Sadist?Kız?

Çakma Sadist?

+Bence bu kadar sinirli olma Sadist Kız...

-Kimsin lan sen bırak.

Dediğimde beni bıraktı. Arkamı döndüm ve tek kaşımı kaldırıp çocuğu incelemeye başladım. Siyaha çalan kumral saçları, renkli gözleri ve simsiyah giyimiyle bad boy'lara benziyordu. Ama bana çok kötü biri gibi gözükmedi. Niye bilmiyorum ama bu çocuk temiz kalpli bence.

-Hayırdır çakma bad boy.

+Hayır değil çakma Sadist Kız.

-İsmin ne senin.

+Niye soruyosun çok beğendin sanırım beni.

-Yakında duvarımda yer alıcaksın.

+İsmim Poyraz. Aşık olduğun çocuklarmı var duvarında?

-Yoo dövdüklerim var.

Deyip üzerine atladım. İlk olarak saçlarını tuttum. Aslında bu çok basit bir numara ama işe yarıyor. Saçlarını biraz çektikten sonra bıraktım ve kafasını tutup dizime vurdum. Çocuk şaşkınlığı üzerinden atmış olmalı ki ayağa kalkıp burnuma yumruk attı. Nabıyon lan sen ben burnuma dokunulmasından nefret ederim. Bir kez daha burnuma vurdu. Artık sınırlarını aşmıştı. Sinirden ellerim titriyordu. O da bunu fark etmiş olacakki hemen olduğu yerde sabitlendi.

Bundan yararlanıp erkekliğine bir tekme savurdum. Yere düştüğünde çakımı çıkardım ve ona doğru gitmeye başladım. Sinirden ne yaptığımı bilmiyordum. Çocuk kafasını kaldırdığında çakımı gördü. Şaşkınlıktan gözleri pörtlemişti. Yanına gidip karnına oturdum. Bu yanlış anlaşılabilirdi ama umrumda mı? Hayır.

Çakımı açıp çocuğun kolunu baştan sona kestim. İşim bittiğinde kalktım ve okulun dışına doğru yürümeye başladım. Arkamdan bir ses duyduğumda olduğum yerde durdum.

-Bu burada bitecek sanıyorsan çok yanılıyorsun çakma Sadist Hayal.

Arkamı dönmeden kararlı bir şekilde cevap verdim.

+Her zaman bekliyorum çakma Bad Boy.

Dedikten sonra okulun çıkışına doğru yürümeye başladım.

*****************************************************************************

Okuldan çıkıp sahile doğru yürümeye başladım. Sahil bana herşeyden daha iyi geliyordu. Tek başıma oturup kendimi dinlediğim tek yer orası. Orada benden korkanlar yok. Benim hakkımda konuşanlar yok. Sadece deniz ve ben varız. Ben duygularımla baş başayken sahile geldiğimi fark ettim. Hemen bir banka oturdum ve düşünmeye başladım. Ailemi... Okulumu.... Poyraz'ı... Hepsi kafamı çok karıştırmıştı. Ne yapacağımı, neler hissettiğimi bilmiyorum.

*******************************************************************************

Sahilde biraz daha kendimle başbaşa oturduktan sonra eve gitmek üzere yola koyuldum. Yürümek istiyordum. Yürümek hiç durmadan yürümek. Nereye gideceğimi bilmeden yürümek. Ama maalesef yapamıyorum. Hiç durmadan yürüyemiyorum. Ve gideceğim lanet yeri bile bile yürüyorum. Taşa ayağımla vurup uzaklaştıra uzaklaştıra yürüyordum. Yolda bir sürü geçiyordum ama hiçkimsenin yüzüne bakmıyordum. İnsanlardan nefret etmemi sağlayan kişileri yani insanları görmeden yürümeye devam ediyordum. Issız bir sokağa girdiğimde başımı azda olsa kaldırdım ve yola baktım. Sokağın ortasına geldiğimde ağzımda bir el hissettim. Sonrada ağzıma kapanan bir bez ile burnuma dolan keskin koku. Ve karanlık...