ေတးသူမေခၚေဆာင္ရာေနာက္လိုက္သြားရာတြင္တိုက္ပုေလး၏ေနာက္ဆံုးအခန္းသို႔ေရာက္သြားသည္။ဟင္းခ်က္ရန္ဒယ္အိုး ထမင္းအိုး ေၾကာင္အိမ္ ပလပ္ေပါက္ပန္းကန္စင္ ေဘစင္ ငရုတ္ဆံု ဇြန္းခရင္း ဓား ကပ္ေၾကးအစံုပလံုရိွသၫ့္အခန္းေလးျဖစ္ၿပီး ေလလာေအာင္တံခါးေပါက္ေလးမ်ားဖြင့္ထားသည္။ညေမွာင္ရီပ်ိဳးေနၿပီျဖစ္၍ ေဆာင္းရာသီမွာေန့တာတိုသျဖင့္ အေအးဓာတ္ကစ၀င္လာသည္။သို႔ေသာ္အေပၚ၀တ္ ဟူဒီေလးေတး၀တ္လာ၍ေတာ္ေသးသည္။
သူမမွာမီးဖိုခန္းထဲတြင္ထမင္းဟင္းႏွစ္ေယာက္စာကိုခူးခပ္၍ စားပြဲေပၚတြင္လက္ေဆးေရမွအစ ဇြန္းခရင္းလက္သုပ္ပဝါအဆံုးျပင္ဆင္ေပးသည္။ထို႔ေနာက္ေသာက္ေရအျဖစ္ ေရခဲေသတၲာထဲမွေရသန႔္ဘူးပါယူထားေပးေလသည္။ေတးညစာကိုၾကၫ့္လိုက္လ်ွင္ ငပိေၾကာ္ မန္က်ည္းသီးစိမ္းခ်က္ ၀က္သားခ်က္ႏွင့္ အရည္ေသာက္အျဖစ္ ပဲၾကာဆံဟင္းခ်ိဳေလးေတာင္ပါေသးသည္။ေတးမႀကိဳက္သၫ့္ဟင္းမပါသၫ့္အျပင္ခ်က္ထားသည္ကလည္း အနံ႔ႏွင့္တင္ေတးအားဆြဲေဆာင္ေနပါေတာ့သည္။ေတးကထမင္းဝိုင္းကိုဈာန္၀င္ၿပီးၾကၫ့္ေနစဉ္ သူမက -
"ထမင္းကသိုဏ္းရႈ႔ေနသလား"
"စား "
"ဟုတ္ကဲ့တီခ်ယ္"
"လက္နဲ႔စားခ်င္ရင္စား မစားတတ္ရင္ဇြန္းခရင္းနဲ႔စား"
"တီခ်ယ္ဘာနဲ႔စားမွာလဲ"
"လက္နဲ႔"
"ဟင္..."
"အံ့သြားသလား"
"ဟုတ္ နည္းနည္း တီခ်ယ္က APဆိုေတာ့"
"ဪ ခက္ၿပီေတးလိပ္ျပာရယ္ တို႔ကAPမို႔ထမင္းစားရင္ဇြန္းခရင္းႀကီးနဲ႔စားရမွာလား အလႈမဂၤေဆာင္ဆိုတစ္မ်ိဳးေပါ့"
"ကိုယ့္အိမ္ကိုယ္ေတာ့လက္နဲ႔ပဲစားတယ္ေတာ္ ဘယ္သူျမင္သလဲကိုယ္ပဲျမင္တယ္"
"စကားမေပါနဲ႔ေတာ့ စား"
"ဟို တီခ်ယ္..."
"ဘာျဖစ္ျပန္တာလဲ ေျပာ ဟင္းမႀကိဳက္လို႔လား"
"မဟုတ္ပါဘူးတီခ်ယ္ တစ္ခုေလာက္အကူအညီေတာင္းလို႔ရမလား"
(ေတးမ်က္ႏွာငယ္ေလးျဖင့္ဆိုသည္)
