tabureye baktım. Biraz daha kayarsam aşağı düşecektim. Olduğum yerde durdum ve gözlerimi amcama çevirdim.