Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
En sevdiğim şarkılardan biri çalıyordu. Ve ben en sevdiğim şarkılardan biri ile Sirius Black ile dans ediyordum.
Önce Jane sonra da Remus ile yaptığımız konuşmalardan sonra aklım karmakarışık olmuştu!
Başım omzunda durduğu için göz göze gelmiyorduk.
Şu an benim için en iyisi buydu. Kafam çok karışıktı ve kimseyi özellikle de Sirius'u kafamın bu karmaşıklığına kurban etmemeliydim.
"Geri dönmen çok güzel." dedi.
"Ben hep buradaydım ve hep burada olacağım!" dedim.
Güldü.
"Sen gitsen bile ben bırakmam kelebeğim. Bahsettiğim takıma geri dönmen çok güzel."
"Aaa şey o mu?" dediğimde ikimizde gülmeye başladık.
Müzik bitti, geri çekildim.
"Ben birazdan geleceğim." dedim ve bir adım geri çekildim.
"Hey, iyi misin kelebeğim?" dedi bileğimden yavaşça tutup okşarken.
Oğlum yapma işte, yanacağız!
"İyiyim Pati, sadece biraz hava almam lazım."
"Ben de geleyim mi? İyi görünmüyorsun, aklım sende kalacak."
"Cidden iyiyim, bak şöyle yapalım beş dakikaya gelmezsem sen de bahçeye inersin. Tamam mı?"
"Dikkat et, seni seviyorum." dedi ve sımsıkı sarıldı.
Ne manada?
Nasıl seviyorsun?
James'i sevdiğin gibi mi yoksa James'in Jane'i sevdiği gibi mi?
"Tamam." dedim harfleri uzatarak ve bende kollarımı onun boynuna sardım.
Kokusunu içime çektim.
Şeftali, vanilya, duman...
Ardından geriye çekildim ve büyük adımlar ile ortak salondan çıktım.
Değişen merdivenlerden hızla inerken merdivenin haraket etmesi ile düşecekken arkamdan gelen bir el beni tuttu.
Arkamı döndüğümde soğuk gri gözler ile karşılaştım.
"Sirius için önemlisin, dikkatli ol." dedi soğuk bir ses.
"Senin ne işin var burada?" dedim merdivenin tırabzanına sıkı sıkı tutunarak.
"Düzenlediğiniz parti sence de biraz boğucu değil mi Dumbledore?" dedi üstten bakan bakışlarıyla.
"Boğucu olan sensin!" dedim kollarımı göğsümde birleştirip.
Burnundan güldüğünde ne yapmaya çalıştığını anlayamıyordum.
"Biraz konuşabilir miyiz?" dediğinde gözlerimi kısıp temkinli bir şekilde ona baktım.
"Peki..." dedim ve onunla birlikte merdivenden indik.
Bahçeye ulaştığımızda yağmurun çiselediğini fark ettim.
Gözlerimi kapatıp yüzümü gökyüzüne çevirdim, yağmur damlalarının yüzüme damlamasına izin verdim.
Regulus ise biraz ilerleyip yere oturdu. Ben de onun yanına oturdum.
"Sana söylemem gereken birkaç şey var." dediğinde duraksadım.
"Ne oldu Black?" dedim kollarımı birbirlerine sararak.
"Birincisi; Sirius'a iyi bak, olur mu?" dediğinde onun Sirius'u ne kadar özlediğini, onu içten içe ne kadar sevdiğini fark ettim.
Aniden soğuk bakışlarım mesafeli tavrım yok olmuştu.
"Onunla neden anlaşamıyorsunuz?"
Gülümsedi fakat bu öyle bir gülümsemeydi ki sanki bana ana bacı sövmüş gibi hissettim.
"O cesurdu, kurtuldu. Ben ise korktum, kaldım.."
"Regulus eğer gitmek istiyorsan Sirius ve ben her şeyi yapmaya hazırız." dedim ve elimi omzuna koydum.
"Sanırım ablam olacaksın." dediğinde ona baktım.
Aslında içinde ne kadar saf ve tatlı bir çocuk olduğunu fark ettim.
"İstersen ben hep senin ablan olurum."
"Sirius seni çok seviyor. Sadece... belli etmeyi bilmiyor."
Cevap veremedim.
"Onu suçlayamazsın, sevgi görmeden büyüdü. Onun gördüğü tek sevgi sizin sevginizdi." diye ekledi.
"Senin sevgin?"
Uzaklara dalmış bakışları beni buldu.
Onu ilk defa bu kadar savunmasız görüyordum.
Gözleri kızarmış ve dolmuş, saçları dağılmış, adeta yıkılmıştı.
"Ben de belli etmeyi bilmiyorum ki.."
Omzunda duran elimle onu kendime doğru çektim ve sımsıkı sarıldım.
Abisinin kokusu onda da vardı.
Birbirlerinden çok farklı görünüp içten içe çok benzerlerdi.
"Lütfen bana yardım et, karanlık taraf çok korkunç."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
☁️
Çok karmaşık birkaç gün geçiriyorum o yüzden iki gündür bölüm düzenleyemedim.
Özür dilerim bunun için..
Ne kadar kişisel hayatımla burayı birbirine katmamaya çalışsam da ister istemez yansıyor.
Sizi seviyorum!
💗
13.02.23
