arkadaslar böyle biseyler yazmak ne kadar zormuş olm sırf noktalama işatlerine dikkat edicem diye canım çıktı neyse ben yazaren eğleniyom umarım sizde eğleniyorsunuzdurrr
Kalktığımızda saat on biri geçmişti, gece ikimiz de çok yorulmuştuk. Saat başı kalkıp onu kontrol etmiştim, arada tekrar krem sürüp buz tutmuştum. Sabaha morartıları geçmese de ezilen yerleri çoğunlukla daha iyiydi.
''Günaydın daha iyi misin'' deyip yanaklarını okşadım.
''Benimle bu kadar ilgileneceğini bilseydim daha önceden bacağıma falan sıkardım ya'' deyip güldü..
'' Senin ağzından hiç ciddi bir şey çıkmıyıcak mı ya'' diye sitem ettim.
'' Zaten 7/24 ciddiyim bırak da senin yanında olmayayım'' deyip göğsüme daha da gömüldü...
''Saat kaç oldu ama kalkmamız lazım artık akşam Sinyor Beyin etkinliği var'' deyip saçlarından öptüm.. Mızmızlanarak kalktı üstümden, örtüyü attı üstümüzden. Yarasını yokladı, dün ki haline göre gözle görülür bir şekilde bugün daha iyiydi. Onunla gece boyu ilgilendiğimi fark edince bana döndü;
''Sen tüm gece benimle mi ilgilendin?''
''Pek sayılmaz yani tüm gece değildi'' dedim sırıtarak.
'' Şimdi de ben mi seninle ilgilensem'' deyip dudağını ısırdı.. Kafası başka bir şeye çalışmıyor mu bu kadının!
'' Sen önce iyileş sonra ilgilenirsin benimle '' deyip yanına yanaştım.
''Kalkma sen ben bir şeyler hazırlayıp getireyim'' deyip dudaklarını uzunca öptüm...
'' Biraz abartmıyor musun sanki beş kere falan vuruldum'' deyip gülümsedi ben ayrıldığımda dudaklarından.
'' Ağzını hayra aç ben vururum seni yoksa kalkmayacaksın bu yataktan'' deyip yatatan kalktım...
Sasha**
Büge'nin yanımdan kalkıp gitmesiyle geri telefonu elime aldım, dün ki rutin bugün de devam etmişti. Barış yine kafayı yemişti, kısa bir mesaj çekip dün Büge'nin beni getirip sonra koltukta yattığını söyleyip geçiştirdim. Büge'nin gelmesini beklerlen telefonda takılıp akşamı kafamda kısaca planladım..
Biraz fazla abartıyordu hatta biraz bile değil ama beni şımartması çok hoşuma gidiyordu. Gün geçtikçe hareketlerim, duygularım onun yanında kontrolden daha da çıkıyordu. Bu durum beni korkutsa da bir yandan da huzur veriyordu..
Eskiden hayatımdaki en önemli kişi Barıştı ama çok kısa zaman önce bu değişmişti.. Şimdi Barış için ölmektense, Büge için yaşamak artık bana çok daha cazip geliyordu. Boğuldum düşüncelerden adım sesleriyle çıktım, Büge elinde bir tepsiyle geliyordu. Bana yatakta kahvaltı mı hazırlamış o?
''Beni şımartmana asla hayır demem amma Barış artık şüphelenicek mi sanki''
'' Ne alaka canım dün şifre çözdük bugün de seni eve bıraktım çok yorulmuştum uyuyakalmışım'' deyip göz kırptı.
''Hadi biticek bunların hepsi zaten evinde yiyecek namına bir şey bulana kadar canım çıktı'' deyip yanıma oturdu.
Yataktaki kahvaltımızı hızla yiyip bitirdik. Büge tabak çatalı bara götürdü, bugün akşamki etkinliğe kadar beraberdik nerdeyse. Barışın bana ihtiyacı yoktu, evde dinlenmemi söylemişti. O tüm gün işte olacaktı o yüzden Büge de tüm gün benimle kalabilirdi..
Bardan geri odama geldi, yanıma girdi.
'' Film izleyelim mi seninle'' dedi bana dönüp.
''Yataktan çıkmama izin vericeksen neden olmasın''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
zemheri ~sasbüg
FanfictionKartel üyesi kocasının, ikiz kardeşi aynı zamanda çocuğunun babası tarafından öldürülmesiyle hayatı alt üst olan Büge, bu olayların içinde hiç yaklaşmaması gereken birinde teselli bulmaktadır...