'ဖိုးဖိုးကြီး'
'တော်ပြီနော် မိုမို...ဖိုးဖိုးကကျန်းမာရေးကောင်းတာမဟုတ်ဘူးလေ။
သူနားပါစေ..မေမေနဲ့ကစားကြမယ်လာ'
'ဟာ...ဖိုးဖိုးကြီးကဒီနေ့လဲထပ်ဖတ်ပြမယ်လို့
သားကိုပြောထားတာ'
ငါးနှစ်သား တာတာမြည်လေးဟာ ဒီဒိုင်ယာရီကိုမှ စွဲစွဲလန်းလန်း...။
'ဖိုးဖိုးကြီးက နေမကောင်းဘူးလို့ပြောနေတယ်လေ...မေမေ့စကားနားမထောင်တာလားဟမ်'
'မြေးရယ်....ကလေးကိုမဆူပါနဲ့ကွယ်
စာအုပ်လေးဖတ်ပြရုံနဲ့တော့ အဖိုးကလဲမသွားနိုင်ပါဘူး'
'အဖိုးရယ်..ဒီစာအုပ်ကအဖိုးရဲ့'
'မြေး...ကလေးကဘာမှမသိတာကိုကွယ်
လာပါအုံး သားငယ်လေး
ရဲ့ဖိုးဖိုးကြီးဆီကို'
မျက်ရည်ပိုးပိုးပေါက်ပေါက်ကျနေတဲ့ တာတာမြည်လေးက အဖိုးရဲ့အသံကြားတာနဲ့
အဖိုးရင်ခွင်ထဲတန်းခနဲ ရောက်သွားတော့သည်...။
'အဖိုးနဲ့တော့ခက်ပါတယ်'
'မြေးက အဖိုးနဲ့ဒီဒိုင်ယာရီကိုအပြီးအထိ
ဖတ်ပေးမှာလား'
'ဖတ်ပေးမှာပေါ့ဖိုးဖိုးကြီးရဲ့'
'ဖိုးဖိုးရဲ့အလိမ္မာတုံးလေး'
အပြာနုရောင် အခင်းခင်းထားတဲ့ စားပွဲပုလေးဘေးက တန်းလျားမှာထိုင်လိုက်ရင်း
ရောက်ရှိနေဆဲ စာမျက်နှာတစ်ခုကို အဖိုးအိုကလှန်လိုက်သည်...။
"ဝေလီဝေလင်း နွေနံနက်ခင်း
ရောင်စုံCosmosပန်းခင်းကြီးကို သက်သေတည်ပြီး နီနီရဲရဲCarnationနှစ်ပွင့်ကလဲ မပါမဖြစ်....
သူပြောခဲ့တယ်.."မင်းကငါ့ရဲ့ပျော်ရွှင်မှုလေးပါ"တဲ့....။
ဖြတ်သန်းခဲ့တဲ့ နွေရာသီတွေထဲမှာ
ဒီနွေဟာ အလှပဆုံး..အနွေးထွေးဆုံး.."
• • • • • • • • • • • • •
'အန်တီ ဂျေးရောဟင်'
'အပေါ်ထပ်မှာ သူ့အဖိုးနဲ့ရှိတယ်သား
တက်သွားလိုက်လေ'
'ဟုတ်ကဲ့အန်တီ...ဒီနေ့လေး
သာယာတယ်နော်'
'ဟုတ်ပါ့သားရယ်..။သားအတွက်
စတော်ဘယ်ရီတွေအန်တီ
ရေခဲသေတ္တာထဲမှာ ထည့်ထားတယ်နော်
ချိုချိုအေးအေးလေး ယူစားလိုက်'
