Mantığımı seçtiğim zaman, herkesin kalbi kırılmıştı. Duygularımı seçtiğim zaman ise aptal yerine konmuştum. Doğru kararlar verememenin hayatımda yarattığı boşluk etkisini, daha önce hiçbir şey yapamamıştı.
•••
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aren Han Karveli
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
♫ Sabrina Carpenter, On Purpose ♫ Melanie Martinez, High School Sweethearts
♟
Uzun bir arada sonra tekrardan merhaba tilkilerim, umarım iyisinizdir. 🧡🦊 Wattpad kapandığından beri belki açılır ümidiyle hiç bölüm atmadım ama şu an gerçekten açılacak gibi değil ve daha fazla beklemek istemedim, en azından GKR için. Kitaptan biraz fazla uzaklaşkıştım ama bölüm atıp tekrar bu evrene girmeye çalışıyorum daha da kopmadan. Keyifli okumalardilerim şimdiden, umarım beğenirsiniz bölümü. Yorumlarda belirtmeyi unutmayın lütfen ve beğenirseniz yıldızımızı da parlatanilirsiniz. ❤🌟
♟
Aren'in bakışları altında ezildiğimi ya da yargılandığımı hissetmiyor, aksine başkalarının kadrajında olduğum kadar kötü hissetmiyordum. Belki de yumuşak yüzlü birisi olduğu için böyle hissediyordum. Bakışlarında hiçbir negatiflik ya da inceleme yoktu ama sanki kafasında bir şeyler vardı ve onları çözmeye çalışıyordu. Bana bakarak mı dedi iç sesim. Kendime güldüm.
Bakışmamıza son vermek istediğim an ayağa kalktığını görünce istemsizce yutkundum. "Ne bu halin canım benim? Canavara falan mı dönüşmüş çocuk?" Ceylin, bunları gülerek söylerken gözlerimi Aren'den kaçırdım. "Sanırım buraya geliyor." diye mırıldandığımda Ceylin, kaşlarını çattı ve "Ne?" diye yükseldi aniden. Arkasını döneceğini anladığımda ise kolunu tuttum.
"Bakma bakma." dedim. "Belki buraya gelmiyordur."
"Geliyor, ben hissettim." Oflayarak alnımı Ceylin'in omzuna koydum ve birkaç saniye boyunca deve kuşunun kafasını toprağa gömmesi gibi ben de kafamı Ceylin'in omzuna gömdüm.
