Different Worlds ¦ Yoonmin ✔️

11

Gün geçtikçe etkileşim artıyor şaka gibi. Tutmadı dediğim fic dört günde on bir bin okumayı geçti. Değer verdiğinizi fazlasıyla gösterdiğiniz için teşekkür ederim. Bu user bugün çok duygusal.

Çanları çalınnn bu bölüm Taekook getirdim sizeeeeee. Son 5 bölüm kaldı :.)

Remedy keyifli okumalar diler.

(⌐■_■)-︻╦╤─♥️

°
°
°

Her nefeste eyledik yüz bin günah,
Bir günaha etmedik hiç bir gün ah.

°
°
°

"Annemle gelirdik ben küçükken. Annem kraliçe olduğu zamanlarda zorlanırdı. Bu yüzden her akşam babama görünmeden buraya gelir denizi dinlerdik. Denizin ona şarkı fısıldadığını ve rahatladığını söylerdi. Ben o şarkıyı hiç duyamadım. Tâki" dedi ardından yüzünde burukça bir tebessüm belirdi. "Annem denize karışıp gittiğinde kayalıklara gelip ağladığım o güne kadar. O günden sonrada hiç susmadı denizin şarkısı. Üzgün olanlar, yaralı olanlar duyarmıș denizin şarkısını işte bende o gün anladım." diye eklendiğinde çocuğun gözünden bir yaş süzüldü. Aile konusunda en iyi onu o anlardı.

"Ben" dedi yutkundu. Kralın gözleri çocuğa döndü. "Ben de duyuyorum denizin şarkısını. Hüzünlü söylüyor biraz kırgın biraz özlem dolu biraz da pişmanlık. Belkide yaralı olanların göz yaşları ile dolmuştur bu yüzden de tadı tuzlu şarkısıda hüzünlüdür." diye eklediğinde bu defa Kralın sol gözünden bir yaş süzüldü. Yıllar sonra gözünden ilk defa yaş geliyordu. Park Jimin her şey gibi bunda da ilk olmuştu. Olmaya da devam edecekti.

Çocuğun yüzünde burukça bir tebessüm oluşurken denizde gezinen yeşil gözlerini onu izleyen Kral'a çevirdi. Kralın yanağında yol çizen göz yaşını gördüğündeyse yutkundu. Zalim Kral ağlıyordu. İşte o an Jimin Kral'a karşı hissettiği ani samimiyet duygusuyla ve Kraldan aldığı cesaretle uzanıp Kralın yanağını ıslatan yaşı sildi.

Kralın buna karşı gözünden bir yaş daha süzülürken Jimin o yaşı da sildi. Kral Min ağlamak gibi basit bir duyguyu güçsüzlük olarak görürken karşısındaki bu güzel çocuğa güçsüzlüğünü göstermekten çekinmeden ağlamaya devam etti. Göz yaşlarını biraz daha akıttı çünkü göz yaşlarını silmeye devam etsin istedi. Bu güzel çocuk küçük elleri ile yanağına dokunsun göz yaşlarını silmeye devam etsin istedi. En son küçükken annesi silmişti göz yaşlarını. En son ondan sevgi görmüştü. O denize karşıtığından beride hep yaşamak için ölümden kaçmıştı.

Küçük yaşta taht uğruna ölmemek için bir başına savaşmıştı Min Yoongi. Savaşın kazananı ise o olmuştu. Min Krallığını en çok hak eden Kral o olmuştu.

"Park" dedi göz kapaklarını iç çekip kapattı. Ardından yanağına yerleşmiş göz yaşlarını baş parmağı ile silen çocuğun eline dokundu usulca. Bu temasla Jimin'in içi titrerken elini çekmek yerine Kralın hâla daha süzülen göz yaşlarını inatla silmeye devam etti. "O deniz seni de benden götürmesin." diye eklediğinde Jimin'in parmağı hareketlerini durdurdu.

Belki onu deniz götürmeyecekti lakin gidecekti. Buraya ait değildi. Evine dönmesi gerekiyordu. İşte tamda bu yüzden tam şuanda büyük bir suçluluk hissetti. Kral ona gitme diyordu bir şekilde lakin o gidecekti. Bir an önce zaman makinesini tamir edip gitmek zorundaydı. "Be-ben" dedi dolan gözlerini kırpıştırdı. O esnada Kralın gözleri usulca açıldı.

Jimin gergince alt dudağını dişlemeye başladığında Kral uzanarak çocuğun eziyet ettiği dudağını hafifçe okşadı. "Zarar verme onlara" dedi. "Bana cevap vermek zorunda değilsin. Zamanı geldiğinde cevabını duyacağım zaten. Lakin şimdi onlara eziyet etme" diye eklediğinde Jimin alt dudağını dişlemeye son verdi. Kralın her bir dokunuşu onu derinden etkilerken bir yandanda kendini suçlu hissediyordu. Kral'a karşı içindeki çekimin farkındaydı lakin bunu kabul edemezdi. Ait olmadığı bir zamanda, ait olmadığı bir kimlik ile Kral'ı kandırırken aşk yaşamayı kabul edemezdi. Bu yüzden sadece sustu.