Sadist?Kız?

''Selam güzelim.''

Multi: Poyraz 

Hazal'ı kurtarmamın ve arkadaş olmamızın üstünden 2 hafta geçmişti. Ve her ne kadar inanmakta zorlansam da Hazal'ın dediği olmuş, biz gerçekten iyi anlaşmıştık. Dışarıda ki insanlara karşı hala eskisi gibi 'sadist kız' Hayal'dim ama Hazal'a daha sıcak davranıyordum. Her ne kadar ona güvenmem gerektiğini bilsemde içimde hala bir şüphe vardı. Bu ne kadar doğruydu bilmiyorum ama temkinli olmam gerekiyordu. Neyse, fazla düşünmek bana iyi gelmiyordu. Size biraz şuan ki durumumdan bahsedeyim. Hazal dün gece bizde kalmıştı ve şuan kalkıp okula gitmemiz gerekiyordu. Ama hanımefendi kış uykusuna yatmış bir ayı misali uyanmıyordu. Bende çareyi üstüne atlamakta bulmuştum. Buna da tepki vermeyince bir an bayıldığını bile düşünmüştüm ama sonunda homurdanmaya başladığında bayılmadığını anlamıştım. Biraz daha dürttükten sonra kaşlarını çatıp bana bakmaya başladı. ''Ne dürtüp duruyosun be.'' Cidden delirmek üzereyim. ''Okula gitmemize yarım saat var ve sen daha yeni kalkıyorsun Hazal, kalk giyin beni delirtme geç kalıcaz.'' Bunu dediğimde hemen ayağı fırladı ve yüzünü yıkadıktan sonra giyinmeye başladı. O rengarenk giyinirken ben yine her zamanki gibi siyah giyinmiştim. Dediğim gibi dışarıda ki insanlara karşı hala aynıydım ki zaten dolabımda siyahtan başka kıyafette yoktu. Hazal bunu görünce bir süre şok geçirmişti ama benim dışarıda nasıl olduğum aklına gelince anlayışla karşılamıştı. Fazla oyalanmadan evden çıktık. Yolda Hazal bana neşeyle bir şeyler anlatıyor, bende onun anlattıkları hakkında düşüncelerimi söyleyip arada gülüyordum. Başımda kapişonum olduğu için dışarıdakiler güldüğümü görmüyordu, sadece Hazal görüyordu. Yumuşak yanımı diğerlerine göstermeye hiç niyetim yoktu. Okulun kapısına geldiğimizde Hazal susmuştu, ben ise soğuk ve sadist halime bürünüp kapişonumu indirmiştim. Hazal benim okulda nasıl biri olduğumu bildiği için üstelemiyordu ve o da insanlara soğuk davranıyordu. Öğrenciler bana bakarken şizofrence gülüşümü yüzüme yerleştirip korkmalarını sağladım. Ah gerçekten bunu yaptığımda harika hissediyordum. Benden korkmaları bana her şeyden iyi geliyordu. Herkese kötü bakışlar atıp sınıfa girdim. Tabii ki Hazal'da yanımdaydı. Sınıftakiler Hazal ile arkadaş olmamı garip karşılamamıştı hatta bir çocuk gelip, omzuma vurup ''Helal sadist koçuma'' demişti. Cidden bunu demişti ve bende omzuma vurduğu elini büküp çocuğu yere atmıştım. Eğlenceliydi. Hazal sadece gülmek ile yetinmişti. Bu kız gerçekten çok fazla gülüyordu. Sınıfa fazla bakmadan sırama oturdum. Hazal 'da yanımda oturduğu için yanıma geldi. Çok garip bakıyordu ve tırnaklarını yiyordu. Bana bir şeyler söylemek istediğini anlamıştım. Kaşlarımı çatıp konuştum. ''Söyle Hazal.'' Yüzüme uzun süre baktıktan sonra konuşmaya başladı. ''Şey, Hazal biliyosun ben seni böyle de kabullendim ve arkadaş olmak istedim ama bence diğerlerine de bana davrandığın gibi olmasada daha sıcak davranabilirsin. Tabii ki bana düşmez ama senin için daha iyi olabileceğini düşündüm.'' Kaşlarımı kaldırıp yüzünü süzdüm. ''Hayır Hazal, ben buyum ve insanlara karşı bu şekilde olmaktan hoşlanıyorum. Dediğin gibi sen beni bu şekilde kabullendin. Ben değişmek istemiyorum, benim için en iyisi bu. Beni değiştirmeye çalışacaksan hiç uğraşma çünkü başaramazsın.'' Sonları hafif tıslayarak söylemiştim çünkü sinirlenmiştim. Beni bu şekilde kabullendiğini söylüyordu ama beni değiştirmek istiyordu. Bu gerçekten ne kadar mantıklıydı. Ben olmadığım birine bir kere dönüşmüştüm ve bu benliğime alıştıktan sonra eskisine dönmeye hiç niyetim yoktu. Sırayı gürültüyle itip ayağı kalktım ve yürümeye başladım. Bahçeye inip bir banka oturdum. Canım sigara istemişti o yüzden bir tane sigara çıkardım ve yakıp içime çektim. Bağımlı değildim ama arada canım istediğinde içiyordum. Beni rahatlatıyordu. Sigaramı içip düz bir şekilde karşıya bakarken bir ses duydum. Hadi ama yine mi? ''Selam güzelim.'' 

Bölüm sonu. Şaka şaka devam edin XDCFVGBHNJMB

Arkama baktığımda bana sırıtan bir Poyraz beklemiyordum açıkçası. Şizofrence sırıtıp konuşmaya başladım. ''Ah Poyraz ne kadarda hızlı iyileşmişsin. Hayran kaldım. En son bıraktığımda heryerin kanlı bir şekilde yerde yatıyordun.'' Sinirini bozmaya başladığımı anlamıştım çünkü çenesi kasılmıştı. Sinirlenmesi hoşuma giderken sırıtmam yüzümde daha da büyüdü. Ama siniri birden geçti ve keyiflendi. Bu çocuk cidden dengesizdi. ''Ah Hayali her zamanki gibi yine çok sert ve çekici gözüküyorsun.'' Tamam, gerçekten sinirlenmeye başlamıştım. Bir erkeğin bana böyle şeyler söylemesi midemi bulandırıyordu. Sinirlendiğimi görünce daha da keyiflendi ve konuşmaya başladı. ''Ah merak etme sana sataşmak için gelmedim. Sana doğrudan zarar veremeyeceğimi anladım. Ama dolaylı yoldan verebilirim belki, ne dersin?'' Kaşlarımı çattım. ''Ne diyorsan doğru düzgün söyle, yoksa sana seni dövmeyeceğimle ilgili bir söz veremem.'' Gerçekten şuan vurmamak için kendimi zor tutuyordum. Ne dediğini vurmasam çoktan dövmeye başlamış olurdum ama merak ediyordum. ''Diyorum ki Hayalcim, artık hedefimsen değilsin. Duyduğuma göre bir arkadaş edinmişsin. Diyorum ki onunla biraz ilgilensem.'' Şerefsiz piç. Hazal'a zarar vermeye çalışacaktı. Sinirlendiğimi belli etmemeye çalışarak şizofrence gülüşümü yüzüme yerleştirdim. ''Denemelisin bencede Poyraz. Ama tabii ki Hazal'a bir şey yaptığın sürece, sonuçların ne kadar iyi olacağı konusunda söz veremem. Bilirsin söz vermeyi pek sevmem. Ama şunu da eklemek isterim ki yaptıklarını çok kötü ödetirim. Karşında nasıl biri olduğunun farkında değilsen öğrenmeni öneririm.'' Ona arkamı dönüp yürümeye başladım. Bir-iki adım attıktan sonra arkamı döndüm. ''Ah bu arada Poyraz Eda'yı çok özledim, gelip bir görsem diyorum.'' Bunları söylediğimde sinirlendiğini uzaktan bile anlayabilmiştim. Tekrar arkamı dönüp yürümeye başladım. Poyraz dönmüştü ve her şey çok eğlenceli olacağa benziyordu...

Vee tekrar geldim. Gördüğünüz gibi Poyraz'da geri geldi. Umarım bölümü beğenirsiniz hepinizi seviyorum öptüüüm. <845