MÜBREM

1.BÖLÜM ~PAYİDAR

Merhaba ballarım.Yeni kitabımın ilk bölümünü atmış bulunmaktayım.Ben Bismillah diyerek attım sizde Bismillah diyerek okumaya başlayın.Daha önümüzde çok uzun bir yol var.Güzel yerlere birlikte geleceğimize inanıyorum.Şimdi okuma kısmına geçebilirsiniz.Yorum yapmayı unutmayın.

.....................

                 

1.BÖLÜM ~PAYİDAR

Zaman bir pusulaydı ve doğru yolu bulmamız için geçen ebedi süreydi.

Birçok kez bu duruma düşmüştüm nereye gideceğimi bilmiyordum; karanlığa alışkındım kendimi onlar için hiç düşünmeden yakardım ama onlara bir şey olursa karanlığa ışık olur onları aydınlatırdım.

Melike hanımın otel gibi kullandığı , Cengiz'in nadir girip çıktığı evimizin bahçesinde oturmuş nasıl bu beladan kurtulacağımızı düşünüyordum ama aklıma birşey gelmemekle birlikte daha da çıkmaza sürükleniyordum.

Leyla'yı nasıl kurtaracaktım bu olaydan, canımın canı yanıyordu ben nasıl yanmazdım ki?

Ayaklandım, oturup beklemek sadece zaman kaybıydı ve zaman kaybı çaresiz insanların düşmanlarıydı.

Eve girdikten sonra kapıyı kapatıp kilitlemeyi unutmadım. Kilitle kapıyı! Kilitle!Bir kere kilidi açık bıraktığın da ne olduğunu gördük nasıl çıktın o enkazdan?

Can yakıcı kötü anılar vardı ve yine can yakıcı gerçekler.

Müstakil bir evimiz vardı ne çok büyük ne de çok küçüktü her şey zaten o gittikten sonra anlamını yitirmişti.Ne önemi kalmıştı büyüğün- küçüğün ,azın -çoğun.Adımlarım beni odama götürürken kolidordaki aynadan kendime baktım. Ne çabuk geçiyordu zaman aynadaki ben hala eski bendim yüzüm değişmemişti onun gidişi ruhumu kül etmişti.

Aynadan kendime bakmaya son verip odama girdim ve hemen yatağımın karşısında bulunan dolabıma ilerleyip içinden siyah kot pantolon ve üstüne de düz bir crop aldım.Hızlıca kıyafetlerimi giyip küçük badem gözlerime kısa kirpiklerimden kaynaklı rimel sürdüm ve yüzüme de güneş kremi sürüp evden çıktım.

Leyla'ya gidecektim beni nasıl görecekti yada ben onu bilmiyordum ama onu görmem ve bu bataklıktan çıkarmam gerekiyordu yoksa her şey çok geç olacaktı. Evimiz zaten yakınlardı bu yüzden hızlıca yürümeyi tercih ettim.Karşıda sağda Leylalar'ın evi duruyordu ama kapıyı çalsam ve beni Leyla'nın anası olacak para düşkünü kart anası Meliha görse yüzüme kapatır birde yetmezmiş gibi gider Leyla'ya kızardı veya kapıyı açar ağzına geleni bana söyler sonra bir iki adım ileri çıkıp tüm mahallenin duyabileceği şekilde konuşur -bağırır- namusun bel altından ibaret olduğuna dikkat çeker ve benim namussuz olduğumu iddia ederdi bunun gibi binlerce senaryo yazabilirdim o kadına.