Mantığımı seçtiğim zaman, herkesin kalbi kırılmıştı. Duygularımı seçtiğim zaman ise aptal yerine konmuştum. Doğru kararlar verememenin hayatımda yarattığı boşluk etkisini, daha önce hiçbir şey yapamamıştı.
•••
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aren Han Karveli
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
♫ Shawn Mendes, Treat You Better ♫Shawn Mendes, There's Nothing Holding Me Back ♫Isabel LaRosa, Eyes Don't Lie
♟
Artık hiçbir şeye yetişemiyordum ve kafayı yemek üzereydim. Bir yandan piyano hocam baskılarken bir yandan da paten hocam baskılıyordu. Okul hocalarını saymıyordum bile. Hele ki annemi asla saymıyordum.
"Sadece bir buçuk saat, anne." dedim sok kez kararlı bir tonlamayla. "Hatta bir saat bile olabilir. Sonra hemen piste geçeceğim. Çok işim var." Annem, piyano dersim için bir şeyler ayalıyordu. Okulda dersim yeni bitmişti ve eve gidecektim. Hoca blok ders yaptığı için beynim sulanıyordu.
Annem, dediklerimi onayladıktan sonra aramayı sonlandırmıştı. Sinirle telefonu diğer elime akıp boştaki elimle çantamın sapını sıkıca kavramıştım. Arkamdan gelen adım seslerini duymaya başladığımda adımı da duymuştum.
"Kızıl!" Pardon, lakabımıduymuştum.
Bir hışımla durup aniden Aren'e döndüm ve "Ne var Aren?" diye çıkıştım istemsizce. Bu çıkışım karşısında şaşırmıştı.
"Sinirli ânına mı denk geldim? Affedersin." diye mırıldanınca sabırla gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım ve sakinleşmeye çalıştım. Gözlerimi açtığımda Aren'in elalarına baktım ve "Evet." dedim.
"Şu an çok ama çok acelem var ve gitmem gerek." dedim geri geri adımlamaya başlamışken.
"Pekala." diyerek hemen yanımda bittiğinde kaşlarımı çattım refleks olarak.
