You Found Happines On Someone

Chapter 20

Sinubukan kung buksan ang mga mata kung sumasakit sa hindi ko alam kung anong dahilan. Sa unang bukas bumungad sa akin ang napa kaliwanag na ilaw  'sinusundo niyo na po ba ako?'

Kaya sa pangalawang pagkakataon pinikit ko ulit ang mga ko at nag-isip ng sampung segundo bago imulat ulit. Pagkatapos ko magbilang hindi ko muna minulat ang mga mata ko at napa isip 

'Malakas ba ang tama ng alak kagabi?' 

Marami ba ininum ko?'

 'Ayy wait uminum ba ako?'

Ito yung mga katanungang pumapasok sa isip ko. Nang imumulat ko na ang mga mata ko madilim naman yung paligid hindi sobrang liwanag. ' Am i Hallucinating'

My gosh next time hindi na ako makiki sali ng inuman kung ganito din pala ang aabutin ko. Ang titibay naman kahapon ng mga ferson uminom. Umupo na ako sa paghihiga at kinapa-kapa ang basang mantika kung asawa na tinulugana ako kahapon.

It's sunday naman so need to panic para maka pag ready nang sarili and i forgot maganda na pala ako kaya I have so much time pa.

So i grab my phone to check my social medias kung ano na ang nangyayari sa world kung dumadami  na ang mga chismis. While scrolling down napa tigil ako sa post ng friend kung single daw. ' hindi po tayo mang name drop'

Stalked muna tayo mga madam and ser hindi tayo update sa lovelife ni ate girl fake pwends. Wala namang sinasabing kasal na pala ang babaitang ito halos lahat ng pose akala mo naman bitter na single.

Kaya ang ginawa ko pumasok sa C.r para mag tooth brush at maghilamos dahil ako makiki dayo sa ibang barangay.

Kung nagtatanong kayu kung ano nangyari sa mga kaibigan ng asawa yun dito naki tulog dahil hindi na kaya ng mga jowables nila.

Dali-dali akong lumabas at pumunta sa second floor kung saan yung kwartung nila keano. Naki ramdam mo na akosa labas ng door nila baka nag e-exercise sila tapos ako dito makiki isturbo lang, Sayang naman hindi ako magkakaroon ng niece and nephews. 

Mukang tahimik naman kaya kumatok na ako ng walang tigil hangga't hindi mabubuksan ang pinto 'bahala sila bahay ko to eh'. Halos mag isang minuto na akong nakatayo pero hindi parin gumagalaw ang sigura.

Mas nilakasan ko pa ang katok upang marinig, ano oras naba ang tulog parin ang mga ito kaya tiningnan ko oras sa cellphone at 5:50 na. Okay na to magtatanghali na nga eh. Gumagalaw ng ang sigura eto na i start my morning routine.

Bumungad sa akin ang fake pwends kung kinukusot yung mata, mukang kagigising lang ng tao magulo pa ang buhok.

"Goodmorning po" baligayang bati ko. Diba energetic basta naka hanap ng chismis.

"Morning too" naaantok niya pang boses. 

Tinitingnan niya lang ako pag katapos maggreet kaya naki titig nadin ako. Wala paring sa tamang ulirat ang babaeng toh pero pagsa office napaka attentive, hindi pabagal bagal.

"Hmmmmm" tikhim ko para matauhan dahil tulala parang wala lang ako sa harap niya.

"HAAAA?"

Talagang umagang-umaga lutang.

"Hindi mo ba ako papasukin bahay ko to eh at damit ko yung suot suot mo?"

"Ay sorry sige pasok mo madam. Tulog payang mukong nayan madaling araw nagising at inisturbo ako dahil nasusuka daw" Pagpapaliwanag niya.

Duon kami umupo sa mini kitchen nitong kwarto ni keano. Oh diba yamanin may pa mini kitchen pa, swerte naman nitong gagong ito may rich step-sis. Habang nauna akong umupo si monique naman ay gumagawa ng coffee' dapat english yung kape para soysal tayo'.

Habang nag iisip na ako ng tatanungin ko ay napapansin kung panay sulyap ni friend ko sa akin siguro alam niya na ang pakay dito sa barangay nila. papalapit na si friend nadadala ang kagagawang coffee. 

Bago paman siya maka upo ay meron ulit kumatok sa kwarto nila kaya pinuntahan niya ito. Pagbukas ay nakita kung si ember kasama ang papsi niya. Pinapasok siya ni friends dahil same interest lang din yung pakay namin ni ember.

"Aga ha"pag aasar ni ember.

"Syempre hindi pwedeng palampasin ito"

hanbang si monique naman ay gumawa ulit ng coffee para sa bagong dating. Yung papsi niya naman ay tumabi sa twin brother niya.

"Oh eto na" wika ni ate girl.

Nagka tinginan kami ni emeber kung sino ang unang magtatanong sa aming dalawa.

"Ahmmm Niq" hindi ko siguradong sasabihin " So when pa?"

Bumuga si Monique ng malalim bago siya mag start ngsasabihin.

"Actually matagal na kami ni keano sabihin natin almost 4 years na kaming kasal"

Nabigla ako sa sagut niya tungkol sa kanila ni keano. So all this time wala lang pala angpang aasar namin sakanya at isang taon lang din ang pagitan ng kasal namin at kanila.

"For real akala acting niyo lang" dika maka paniwalang sagot ni ember.

"uh-hah"

"Bakit hindi lang man ako na inform doon ha" kunwari nagtatampo ako' kailangan ko ng suyo ni bebe boy'

Pagkatapos namin magchika ay sabay sabay na kaming lumabas at pumunta sa labas kung saan kami magbe-breakfast. 

Pagka dating namin ay iba nandoon na naghihintay na sa amin, tulog pa yata yung iba o naghahanda na bumaba. 

"Goodmorning/morning everyone" bati namin lahat sa isa't isa.

Tumabi ako sa asawa kung mukhang tutoy na nagpu-puppy eyes sa akin. Hinintay namin ng ilang minuto ang lahat mago sabay sabay kumain ng umagahan.

Pagkatapos ng umagahan at binigyan sila ng mga damit na ipangsuot nila bago umalis.Ang mga babae binigyan ko nang mga damit na hindi ko ginamit na dapat ipang mimigay ko nalang.

Buong araw nag bonding lang kami ng asawa ko dahil nawawalan na kami ng quality time sa isa't isa you know bebet time din minsan. Samantalang sila keano, kio at zeden ay lumabas kasama mga bebe din nila dahil kukuhanin ni keano at zeden yung mga gamit ng babes nila si kio ibabalik yung jowa sa parents baka hindi pagimprovebahan.

"I miss our quality time" he said after he backhug me, he put his chin in my shoulder,putshis veiny has on my small waist and start swaying our bodies even they are no music background..(A: wait kenekeleg ako ajnbxdiaschoajaoznx).

"Muffin i have questions?" he asked

"uh-ahmm" 

"What if all this things are just your imagination/hallucination would be affected by too much?"

I stop for a moment in his question and think for it, kung imagination lang ba ito maapektuhan ba ako, i mean who wouldn't be kung akala mo talaga ay totoo ang lahat na nangyayari. Sobrang sakit yun sa katotohan and what more hurt is that hindi pala ikaw yung taong mahal sa real world.

i faced him so that i can see his expression his eyes is filled with emotion, an emotion that break your heart into pieces that it can't be resemble not even trying it.

I just smiled at him a sweetest smile that wouldn't last long enough in this world.

_________________________________________
To be continued......
Enjoy reading everyone🤍🤍🤍🤍🤍🤍
_________________________________________

Hello po mga dear readers ko sorry for not updating dahil talagang nagstop ako for a reason that almost broke me into pieces.

Pero here i am and also hindi ako masyadong maka pag update dahil yun na nga may pasukan .a pero i make sure na matatapos itong book nito with a teary eyes.

BONUS:WALA BA KAYUNG NAPAPANSIN NA WALANG POV SI REIGHLER SA MGA PAST CHAPTER TINGIN NIYO WHAT IS THE REASON.

LOVELOTSS♡♡♡